Wymiarowanie stóp i słupów

Wymiarowanie powinno być przeprowadzone zgodnie z wytycznymi, które dotyczą projektowania obiektów przemysłowych. Poszczególne elementy konstrukcji są najczęściej stypizowane (program na uprawnienia budowlane). Posiadają one stałe wymiary oraz parametry wytrzymałościowe. Są one następujące:

a) stopy fundamentów:

– z betonu wylewanego o Rw = 140, który zbroi się stalą o Qr = =2500 kg/cm2,

b) słupy:

– z prefabrykatów żelbetowych z betonu o Rw = 2C0, które zbroi się stalą żebrową o Qr = 3600 kg/cm2.

Stosowane rodzaje słupów

Najczęściej wykorzystuje się 3 podstawowe typy słupów o przekrojach pełnych i ażurowych. W przypadku hal o rozpiętości 18-24 m i wysokości do 12,6 m zastosowanie znajdują słupy  pełne, które mają przekrój 30×40 cm. Z kolei w przypadku hal bliźniaczych, których rozpiętości wynoszą 18-24 m każda oraz wysokość wynosi do 12,6 m wykorzystuje się słupy pełne w górnej nadsuwnicowej części (przekrój 40×40 cm) i ażurowej w dolnej (przekrój 40×90 cm).

Dach konstruuje się z typowych dźwigarów kablobetonowych. Pokrycie jest typowe prefabrykowane z płyt żebrowych. Płyty te mają wymiary 1,49×5,87×0,3 m. Wykorzystuje się także belki podsuwnicowo-żelbetowe prefabrykowane o przekroju teowym 0,4×0,9 i 0,45×1 m z płytą o szerokości 1 m.

Stropy wykonuje się z płyty stropowej prefabrykowanej o wymiarze 1,2×6 m. Opierają się one na prefabrykowanych belkach o wymiarze 0,2×0,3×6 m.

Ostatnio coraz częściej wprowadza się rozwiązania lokomotywowni uniwersalnych. Dotyczy to i kolei zagranicznych, i PKP (materiały do egzaminu na uprawnienia budowlane). Lokomotywownie te są lokalizowane na styku odcinków linii kolejowych o trakcji mieszanej spalinowej i elektrycznej.

Zakłady naprawcze

Podstawowymi zadaniami zakładów naprawczych taboru kolejowego jest:

– wykonywanie napraw głównych i średnich taboru kolejowego,

– wykonywanie napraw rewizyjnych wagonów osobowych, taboru trakcji elektrycznej i spalinowej,

– wytwarzanie nowych części taboru dla potrzeb własnych i potrzeb parowozowni i wagonowni, które wykonują naprawy rewizyjne i okresowe.

W hali montażowej najczęściej znajdują się stanowiska, na których umieszcza się jednostki taboru. Jest to największa hala. W osobnych budynkach, które znajdują się dookoła hali montażowej lub w jednym bloku umieszczone są pomieszczenia pomocnicze. Są to m.in. kuźnia, odlewnia, narzędziownia, oddział mechaniczny i inne. Oprócz tego w kolejnych osobnych budynkach lokalizuje się:

– magazyny,

– urządzenia energetyczne,

– pomieszczenia zaplecza gospodarczego, administracyjnego i socjalno-bytowego.

Teren dookoła zakładów naprawczych jest wyposażony w tory kolejowe:

– dla dojazdu taboru, który jest kierowany do naprawy,

– na postój w trakcie oczekiwania na naprawę,

– na odjazd z zakładów naprawczych po dokonanej naprawie.

Powierzchnia zabudowania zakładów naprawczych wynosi średnio około 30% ogólnej powierzchni zakładów (wybierz swój dostęp do programu uprawnienia architektoniczne).

Biorąc pod uwagę rodzaj napraw, zakłady naprawcze można podzielić na zakłady naprawcze:

– parowozowe,

– wagonów osobowych i wagonów towarowych,

– elektrotrakcyjne,

– mototrakcyjne,

– mieszane.

Zależnie od tego, jaki system naprawy się wybierze, układ stanowisk w nowych zakładach naprawczych może być:

– poprzeczny – tabor przestawia się w ciągu naprawy z jednego stanowiska na drugie za pomocą suwnicy,

– podłużny – z torami montażowymi, które biegną po osi i wzdłuż budynków; na nich rozmieszcza się stanowiska zgodnie z kolejnością taktów.

Cykl naprawy ma miejsce w hali, która ma wymiary 270×150 m. Znajdują się tam stanowiska, które rozmieszcza się na torach podłużnych. Służą one do naprawy głównej, średniej oraz rewizji.

Warsztaty kolejowe

W przypadku dużych lokomotywowni w dawnym budownictwie, na ich terenie można spotkać warsztaty. W takich warsztatach mają miejsce przeglądy okresowe lub remonty bieżące. Najczęściej umieszcza się je w budynkach i hale mają kształt prostokąta. Obejmują one wewnątrz wszystkie działy pracy i związane z nimi urządzenia

Takie budynki warsztatowe ostatnimi czasy budowano w konstrukcji szkieletowej żelbetowej. Konstrukcję tego typu należy wypełnić cegłą. Pokrycie dachu konstrukcji wykonuje się z żelbetu lub stali. W budynkach warsztatowych brama powinna mieć szerokość 4 m, a jej wysokość wynosi 4,8 m (jak wygląda egzamin na uprawnienia architektoniczne). Stosunek powierzchni otworów okiennych w stosunku do powierzchni podłogi powinien wynosić 1:8.