Ściana betonowa jazu stałego

W przypadku jazu stałego okładzinę ściany należy wykonać z kamienia (program uprawnienia budowlane). Przyczółek jazu oraz jego skrzydła mają formę ścian oporowych betonowych. Spowodowane to jest przede wszystkim ich niewielką wysokością.

W filarach jazu z dwóch stron istnieją wnęki. To właśnie w nich umieszczę się zasuw, który reguluje przepływ wody. Ich kształt jest zbliżony do kształtu filarów mostowych.

Głównym obciążeniem filara są:

– parcie wody,

– działanie kry.

Filary należy zabezpieczyć przed uderzeniem wody od strony wody górnej. Zabezpieczenie to ma formę oblicowania filara ciosami kamiennymi. Oblicówka z kamienia łamanego bądź z ciosów kamiennych znajdują zastosowanie od strony koryta cieku na budowlach. Ma to zabezpieczyć przed uderzeniami kryjącymi przed falowaniem wody na bulwarach. Ścianę betonową należy oblicować kamieniem łamanym, żeby zabezpieczyć ją przed zniszczeniem na skutek uderzenia fal.

Prefabrykacja

Prefabrykacja to produkcja elementów budowli poza miejscami wbudowania w specjalnych zakładach. Takie elementy noszą nazwę prefabrykatów. W zależności od umiejscowienia oraz wyposażenia zakładów są one poligonowe bądź stacjonarne.

Prefabrykowane mogą być:

a) części elementów budynków:

– ścian,

– stropów,

– klatek schodowych,

b) całe elementy budynków:

– płyty ścienne, stropowe,

– płyty biegów,

– spoczniki klatek schodowych (program przygotowujący do uprawnień budowlanych).

Prefabrykaty można podzielić m.in. ze względu na:

a) drobnowymiarowe:

– pustaki ścienne,

– pustaki stropowe,

– nadproża,

b) średniowymiarowe:

– bloki ścienne,

– bloki stropowe,

c) wielkowymiarowe:

– płyty ścienne,

– płyty stropowe.

Z kolei ze względu na ciężar można wyróżnić prefabrykaty:

a) lekkie – o ciężarze do 30 kg,

b) średnie – o ciężarze do 500 kg,

c) ciężkie – o ciężarze ponad 500 kg.

Ze względu na kształt prefabrykatów można je podzielić na:

– bloki,

– płyty,

– prefabrykaty prętowe.

Zgodnie z aktualną terminologią nazwy prefabrykatów zależą głównie od wielkości. Płytami wielkowymiarowymi są elementy „na izbę” lub „na dwie izby”. Z kolei bloki ścienne są to elementy o mniejszych wymiarach w porównaniu do płyt. Przede wszystkim dotyczy to szerokości oraz grubości. Prefabrykaty mogą być wykonane z jednego materiały (program przygotowujący do uprawnień budowlanych).

Prefabrykaty drobnowymiarowe

Najbardziej znanymi prefabrykatami drobnowymiarowymi są:

– bloczki gazobetonowe,

– pustaki betonowe,

– pustaki gipsowe.

Ściany pełne mogą powstać z bloczków gazobetonowych o wymiarach:

a) 24x24x49 cm – całe bloczki,

b) 12x24x490 cm – połówki bloczków,

c) 6x24x49 cm – ćwiartki bloczków.

Bloczki, które mają większe wymiary znajdują zastosowanie w wykonywaniu ścian zewnętrznych. Z kolei połówki bloczków służą do budowy ścian wewnętrznych. Murowanie ścian z bloczków gazobetonowych jest podobne jak w przypadku ścian z cegieł. Wykorzystuje się je przede wszystkim w budynkach, które powstają zgodnie z metodą tradycyjną udoskonaloną.

Pustaki betonowe oraz gipsowe, które aktualnie się stosuje dzielą się na dwa podstawowe rodzaje:

a) szczelinowe:

– pustaki Alfa,

– pustaki Gamma i SM-185,

b) zasypkowe:

– pustaki XX,

– pustaki BSP.

Ściany, które powstają z tych typów pustaków, wykonuje się w różny sposób. Z pustaków zasypkowych bez stosowania zasypki mogą powstać ściany w budynkach, w których ogrzewanie jest niezbędne. Dotyczy to m.in. ścian w magazynach. Z kolei w przypadku ścian budynków, w których będą przebywać ludzie lub żywy inwentarz, to należy zastosować zasypkę w otworach. Z kolei ściany, w których wykorzystuje się pustaki szczelinowe, buduje się w podobny sposób jak ściany z cegły. Oznacza to, że muruje się je na zaprawie (akty prawne do egzaminu na uprawnienia budowlane). Ściany z pustaków znajdują zastosowanie głównie w budownictwie wiejskim.