Odprowadzenie wód opadowych

Wody deszczowe zebrane z dachy oraz podwórka bądź wody gruntowej należy odprowadzać do kanalizacji deszczowej lub ogólnospławnej. W przypadku gdy budynek nie posiada owej kanalizacji, powinno się kierować ją do zbiornika, np. grunt, rzeka lub rów melioracyjny. Wody z odwodnień nie potrzebują dodatkowych procesów czyszczących, ponieważ są bardzo czyste. Jednakże woda z drenażu (gruntu)  nie może być wspólnie odprowadzana z wodą deszczową.

Wodę z gruntu kieruje się do drenarskiej studzienki zbiorczej, a następnie przekazywana jest do odbiornika. Natomiast woda z kanalizacji deszczowej jest usuwana z budynki poprzez rurę spustową, która może być zakończona wylewką.

Nie jest wymagane podłączanie dodatkowej instalacji ani używania odwodnień liniowych, w przypadku gdy teren jest nachylony w jedną stronę. Dzięki temu woda deszczowa może spłynąć powierzchniowo do odbiornika, np. rzeka, rów melioracyjny.

System odwadniania dachu

System odwadniania dachu powinno się montować z instalacją odprowadzającą do odbiornika na dwa sposoby. Pierwszym z nich jest wpuszczenie w grunt poprzez osadnik zanieczyszczeń taki jak liście, rury wpustowej. Pozwoli ona na bezpośrednie odprowadzenie wody do odbiornika. Drugim rozwiązaniem jest umiejscowienie pod wylewką rynny wpustu podwórzowego, który odbiera wodę deszczową spływającą z dachu, a  następnie kieruje ją do instalacji.

W przypadku gdy na terenie występuje system odwadniania dachu, ale również podwórza, można je ze sobą połączyć. W tym celu należy skierować odbierającą wodę deszczową do studzienki zbiorczej, która gromadzi wodę z odwodnień liniowych. Jednakże studzienka musi posiadać określoną pojemność.

Wodę z dwóch studzienek (drenarskiej i „deszczowej”) należy w odpowiedni sposób zagospodarować.  W sytuacji, gdy dom znajduje się na wzniesieniu, wodę ze zbiorczej studzienki drenarskiej można odprowadzić do rzeki lub rowu melioracyjnego, używając rur umiejscowionych w gruncie. Jeżeli warunki terenowe nie są sprzyjające, wodę sprowadza się do gruntu, przy pomocy studni chłonnych bądź rozklaplania. Sposób jest uzależniony jest od warunków gruntowych.(uprawnienia budowlane)

Bardzo dobrym rozwiązaniem w przypadku, gdy pod nieprzepuszczalnym gruntem (np. ił, glina), umiejscowiona jest warstwa gruntu przepuszczalnego (żwir, piasek) jest studnia chłonna. Kolejnym czynnikiem jest odpowiedni poziom  wód gruntowych. Musi on być niski, gdyż zwierciadło wód powinien być oddalony o 1,0m od planowanego dnia studni chłonnej. Powiązane jest to z koniecznością podczyszczania wód w gruncie. (segregator z aktami prawnymi)

Studnia chłonna

Wysokość studni chłonnej wynosi ok. 3m, a jej średnica ma 1m. Jest wykonana z kręgów betonowych i wyglądem jest zbliżona do tradycyjnej studni. Podstawowa różnica  polega na wypełnieniu dna warstwą filtracyjną, przez którą bez żadnego problemu woda będzie się przesączać. Warstwa filtracyjna jest złożona z dwóch elementów: 50cm drobnego piasku oraz 100cm żwiru lub pospółki, która stanowi warstwę filtracyjną właściwą. (egzamin ustny na uprawnienia budowlane)

Warstwa filtracyjna  jest ułożona w kręgach betonowych, które muszą przylegać do gruntu przepuszczalnego. Powinny mieć nawiercone otwory o średnicy ok. 30mm, które pozwalają na przepływ oczyszczonej wody do gruntu. Woda doprowadzana jest do studni chłonnej poprzez rurę o średnicy 150mm, natomiast jej wylot jest umiejscowiony ok. 20cm nas warstwą filtracyjną. Studnia powinna być przykryta pokrywą z kominkiem natleniającym. (akty prawne)