Elementy konstrukcyjne w obiektach budowlanych
Z powodu różnych funkcji obiektów, które znajdują się na terenie zakładów przemysłowych, konieczne jest zróżnicowanie konstrukcji oraz materiałów budowlanych (egzamin na uprawnienia budowlane). Takimi obiektami są:
– budynki administracyjne,
– budynki produkcyjne,
– estakady,
– budynki socjalne,
– wieże szybowe,
– silosy,
– stacje pomp.

Zgodnie z przepisami budynki produkcyjne oraz magazynowe muszą być zbudowane z materiałów, które nie rozprzestrzeniają ognia.
Elementami konstrukcyjnymi w takich obiektach są:
a) beton zbrojony (żelbet, strunobeton, kablobeton, siatkobeton) lub stal:
– duże rozpiętości,
b) cegła:
– budynki administracyjne, socjalne oraz budynki produkcyjne,
c) szkło:
– budownictwo przemysłowe,
d) materiały szkłopochodne bądź tworzywa sztuczne.
Coraz częściej wykorzystuje się w budownictwie:
– stropy aluminiowe na ściany osłonowe, które są odporne na korozję,
– lekkie konstrukcje przekryć,
– elementy okien i drzwi.
Budynki wielokondygnacyjne
Najważniejszymi budynkami, które w pierwszej kolejności się projektuje, są budynki produkcyjne. Spowodowane to jest m.in. dużymi nakładami inwestycyjnymi. Najpopularniejszym podziałem jest podział ze względu ukształtowanie bryły i liczbę kondygnacji (program uprawnienia budowlane). Wyróżnia się budynki wielokondygnacyjne oraz jednokondygnacyjne (halowe).
Wielokondygnacyjne budynki produkcyjne są produkowane w przypadku:
– podziału na różne poziomy przy pionowym przebiegu linii technologicznych,
– niewysokich pomieszczeń, które są oświetlane światłem naturalnym tylko przez ona w ścianach zewnętrznych,
– kiedy obciążenia użytkowe stropów nie przekraczają 15 kN/m, a obciążenia dynamiczne są niewielkie.
W przypadku budynków wielokondygnacyjnych ograniczeniu ulega transport po podłodze (np. przy wykorzystaniu wózków akumulatorowych). Coraz częściej wykorzystuje się:
– różne rodzaje transportu podwieszonego,
– przenośniki poziome,
– przenośniki pionowe.
Najczęściej jest tak, że projektuje się maksymalnie 4-6 kondygnacji. Spowodowane to jest m.in.:
– rozwiązaniem transportu pionowego,
– kosztem realizacji, które rośnie wraz ze wzrostem liczby kondygnacji.
Budynki wielokondygnacyjne mogą być dwu- lub wielotraktowe. Wraz ze wzrostem ich szerokości, zmniejsza się koszt realizacji, a także zapotrzebowania na ciepło. Jednocześnie rośnie też trudność w kwestii oświetlenia traktów środkowych.
Do jednych z najważniejszych zalet budynków wielokondygnacyjnych zalicza się:
– ograniczenie powierzchni zabudowy,
– skrócenie sieci przewodów technologicznych (program przygotowujący do uprawnień budowlanych).
Wykonanie wielokondygnacyjnych budynków produkcyjnych
Wielokondygnacyjne budynki produkcyjne najczęściej wykonuje się w formie konstrukcji szkieletowych, które są z żelbetu bądź stali. Najpopularniejszymi rozstawami siatki słupów, które się stosuje, są:
– 6x6x9 m,
– 6×12 m.
Czasami w budynkach wielokondygnacyjnych łączą się funkcje produkcyjne z administracyjnymi. Najczęściej jest tak, że pomieszczenia administracji ogólnozakładowej znajdują się na parterze. Głównym powodem jest to, że niezbędny jest kontakt z otoczeniem. Z kolei pomieszczenia kontroli technicznej mogą znajdować się na wyższych kondygnacjach.
W przypadku wielokondygnacyjnych budynków produkcyjnych bardzo ważne jest to, żeby szczególnie zwrócić uwagę przede wszystkim na bezpieczeństwo oraz możliwość szybkiej ewakuacji w razie, gdyby wybuchł pożar. Z tego też powodu bardzo istotne jest to, żeby przestrzegać z wielką starannością przepisów, które bezpośrednio dotyczą dojścia dróg, a także wyjść ewakuacyjnych (egzamin ustny uprawnienia budowlane – pytania).