Betonowanie nawisowe

W ostatnich latach w Polsce w ramach nowej perspektywy finansowania inwestycji infrastrukturalnych i wynikającego z niej programu budowy dróg ekspresowych i autostrad powstało wiele dużych, wieloprzęsłowych obiektów mostowych.

Najpopularniejszymi i najczęściej wybieranymi obecnie technologiami są rusztowania stacjonarne, metoda nasuwania podłużnego, metoda betonowania nawisowego oraz metoda rusztowań przejezdnych.

Na czym polega betonowanie nawisowe

Metoda nawisowa jest jednym z bardziej sposobów budowy mostów. Polega na odcinkowym montażu lub betonowaniu prefabrykowanych segmentów ustroju nośnego za pomocą specjalnego urządzenia przesuwnego, czyli tzw. wózka formowania nawisowego. Taki wózek składa się z czterech głównych części: nadbudowy, zewnętrznego i wewnętrznego deskowania oraz rusztu dennego. Nadbudowa to stalowy ruszt zakotwiony w płycie mostu. Stanowi on główną konstrukcję wózka, do której przymocowywane jest zewnętrzne oraz wewnętrzne deskowanie oraz podwieszany ruszt denny. Ruszt ten buduje się ze stalowych kształtowników i jego zadaniem jest przenoszenie ciężaru wylewanego betonu.

Szczegóły betonowania nawisowego

Deskowanie zewnętrzne podwieszone jest do konstrukcji nadbudowy. Częściowo opiera się o dolny ruszt i modeluje konstrukcję środników i wsporników. Deskowanie wewnętrzne natomiast składa się z deskowania skrzynek mostu wraz z wewnętrznymi elementami do przemieszczania . Betonowanie mostu w metodzie nawisowej w każdym takcie odbywa się w czterech etapach. Pierwszy z nich to betonowanie dolnej części skrzynki, następnie bocznych ścian, wsporników i głównej część płyty mostu. Budowę mostu rozpoczyna się od zabetonowania na podporze segmentu startowego. W płycie tego odcinka zakotwione są stalowe kształtowniki, po których przemieszcza się na rolkach nadbudowa wózka. Kolejny krok to złożenie stalowych ram konstrukcji oraz deskowania wsporników mostu. Następnie podwiesza się ruszt denny wraz z deskowaniem i pomostami roboczymi oraz reszta  zewnętrznego deskowania. Gdy zbudowany jest już cały szkielet zewnętrzny, wykonuje się stalowe elementy, które służą do przemieszczania  wewnętrznego deskowania  oraz samo deskowanie. Ostatnim krokiem jest podwieszanie konsoli i pomostów roboczych.

Bezpieczeństwo a betonowanie nawisowe

Budowa przebiega z zachowaniem niezwykle restrykcyjnych norm bezpieczeństwa, od ochrony osobistej pracowników, przez pomosty robocze, zintegrowane drabiny i obarierowanie do zabezpieczenia samej konstrukcji deskowań oraz maszyn. Na każdym poziomie konstrukcji znajdują się pomosty robocze z drabinami, które zapewniają pracownikom bezpieczną i wydajną pracę.

Zalety betonowania nawisowego

Do zalet tej metody możnemu zaliczyć:  uniezależnienie realizacji od charakteru przeszkody (np. trudno dostępny teren), mniejsze koszty związane z koniecznością stosowania rusztowań oraz możliwość niezależnego wznoszenia konstrukcji na kilku stanowiskach.