Cechy budownictwa monolitycznego

Najczęściej stosowanym materiałem jest beton (egzamin na uprawnienia architektoniczne). Rocznie zużywa się go ok. 6 mld m3. Ok. 60-70% wszystkich obiektów budowlanych i inżynierskich jest z betonu. Prawie 100% wszystkich budynków współczesnych jest wykonane w technologii żelbetowej monolitycznej. Dotyczy to:

– wysokich budynków,

– podpór mostów,

– tuneli,

– konstrukcji morskich.

Co powoduje, że tak często wykorzystuje się konstrukcje monolityczne? Przede wszystkim to, że posiadają one kilka szczególnych cech. Mowa tu o tym, że można:

– dowolnie kształtować formy architektoniczne,

– zapewniać trwałość realizowanych obiektów,

– poddać recyklingowi elementy budynku po skończonym okresie eksploatacji,

– realizować obiekty odporne na oddziaływania sejsmiczne i dynamiczne,

– projektować obiekty o korzystnych układach statycznych.

Dowolne kształtowanie form architektonicznych

Dowolne kształtowanie form architektonicznych jest możliwe dzięki plastycznym właściwościom betonu (jak wygląda egzamin na uprawnienia architektoniczne). Pozwalają one na nadawanie obiektom indywidualnego charakteru ze względu na możliwość dowolnego kształtowania formy. Pomaga to architektom wyrazić ich twórcze „ja”. Jest to jednocześnie materiał konstrukcyjny, jak i tworzywo, które jest elementem wystroju wnętrz.

W przeszłości wielokrotnie sięgano po beton. Panteon, który powstał w okresie starożytnego Rzymu, wykonano jako konstrukcję betonową monolityczną. Zgodnie ze słowami Michała Anioła: „anioł, a nie człowiek to projektował”.

Kolejną osobą, która lubiła wykorzystywać beton, był Le Corbusiera. Jego dzieła uznaje się za najwybitniejsze przykłady współczesnej architektury. Jest on autorem:

– Chandigar,

– „Jednostka Marsylska”,

– kaplicy w Ronchamp.

Współcześni architekci również chętnie sięgają po beton. Mowa tu o m.in.:

– Tadao Ando,

– D. Libeskindzie,

– K. Kucza-Kuczyńskim,

– M. Budzyńskim.

W ostatnich latach pojawił się również termin „beton architektoniczny” (architectural concrete, visual concrete, decorative concrete). Jest to beton, którego zewnętrzna i wewnętrzna powierzchnia jest eksponowana w obiekcie. Ma on bezpośredni wpływ na wygląd danego obiektu. Jest on w tym celu specjalnie projektowany na etapie tworzenia dokumentacji architektonicznej i specyfikacji technicznej.

Projektowanie obiektów o korzystnych układach statycznych

Te obiekty, które robi się w technologii monolitycznej cechują się przede wszystkim korzystnymi układami statycznymi. Dzięki temu mogą one zapewnić efektywną przestrzenną pracę konstrukcji (jak wygląda egzamin na uprawnienia budowlane). W konstrukcji monolitycznej powstają budynki mieszkalne oraz budynki użyteczności publicznej. Charakteryzują się one układami konstrukcyjnymi:

– jedno- i wielonawowymi,

– parterowymi i piętrowymi.

Mają one w węzłach sztywne połączenia. Za sztywność przestrzenną w budynkach wysokich odpowiedzialne są:

– monolityczne ściany szybów windowych,

– kanały instalacyjne,

– ściany usztywniające, inaczej nazywane „wiatrowymi”.

Dzięki konstrukcjom monolitycznym możliwa jest redystrybucja sił wewnętrznych.

Realizowanie obiektów odpornych na oddziaływania sejsmiczne i dynamiczne

W ciągu ostatnich 50 lat przeprowadzono badania teoretyczne oraz eksperymentalne w ośrodkach badawczych w wielu krajach. Wszyscy zgodnie stwierdzili, że wysoki budynki, które wykonano w technologii monolitycznej i usztywniono konstrukcjami ścianowymi, charakteryzują się bardzo dobrą odpornością na oddziaływania sejsmiczne. Zanalizowanie zniszczeń budynków, które powstały na skutek trzęsień ziemi, tylko potwierdziły te założenia.

Konstrukcje monolityczne charakteryzują się tym, że:

– są najbardziej odporne na eksplozje,

– dobrze zachowują się w warunkach oddziaływań parasejsmicznych,

– nie są wrażliwe na pojedyncze uderzenia (wstrząsy).

Tam, gdzie występuje eksploatacja górnicza budynki wzmacnia się poprzez zmonolityzowanie konstrukcji. Polega to na wprowadzeniu dodatkowych monolitycznych ścian z żelbetu czy dobudowaniu monolitycznych sekcji budynku.

Przykładowo: Panteon znajduje się w strefie aktywności sejsmicznej, a jest to jeden z lepiej zachowanych zabytków Rzymu, którego konstrukcja nie została naruszona w ciągu prawie 2000 lat.

Dowiedz się więcej na temat uprawnień budowlanych