Na rynku dostępne jest wiele rodzajów drewna przeznaczonego na budowę. Różnią się one od siebie swoimi właściwościami. Jednymi z najczęściej wykorzystywanych są sosna i świerk. Sośnina charakteryzuje się lepszą trwałością od świerku. Natomiast świerk wyróżnia mniejsza liczba sęków oraz trudności podczas procesu impregnowania. Na budowę wykorzystywany jest również modrzew. Jest on jednak droższy od poprzednio wymienionych materiałów. Cechuje go duża wytrzymałość oraz twardość. Te właściwości sprawiają, że jest on odporniejszy na działanie grzybów oraz szkodników. Jego twardość utrudnia proces obróbki. Jednym z rzadziej wykorzystywanych drewien na budowę jest jodła. Charakteryzuje się ona mniejszą wytrzymałością konstrukcyjną oraz oporem na zabieg impregnacji. Coraz trudniej dostać ją w tartakach, z wyjątkiem terenów około górskich. Niekiedy zdarza się, że drewno jodłowe mylone jest z drewnem świerkowym. W celu uniknięcie pomyłki, należy pamiętać, iż drewno jodłowe po wysuszeniu jest lżejsze od świerkowego, ponieważ zawiera niewielką ilość żywicy.
Drewno na budowę
Drewno konstrukcyjne
Oprócz rodzajów drewna wyróżniamy również jego formy różniące się od siebie wytrzymałością na zginanie przy wilgotności 12% oraz klasą jakości. Im klasa drewna jest wyższa, tym lepsza jest jego jakość. Najpopularniejszą formą jest tarcica obrzynana, która zaliczana jest do drewien konstrukcyjnych suszonych na powietrzu. Jest ona zaliczana do drugiej klasy jakości ( klasa ta jest oznaczana zieloną kropką), a jej klasa wytrzymałości waha się od C18 do C40.
Same tarcice mają również swoje podziały. Przykładowo tarcica o klasie wytrzymałości wynoszącej między C24 a C27 wykorzystuje się do budowy więźb. Wyróżniamy również tarcice struganą oraz suszoną komorowo. Obywa te rodzaje są uznawane za unikalne oraz luksusowe, ze względu na ich właściwości. Proces w którym powstaje tarcica suszona odbywa się w specjalnych komorach przy około 75 °C. Taka temperatura powoduje obniżenie się poziomu wilgotności poniżej 12%, co jest bardzo trudno osiągalne podczas naturalnego procesu schnięcia. Innym rodzajem tarcicy jest drewno KHV. Poddawany jest on identycznym procesom strugania oraz suszenia, natomiast jego wilgotność nie przekracza 15%. Dzięki możliwości wzdłużnego klejenia tej formy drewna na tak zwane mikroczepy, możemy uzyskać elementy o długości nawet 16 metrów.
Suszenie drewna na więźbę
Warunkiem koniecznym zmontowania więźby z drewna jest jego suchość. Suche drewno ma 50% większą wytrzymałość od wilgotnego. Wilgotność sprawia, że podczas procesu schnięcia mogą wystąpić wypaczenia, przez które materiał może ulegać odkształceniom. W celu minimalizacji wilgotności stosuję się proces suszenia komorowego w temperaturze 75°C. Możemy w nim uzyskać wilgotność poniżej 15%, a nawet wilgotność na poziomie 7-13% która jest najbardziej pożądana. Dla porównania uzyskanie wilgotności na poziomie około 18% w sposób tradycyjny trwa rok. Gdybyśmy chcieli uzyskać wynik na poziomie 7-13% wilgotności drewno musiałoby być kupowane kilka lat przed budową więźby i być trzymane w stałych warunkach wilgoci w magazynie bądź na dworze. Do budowy więźby najlepiej zaopatrzyć się już w wysuszone drewno uprzednio sprawdzone wilgotnościomierzem. Najlepiej do budowy więźby sprawdza się tarcica czterostronnie strugana o wilgotności nie przekraczającej 12% uzyskanej przez suszenie komorowe.
Docinanie drewna na więźbę
Więźbę możemy zamawiać na dwa sposoby w tartaku. Częstszym z nich jest zamawianie konkretnych elementów o zadanych przekrojach. Drugim, za który musimy dopłacić jest docięcie elementów na konkretną długość, według danego projektu. Taki projekt powinien być bardzo szczegółowy i może zawierać takie detale jak połączenia ciesielskie, czy rozstawy otworów. Oprócz samego docięcia możemy również zamówić wykonanie zaciosów w krokwiach, słupkach oraz belkach. Tak wykonane elementy można bez problemu złożyć według projektu w konstrukcję dachu. Taka więźba nosi nazwę więźby do składania. Ułatwia i przyśpiesza ona pracę budowlane.
