Żeby zmniejszyć naprężenia skurczowe w fundamencie, należy odpowiednio pielęgnować nowy beton. Betony ekspansywne są wykorzystywane przy robotach związanych ze wzmacnianiem fundamentów. Dzięki nim można uniknąć osiadania podbudowanych fundamentów. Oprócz tego zabezpieczają one budowle przed odkształceniami. Można je wykorzystywać przy wykonywaniu szerszej ławy fundamentowej pod istniejącym fundamentem (egzamin ustny na uprawnienia budowlane).
Osiadanie fundamentów
Odcinkowe pogłębianie fundamentów polega na:
– wykonaniu ławy monolitycznej lub ułożonej z prefabrykatów,
– wprowadzeniu między stary i nowy fundament wypełnienia z betonu ekspansywnego, wibrowanego i zbrojonego konstrukcyjnie.
Taki beton musi być stale i dobrze nawilgocony przez kilka dni od momentu ułożenia. Podtrzyma to jego ekspansję. W efekcie wywierane naciski zostaną wyregulowane. Przerwanie nawilgocenia zatrzymuje dalszy proces ekspansji betonu.
Wzmocnienie wgłębne
Jeżeli pojawi się konieczność wzmocnienia wgłębnego fundamentu przy użyciu pali betonowych, należy je odpowiednio zabezpieczyć. Jest to ważne z tego powodu, że agresywna woda gruntowa oddziałuje na nie szkodliwie. Wtedy wykorzystuje się następujące pale:
– typu Raymonda, w których wewnętrzna powierzchnia gilzy z blachy stalowej jest powleczona asfaltem,
– typu Wolfsholza lub Franki, wykonane z asfaltobetonu,
– żelbetowe prefabrykowane z powłoką antykorozyjną z żywic epoksydowych lub smołowo-epoksydowych.
Powłoka na palach żelbetowych charakteryzuje się:
– dobrą przyczepnością do betonu,
– dużą wytrzymałością na uszkodzenia mechaniczne.
Żeby podwyższyć tarcie między powłoką i gruntem, które zostało zmniejszone, należy posypać suchym piaskiem ostatnią warstwę przed jej stwardnieniem (programy do uprawnień budowlanych). Jednak warto pamiętać o tym, że to rozwiązanie może nie rozwiązać problemu w takich sytuacjach jak:
– bardzo słaby grunt,
– woda gruntowa na głębokości ok. 1,5 m poniżej terenu,
– woda gruntowa charakteryzuje się bardzo silną agresję siarczanową i ogólnokwasową.
Nowy sposób wykonywania pali
Z tego też powodu opracowano nowy sposób wykonywania pali. Autorem jest Gdańskie Biuro Projektów Budownictwa Przemysłowego. Rozwiązanie to polega na:
– wbiciu w grunt wiertniczej rury stalowej o średnicy 32 cm, która jest zaopatrzona w but żelbetowy znajdujący się w stalowej osłonie o grubości 25 mm,
– włożeniu do rury prefabrykowanego pala żelbetowego o przekroju ośmiokątnym i długości 15 m.
Pal żelbetowy izoluje się przed korozją powłoką asfaltową, poliwinylową lub z emalii epoksydowej. Wolną przestrzeń między palem a rurą (ok. 3-5 cm) należy wypełnić piaskiem z wodą. Kolejnym krokiem jest podciągnięcie rury o ok. 1 m. Wówczas tam, gdzie widać pal, wprowadza się zastrzyki z tworzywa cementowo-hydrofixowego AG lub z asfaltu P-35/40 o temperaturze ok. 80°C. Robi się to przy pomocy dwóch rurek, pod ciśnieniem 6-8 atmosfer. Beton, z których wykonane są pale, musi być szczelny. Najlepiej jest zabezpieczyć ją np. Plastibetem S. Opór tarcia wzdłuż pobocznicy pala nie istnieje i z tego powodu udźwig pala z powłoką asfaltową wynika jedynie z oporu gruntu pod butem (uprawnienia architektoniczne).
Fundamenty obciążone dynamicznie
Jeżeli fundamenty są obciążone dynamiczne, to trzeba liczyć się z tym, że może wystąpić konieczność zwiększenia masy fundamentów, żeby zmniejszyć amplitudy drgań wymuszonych fundamentu. W związku z tym najłatwiejszym rozwiązaniem jest wzmocnienie gruntu pod fundamentem. W efekcie zwiększają się dynamiczne współczynniki podłoża gruntowego, a co za tym idzie – rosną współczynniki sztywności podłoża. Najczęściej jest tak, że wystarczy wzmocnić obwód fundamentów pasmem, który ma szerokość 2-4 m i sięga w głąb pod fundamentem na długość w zależności od wymiarów fundamentu. Kolejnym sposobem jest powiększenie podstawy fundamentu przez ujęcie go w dolnej części masywnym wieńcem odpowiednio zbrojonym i należycie skotwionym z istniejącym fundamentem. W trakcie wzmacniania w ten sposób, należy nakłuć powierzchnie starego i nowego betonu, które się stykają. Następnie należy sprężyć podłużnie kablami odcinki wieńca – niezależnie od zbrojenia powierzchniowego czy nośnego (programy do uprawnień architektonicznych).
