Dylatacje dzielą warstwę betonu w ten sposób, że powstają kwadraty. Każdy z tych kwadratów ma boki o długości 300 cm. Asfalt jest wypełniaczem pomiędzy szczelinami dylatacyjnymi, które mają szerokość 1 cm (uprawnienia architektoniczne).
Torowisko jezdni maszyn wsadowych jest na górnej powierzchni ław fundamentowych podtorza. Na torowisko składają się:
– stalowe szyny,
– akcesoria łączeniowe,
– stalowe blachy,
– drewniane podkłady wykonane z pierwszej klasy drewna dębowego.
Torowisko jezdni
Rozstaw osiowy stalowych szyn wynosi 320 mm. Znajdują się one na stalowych blachach, które charakteryzują się grubością 20 mm oraz na drewnianych podkładkach, które osiągają trwałość do 6 lat. Podkładki osiągają wysokość 150 mm, a ich szerokość to 250 mm. Szyny przykręca się do podkładów przy użyciu wkrętów i stalowych łapek. Łapki, zwłaszcza te środkowe, jeżeli są odpowiednio skonstruowane, to ustalają równoległe położenie szyn względem siebie na całej długości torowiska. Stalowe kątowniki o wymiarze 120x120x11 mmm łączą co trzeci i czwarty drewniany podkład. Mocuje się je do ław fundamentowych z żelbetu przy pomocy śrub M36. Reszta podkładów leży swobodnie na ławach. Podkłady układa się na warstwie zaprawy cementowej, której grubość waha się między 3,5 a 5 cm. Opaski z blachy o wymiarze 5×40 mm wzmacniają podkład drewniany na końcach (egzamin ustny uprawnienia architektoniczne – pytania).
Podkłady drewniane, na całej długości baterii pieców, opierają się od czoła o krawężnik ławy podtorza. Dzięki temu podtorze otrzymuje siłę poziomą z torowiska. Siła ta pochodzi od pracy drąga maszyny wsadowej. Na skutek takiego rozwiązania można szybko wymieniać szyny, które się zużyły oraz zniszczone podkłady. Ciągłość ruchu jest wtedy utrzymana.
Torowisko jezdni jest zakończone barierami zderzakowymi. Odbojnice mają za zadanie zabezpieczyć maszynę wsadową przed zjechaniem z jezdni. W trakcie eksploatacji następuje odchylenie torowiska od pionu i poziomu. Żeby to naprawić, przeprowadza się proces rektyfikacji. Polega to na zakładaniu stalowych podkładek, które pomogą doprowadzić szyny do poziomu.
Zrzutnia
Zrzutnia zbudowana jest z konstrukcji podziemnej i nadziemnej. Część podziemna jest w skrzyni żelbetowej (uprawnienia architektoniczne – egzamin). Mieści się tam: przenośnik taśmowy oraz urządzenia mechaniczne, które mają za zadanie samoczynnie otwierać klapy – wypusty. Z kolei w skład części nadziemnej wchodzi:
– rampa pochyła,
– podest obsługowy wypustów,
– dach nad wypustami,
– ściana osłonowa, która ochrania podest.
Zrzutnia ma za zadanie przechować tymczasowo na rampie koks. Dzięki temu:
– wyparowuje nadmiar wilgoci z koksu,
– koks się chłodzi,
– jest możliwość na dogaszenia gniazd rozżarzonego koksu przez zalewanie ich wodą,
– koks jest równomiernie podawany na przenośnik transportowy, którego zadaniem jest transport do sortowni.
Koks, który jest zgaszony na rampie osiąga temperaturę ok. 80°C. Po około 2 minutach ochładza się do temperatury ok. 30°C.
Zrzutnia koksu jest w piecowni i ma swoje miejsce po stronie koksowej baterii pieców koksowniczych wzdłuż torowiska wozu gaśniczego. Z zasady jest tak, że zrzutnia obsługuje dwa bloki baterii pieców koksowniczych.
W nowoczesnych obiektach koksowniczych zrzutnia jest w komplecie razem z obiektami do niej przyległymi, powiązanymi ze sobą technologicznie. Mowa tu o stacji napędowej i stacji zwrotnej z przepompownią. Stacja napędowa zlokalizowana jest bezpośrednio przy zrzutni od strony sortowni koksu. Z kolei stacja zwrotna jest po przeciwnej stronie zrzutni (uprawnienia budowlane).
W dzisiejszych czasach zrzutnie buduje się w 100% z konstrukcji żelbetowej. Uwzględnia się również maksymalny stopień prefabrykacji. W niektórych zakładach koksowniczych można spotkać takie zrzutnie, które posiadają rampy ziemne. Rampy ziemne wykonuje się z ubitej, ułożonej warstwami ziemi. Wykładziną są żeliwne płyty, które układa się na betonie.
Obciążenia, które również wpływają na konstrukcję rampy i powinno się je uwzględnić w obliczaniu to:
– wpływ temperatury pochodzącej od dogaszenia koksu,
– działanie spadającego koksu z wozu gaśniczego na płytę rampy,
– zsuwanie się koksu po ukośnej płycie rampy,
– agresywne działanie środowiska dogaszania koksu na rampie.
