Ustawienie bloków kierunkowych

Aby odpowiednio zmontować konstrukcję wielopłytkową w każdym z narożników ustawia się dwa bloki kierunkowe pod kątem 90 stopni złączone ze sobą. Powoduje to powstanie sztywnego ustroju. Jeśli chodzi o bloki kierunkowe pośrednie również odpowiednio się je ustawia aby stworzyły wraz ze skrajnym blokiem jednej z poprzecznych ścian sztywny zestaw bloków. Dopiero po dokonaniu tych czynności oraz sprawdzenia ich prawidłowości można rozpocząć proces montażu pozostałych bloków ścian zewnętrznych oraz wewnętrznych.

Elementy wielkoblokowe

Gdy mamy do czynienia z elementami wielkoblokowymi należy ustawić je na specjalnych drewnianych klinach umieszczonych na wyrównanej do ich poziomy warstwie zaprawy cementowej. Należy również zadbać aby zaprawa była odpowiednio gęsta. Dzięki wykorzystaniu klinów uzyskujemy dokładny poziom posadowienia każdego z bloków. Innym ich zadaniem jest zapobieganie deformacji płaszczyzny oporowej podczas operacji ustawiania bloków. Usunięcie klinów następuje po osiągnięciu poziomu 60-70% przez zaprawę wytrzymałości miarodajnej. Elementy wielkopłytkowe nie posiadają własnej stateczności podczas procesu montażu. Dlatego montaż takiej konstrukcji należy tak zaprojektować, aby usztywnienie było niezbędne tylko do pierwszego etapu ustawiania elementów. Do usztywnienia najczęściej stosuje się lekkie, łatwo rozbieralne i przestawne konstrukcje podporowe. Następnie do nich mocowane są kolejne elementy konstrukcji. Dzięki temu uzyskuje się bardzo szybko komplet elementów, który stanowi sztywny zestaw zabezpieczający stateczność całej konstrukcji podczas procesu montażu. Płyty mogą być łączone ze sobą podczas w montażu w dwa sposoby. Jednym z nich jest wykorzystanie tymczasowego punktowego spawania, natomiast drugim zastosowanie złącz prowizorycznych (kątowych).

Podział obiektów na działki

Montaż konstrukcji wielkopłytowych może być wykonywany przy podziale obiektu na trzy lub cztery działki, zależnie od rodzaju połączeń między poszczególnymi płytami. Na każdej z działek odbywają się inne roboty. Jednymi z ważniejszych z nich są: ustawianie i prowizoryczne zamocowanie nośnych płyt ścian wewnętrznych i płyt zewnętrznych, wypełnianie spoin masą betonową i przygotowanie kolejnego pasa montażowego, sprawdzanie i regulacja położenia płyt ustawionych w poprzednich etapach i ich trwałe zamocowanie.Spawanie części stalowych w stykach oraz wypełnienie spoin jest ostatecznym procesem zamocowywania styków montażowych. Należy pamiętać, że montaż płyt ściennych dla kolejnych działek nie może być wykonany przed ułożeniem płyt stropowych na ścianach wcześniej zmontowanych.

Miejsce robocze żurawia

Bardzo ważnym aspektem podczas montażu jest odpowiednie usytuowanie żurawia montażowego. Miejsce jego umiejscowienie jest uzależnione od sposobu dostarczania do niego elementów montażowych. Wyróżniamy dwie koncepcje montażu elementów. Jedna jest zwana montażem „ z kół” natomiast druga zwykłym montażem. W przypadku montażu zwykłego koniecznością jest uprzednie zaprojektowanie odpowiednio usytuowanego placu składowego elementów. Ma być on umiejscowiony wzdłuż przejazdu żurawia roboczego. Dla koncepcji montażu „ z kół” elementy montażowe znajdują się na przyczepach niskopodwoziowych, z których żuraw zdejmuje elementy i umieszcza je wprost na konstrukcji. Dla tego rozwiązania należy zapewnić miejsce dla postoju przyczep wzdłuż trasy roboczej żurawia. Płyty ścienne na placach składowych muszą być podtrzymywane w celu zabezpieczenia ich stateczności podczas podnoszenia i ustawiania w podporach. Służą do tego rusztowania lub stelaże.