Praca architekta

Praca architekta odbywa się w pracowni projektowej, przy desce kreślarskiej oraz w wielu innych miejscach: podczas wizji terenowych, nadzoru budowy czy też konsultacji i negocjacji z inwestorami lub organami różnych władz zatwierdzających projekty. W przypadku pracy naukowej lub zatrudnienia w administracji samorządowej lub państwowej, praca odbywa się głównie w pomieszczeniach zamkniętych. W tym zawodzie raz na jakiś czas trzeba przebywać na wolnym powietrzu, w różnych warunkach pogodowych (wizje terenowe, nadzór na budowie).

Praca przy stole rysunkowym wymaga czasem stania, czasem siedzenia, co może powodować drobne schorzenia kręgosłupa.

Architekt pracujący w nadzorze budowlanym spędza dużo czasu na budowie, co wiąże się z pewnymi zagrożeniami (spadające elementy, przebywanie na wysokości).

Kontakt z otoczeniem

Architekt najczęściej pracuje w pracowni zatrudniającej 5-20 osób, a wśród nich architektów oraz specjalistów z innych dziedzin związanych z budownictwem (inżynierów konstruktorów, instalatorów), a także kreślarzy.

W dużej mierze praca ma charakter indywidualny. Architekt samodzielnie wybiera metody realizowania powierzonych mu zleceń, z uwzględnieniem potrzeb zleceniodawcy i ograniczeń prawnych. Jednak zawsze jest to praca o charakterze twórczym.

Kontakty z ludźmi są w tym zawodzie niezbędne  poczynając od negocjacji z inwestorem, poprzez różne konsultacje z zespołem współpracujących specjalistów, a kończąc na nadzorowaniu ekipy budowlanej.

Architekt ponosi odpowiedzialność wobec społeczeństwa za swoje dzieło (jego wygląd, jakość, funkcjonalność).

Czas pracy

Architekt pracuje od 6 do 9 godzin dziennie. Poza stanowiskami w urzędzie, administracji państwowej czy samorządowej, godziny tej pracy nie są stałe, ale zależą od bieżących potrzeb i liczby zleceń. Przy rozpoczynaniu pracy nad nowym zleceniem trzeba się liczyć z możliwością wyjazdu na miejsce projektowanego obiektu. Także w trakcie realizacji zatwierdzonego już projektu potrzebne są wizyty na nadzorowanej budowie.

W tej pracy ubiór jest dowolny, trzeba jednak pamiętać, że ludzie nabierają większego zaufania do osób, które dobrze się prezentują. Praca odbywa się w zasadzie tylko w dzień, choć w praktyce czasem trzeba poświęcić noc, żeby zdążyć z wykonaniem zlecenia.

 

Predyzpozycje do pełnienia zawodu

Ze względu na charakter pracy niezbędne w tym zawodzie jest bycie osobą twórczą, mającą nie tylko wiele pomysłów, lecz także potrafiącą innych do tych pomysłów przekonać. Niezwykle ważne są uzdolnienia plastyczne, niekonwencjonalne myślenie i umiejętność współżycia z ludźmi.

Architekt powinien być człowiekiem, który umie pracować sam, narzucić sobie rytm pracy, poświęcić długie godziny na cierpliwe i wytrwałe rysowanie tego, co sam wcześniej wymyśli. Musi być osobą dążącą do najlepszych rozwiązań i jednocześnie umiejącą pójść na kompromis wobec pojawiających się ograniczeń ze strony klienta lub prawa budowlanego. Konieczna do pracy w tym zawodzie jest wysoko rozwinięta wyobraźnia przestrzenna.

Dużą część czasu pracy zajmują architektowi kontakty z ludźmi. W trakcie prowadzenia rozmów z tymi, którzy pragną zrealizować jakąś inwestycję, ważna jest umiejętność „wczucia się” w ich potrzeby. Żeby otrzymać dobre wynagrodzenie za pracę, dobrze jest umieć odpowiednio prowadzić rozmowę z klientem, aby ustalić jaką kwotę jest skłonny przeznaczyć na budowę i ile zechce zapłacić za wykonany przez architekta projekt. Architektowi pracującemu samodzielnie około 40% ogólnego czasu pracy zabiera zabieganie o zamówienia oraz negocjowanie i sporządzanie umów. Na budowie i w zespole projektowym trzeba często wykazać się zdolnościami kierowniczymi.

W zawodzie architekta część pracy wykonuje się w zespole. W zasadzie każdy projekt powstaje przy współudziale wielu specjalistów. Architekt pełni wśród nich funkcję koordynatora i musi być osobą potrafiącą zorganizować pracę zarówno swoją, jak innych ludzi.

Tworzone przez architekta dzieło wymaga szerokiej wiedzy z różnych dziedzin. Są to zarówno nauki humanistyczne, takie jak: historia, socjologia, kultura, jak i wiedza techniczna, różnorodne umiejętności praktyczne i oczywiście umiejętność projektowania. Sprawnemu wykonywaniu projektów, ich czytelności i estetyce graficznej sprzyjają uzdolnienia rysunkowe i rozwinięta sprawność manualna. Niezbędna w tym zawodzie jest wyobraźnia przestrzenna i umiejętność łączenia różnych faktów bądź elementów w całość.

Architekt pracujący w urzędzie administracji, z racji pełnienia kierowniczych funkcji, powinien być osobą komunikatywną i posiadającą łatwość wypowiadania się zarówno w mowie jak i na piśmie.

Uwarunkowanie zdrowotne

Pracę architekta zalicza się do lekkich. Duże znaczenie w tym zawodzie ma dobra sprawność narządu wzroku (ważne jest rozróżnianie barw i dobre widzenie głębi). Także istotna jest sprawność rąk. Istnieje ograniczona możliwość zatrudnienia osób z dysfunkcją kończyn dolnych lub z niewielkimi ubytkami słuchu.

 

Jakie studia należy ukończyć?

Do podjęcia pracy w zawodzie architekta konieczne jest posiadanie co najmniej wyższego wykształcenia. W Polsce można zdobyć potrzebny tytuł magistra inżyniera architekta po ukończeniu wydziału architektury w szkole wyższej. Aby zapewnić sobie samodzielność zawodową, trzeba uzyskać uprawnienia architektoniczne. W tym celu konieczny jest roczny staż pracy na budowie (w charakterze technika lub inżyniera budowy, majstra bądź zastępcy kierownika budowy) oraz 3 lata pracy w biurze projektowym pod nadzorem doświadczonego projektanta. Uzyskane uprawnienia (w tej chwili nadawane przez odpowiedni organ administracji państwowej) dają prawo do podpisywania sporządzanych projektów (prawa autorskie) i nadzorowania realizacji projektu podczas budowy.

Samodzielnie projektujący architekt ma możliwość zdobycia specjalizacji w zawodzie, podejmując studia podyplomowe (urbanistyczne, rewaloryzacji zabytków, budownictwa rolnego).

 

Czy jest możliwość awansu?

Dla architektów zatrudnionych w biurze projektowym istnieje pewna możliwość awansu w znaczeniu osiągnięcia wyższego stanowiska w hierarchii. Stanowiska asystenta, starszego asystenta, projektanta, starszego projektanta, kierownika pracowni odpowiadają kolejnym szczeblom awansu. Awansem jest również założenie własnej pracowni. Oczywiście, dla architektów zatrudnionych w urzędach administracji istnieje możliwość awansu na stanowiska kierownicze.

Wielu architektów uczestniczy w konkursach i wystawach prac projektowych. Jest to, w środowisku zawodowym, również forma awansu. Nie ma on wymiaru finansowego (chyba że zostaje się laureatem), ale stanowi drogę do samorealizacji zawodowej.

W trakcie wykonywania zawodu istnieje możliwość podwyższania pozycji przez uzyskiwanie tytułów naukowych i zawodowych.

 

Jeśli chodzi o możliwość podjęcia pracy, w zasadzie nie istnieje granica wieku. Ograniczenia wynikają raczej z twórczych predyspozycji umysłu (które są cechą indywidualną) oraz stanu zdrowia.