Ściany z prefabrykatów średnio- i wielkowymiarowych
Ściany z prefabrykatów wielkoblokowych oraz wielkopłytowych wykorzystuje się w budownictwie uprzemysłowionym (program uprawnienia budowlane). Jednak aktualnie wznosi się budynki, których ściany powstają z bloków kanałowych. Powstają one z betonu żwirowego i nazywa się je „cegłą żerańską”. Popularnym rozwiązaniem jest również wykorzystanie bloków z betonów komórkowych czy keramzytobetonowych.

Ze specjalnych bloków powstają elementy ścian wewnętrznych z otworami, w których znajdują się ościeżnice drzwiowe. Najczęstszym surowcem, który wykorzystuje się do ich produkcji jest beton żwirowy.
Specjalne bloki z przewodami są niezbędne ze względu na odprowadzenie spalin. Są to bloki kominowe oraz powstają one z betonu żaroodpornego z kruszywem ceglanym. Wykorzystuje się je do odprowadzania spalin z:
– trzonów kuchennych,
– kuchenek gazowych,
– piecyków.
Ściany działowe
Ścianki działowe powstają dopiero po zmontowaniu ścian nośnych. Ich zadaniem jest przede wszystkim podział budynku na pomieszczenia. Z tego też powodu mogą one powstać z lekkich materiałów, które charakteryzują się mniejszą wytrzymałością niż ściany nośne. Buduje się je m.in. z:
– bloczków gazobetonowych,
– bloczków żużlobetonowych,
– cegły dziurawki,
-bloczków gipsobetonowych,
– płyt gipsobetonowych.
Te ściany mają grubość pomiędzy 6 a 12 cm.
Ściany zewnętrzne
Ściany zewnętrzne można podzielić ze względu na rolę, którą spełniają w budynku, który powstaje z wielkowymiarowych prefabrykatów. Wyróżnia się wówczas ściany:
a) nośne:
– przenoszą ciężar własny na fundamenty,
– przenoszą obciążenia z wszystkich kondygnacji,
b) samonośne:
– przenoszą ciężar własny,
c) osłonowe:
– jeżeli nie są one z betonu to nazywa się je ścianami kurtynowymi,
– są izolacją cieplną,
– przekazują ciężar własny na konstrukcję nośną budynku, np. na strop, belki, rygle czy słupy.
Do wad ścian zewnętrznych, które są z wielkich bloków zalicza się przede wszystkim to, że istnieje duża liczba pionowych połączeń elementów. W momencie, kiedy połączenia nie są starannie wykonane, to pojawiają się kolejne problemy. Są one nieszczelne, przeciekają (program przygotowujący do uprawnień budowlanych). Dodatkowo zimą może dojść do przemarznięcia, a w efekcie tego następuje obniżenie temperatury wewnątrz pomieszczeń.
Systemy
W budownictwie mieszkaniowym powszechne stało się stosowanie dwóch technologii budowy budynków z prefabrykatów wielkopłytowych. Są to:
a) system szczeciński,
b) system W-70.
Są to systemy, które znajdują zastosowanie przede wszystkim w budownictwie mieszkaniowym w dużych miastach i większych osiedlach. Istnieje również system SBO – system otwarty szkieletowo-płytowy. Zgodnie z nim wznosi się budynki:
– usługowe,
– administracyjne,
– szkolne,
– dla służby zdrowia.
System W-70
W przypadku budynków wielkopłytowych, które są wykonywane w systemie W-70 ściany wewnętrzne powstają ze żwirobetonowych prefabrykowanych płyt pełnych i z otworami drzwiowymi. Otwory te są odpowiednie do tego, żeby móc założyć metalową ościeżnicę.
Wymiary prefabrykatów ściennych w tym systemie wynoszą:
a) grubość – 15 cm,
b) wysokość – 253 cm,
c) długość – od 120 do 600 cm ze stopniowaniem co 60 cm (program przygotowujący do uprawnień budowlanych).
System szczeciński
W przypadku systemu szczecińskiego ściany wewnętrzne kondygnacji mieszkalnych tworzy się z betonu żwirowego. Ich grubość wynosi 15 cm. Prefabrykaty ścian zewnętrznych powstają z keramzytobetonu. Mają one fakturę zewnętrzną, która ma grubość 2,5 cm i jest ze żwirobetonu. Dodatkowo posiadają fakturę wewnętrzną z zaprawy cementowo-wapiennej, która ma grubość 1,5 cm. Wymiary płyt w tym systemie są następujące:
a) grubość:
– ścian nośnych – 40 cm,
– ścian samonośnych – 36 cm,
b) wysokość – 287,5 cm (czyli wysokość kondygnacji ze stropem).
W zakładzie prefabrykacji w prefabrykatach ścian wbudowuje się stolarkę okienną oraz drzwiową.
System SBO
W systemie SBO elementy ścian wewnętrznych powstają z betonu żwirowego. Mają one formę płaską pełną, z otworami drzwiowymi. Wymiary w tym systemie są następujące:
a) grubość: 15 cm,
b) wysokość: 280 cm, 330 cm, 360 cm – wszystko zależy od wysokości kondygnacji.
W tym systemie stosuje się najczęściej ściany osłonowe. Spowodowane to jest tym, że układ budynków jest belkowo-słupowy (akty prawne do egzaminu na uprawnienia budowlane).