Posadzki z żywicy w branży spożywczej
Bardzo mało posadzek wykazuje dobre parametry związane z wytrzymałością przy działaniu chemikaliów i w związku z przenoszeniem w szerokim zakresie termicznych obciążeń. Żywiczne rodzaje posadzek stosuje się w spożywczym przemyśle, jako ochronne okładziny betonowych płyt. Muszą one spełniać w jednym czasie wiele kryteriów i to bardzo wymagających. Są one niekiedy bardziej rygorystyczne niż wymagania, jakie stawia się posadzkom w innych przemysłowych gałęziach. Stosowane w procesie spożywczego przetwórstwa technologie są często kombinacją degradujących czynników dla posadzki. Stwarzają one bardzo agresywne środowisko, któremu nie da się sprostać stosując rozwiązania tradycyjne podłogowych okładzin z ceramicznych płytek, żywic poliuretanowych, epoksydowych, bądź też poliuretanowo – cementowych.(uprawnienia budowlane cennik)

Odporność posadzki
Bardzo często można zauważyć, że kombinacja chemicznych substancji działa na posadzki bardziej agresywnie, niż te same substancje, ale występujące oddzielnie. W spożywczym przemyśle stosuje się wiele różnych chemicznych substancji, które nie są składnikiem końcowym produktów. Biorą one natomiast udział w technologicznych procesach. Są to np. kwas octowy, mlekowy, oleinowy, stężony cytrynowy kwas, czy wina oraz środki alkoholowe do dezynfekcji. Do substancji chemicznych zalicza się tu także 15% podchloryn sodu, 30% azotowy kwas oraz 50% wodorotlenek sodu. (uprawnienia budowlane program)
Obciążenia posadzek żywicznych
Chociaż wiele stosowanych obecnie technologii związanych z żywicznymi posadzkami wykazują odporność na dane obciążenia osobno, do jakich zalicza się m.in. uderzenia, ścieranie, wysoka temperatura czy chemiczna agresja, to niewiele z rozwiązań, jakie są dostępne może sprostać wymaganiom odpornościowym. Do takiej sytuacji dochodzi, gdy wymienione wyżej obciążenia występują w tym samym czasie. Może to wynikać ze zmiany chwilowej niektórych z wytrzymałościowych parametrów w związku z wysoką temperaturą. Powoduje ona mięknięcie żywicznych materiałów, a kiedy dodatkowo występują mechaniczne obciążenia dochodzi do uszkodzenia struktury tego materiału. (uprawnienia budowlane 2023)
Chemiczna agresywność środków
Agresywność chemiczna środków, jakie stosuje się w spożywczym przemyśle, w raz z podwyższeniem się temperatury mogą wykazywać dużo większy stopień reaktywności i szkodliwości, niż miałoby to miejsce w temperaturze otoczenia. Jako przykład można podać tu wodorotlenek sodu. Substancję tą stosuje się powszechnie w zakładach spożywczego przetwórstwa, w pomieszczeniach określanych jako CIP. Są to tzw. stacje mycia, które służą do odkażania oraz czyszczenia instalacji. Kiedy substancja ta ma stężenie wynoszące 50% i pokojową temperaturę, w takiej sytuacji wykazuje umiarkowaną agresywność. Jednak zgodnie z technologią wodorotlenek sodu stosuje się przy temperaturze wynoszącej 60°C. Stopień reaktywności staje się w związku z tym tak wysoki, że takiego chemicznego obciążenia nie wytrzyma większość systemów użytych w żywicznych posadzkach. Wyjątkiem jest tutaj poliuretanowo – cementowa posadzka, która stanowi pierwowzór, jaki wynaleziono w Anglii w roku 1969. (uprawnienia budowlane segregator)