Drewniane stropy w budownictwie mieszkaniowym

Drewniane stropy w mieszkaniowym budownictwie stosowano już w roku 1938 w miastach, do momentu wydania przepisów o przeciwlotniczej obronie. Obecnie obowiązujące prawne przepisy w związku z bezpieczeństwem ogniowym pozwalają na stosowanie drewnianych stropów w miejskim budownictwie, ale tylko w parterowych oraz jednopiętrowych budynkach. Można je także stosować w wiejskim budownictwie (uprawnienia budowlane 2021).

Odpowiednie dbanie o drewno

Drewniane stropy pochodzące z dawnych czasów budownictwa musza pozostawać pod opieką. Należy je odpowiednio konserwować oraz remontować. Jest to związane z właściwościami drewna oraz długim okresem jego pracy. Elementami drewnianych stropów są stropowe belki, powała, podsufitki i polepa, która spełnia rolę cieplnej i akustycznej izolacji. Stropowe belki są podstawowymi elementami w konstrukcji stropów. Wykonuje się je zazwyczaj z sosnowego drewna o prostokątnym przekroju. Przekrój ma wymiary w zależności od rozpiętości stropu (program uprawnienia budowlane). Zakończenia belek obmurowane w ścianach powinno się izolować od wilgoci z zewnątrz. Muszą mieć także możliwość swobodnego oddechu poprzez zostawienie luzu pomiędzy murem a czołem belki.

Odmiany drewnianych stropów

Najczęściej spotykaną odmianą drewnianego stropu jest strop belkowy, inaczej nazywany „nagim” (program egzamin uprawnienia 2021). Ma on od spodu widoczne stropowe belki. Podłogę przybija się do wierzchu stropowych belek. Tego typu strop stosuje się tylko w podrzędnych budynkach albo jako strychowe stropy, które są przykryte polepą. Możemy wyróżnić także strop legarowy. Legary w nim układa się na polepie powyżej stropowych belek. Podsufitkę przybija się do spodu belek. Ten rodzaj stropu jest nieekonomiczny. Rzadko się go wykorzystuje, ponieważ jego grubość wynosi w granicach 45-50 cm. Istnieje jeszcze strop powałowy, inaczej listwowy. Ma on powałę, która umieszczona jest pod podłogą. Podłogę przybija się do wierzchu stropowych belek.

Stropowa powała

Powałę stropową wykonuje się z drewnianych sosnowych desek bądź świerkowych (uprawnienia budowlane – egzamin). Można ją wykonać także z lekkich prefabrykowanych cementowych płyt. Powałę układa się między stropowe belki. Opiera się ona na listwach, które są przybite do boków stropowych belek albo zasuwa się je w specjalnie wcześniej przygotowane, wycięte na bokach stropowych belek rowki. Podsufitkę przybija się do spodu stropowych belek. Do wykonania jej stosuje się deski o grubości wynoszącej 20 mm. Jeśli podsufitka wykonana z drewna stanowi podkład pod tynk, przybija się do niej drewniane listwy, siatkę albo trzcinę. Ma to na celu zwiększyć przyczepność sufitowego tynku. Polepę układa się przeważnie na ślepej podłodze, na podkładzie z bitumicznej tektury, a także na podkładzie z nieimpregnowanej tektury bądź bezpośrednio na papierze.