Gruzowe, żwirowe i żużlowe nawierzchnie

Tego rodzaju nawierzchnie stosuje się dla ruchu pieszych oraz przy lekkich kołowych pojazdach. Dobrze ustabilizowana żwirowa, żużlowa albo gruzowa droga może przez krótki okres czasu służyć jako kołowa, dla pojazdów ciężkiego typu (uprawnienia budowlane).

Odpowiednie odwodnienie

Jeżeli chcemy zachować dobry stan takiego rodzaju nawierzchni, odpowiednio odwadnia się ją (testy uprawnienia budowlane). Chcąc zapewnić odwodnienie podkładu pod nawierzchnię stosuje się odsączającą warstwę z czystego rodzaju piasku, którego grubość powinna wynosić 25 cm. Taka warstwa łatwo przepuszcza opadowe wody. Aby szybciej odwodnić nawierzchnię można zastosować także filtracyjną warstwę z poprzecznymi oraz podłużnymi spadkami. Grubość nawierzchni po uwałowaniu ma wartość około 12 cm dla żwirowej, 22 cm dla gruzowej i 18 cm dla żużlowej. Dobre uwałowanie nawierzchni wymaga, aby walec, którego ciężar wynosi 5-6 T kilkakrotnie przejechał i jednocześnie podsypywał odsiewki albo gruboziarnisty piasek oraz polewał wodą. Odmianą żwirowej, żużlowej i gruzowej nawierzchni są te utrwalane bitumem albo cementem. Są one zdecydowanie trwalsze od tych utrwalanych mechanicznie.

Brukowana nawierzchnia z kamiennej kostki

Brukowana nawierzchnia z kamiennej kostki jest lepsza niż bruk z polnego kamienia (program egzamin uprawnienia 2021). Stosuje się ją w miejscu, gdzie występuje intensywny i ciężki ruch kołowych pojazdów, czyli najczęściej w miastach. Kamienne kostki przygotowuje się w kamieniołomach z twardych skał, które mają dużą wytrzymałość na ścieranie i ściskanie. Podłożem pod nawierzchnię z kamiennej kostki jest utrwalona filtracyjna warstwa piasku albo twardszy rodzaj podłoża np. z ubitego tłucznia czy gruzowego betonu. Kamienną kostkę układa się na warstwie piasku albo na suchej cementowej zaprawie, przy zachowaniu odpowiedniego wiązania kostek.

Nawierzchnia z naturalnego kamienia

Kamień polny to materiał stosowany od wielu lat do budowy dróg (uprawnienia budowlane – egzamin). Jest to rodzaj kamienia polodowcowego, występujący w różnych gatunkach np.: jak o bazalt, granit, porfir czy diabaz. Większe narzutowe kamienie po przełupaniu ich dają łamany kamień. Bruki z naturalnego kamienia w związku z tym, że są mało gładkie, hałaśliwe i nie są sprężyste wykorzystuje się je w dzielnicach, o małym ruchu mechanicznych pojazdów. Wykonując nawierzchnię z bruku układa się ją najczęściej na warstwie, która nie przepuszcza opadowych wód. Wykonuje się ją z czystego rodzaju piasku. Jeżeli mamy do czynienia z wodami gruntowymi, należy zdrenować w takiej sytuacji podłoże pod bruk. Musi zostać on szczelnie ułożony, poprawnie zaklinowany i ubity oraz uwałowany.