Podstawowe zasady kształtowania przegród zewnętrznych w budynkach mieszkalnych

Kształtowanie przegród zewnętrznych budynku można opisać w 10 podstawowych punktach:

1. Od strony wewnętrznej przegrody należy umieszczać warstwy konstrukcyjne (nośne). Powinny się one charakteryzować dużym oporem przenikania pary wodnej i dużą izolacyjnością cieplną.
2. Warstwy izolacyjne o dużym oporze cieplnym, zwykle lekkie i porowate, umieszczać należy po stronie zewnętrznej w stosunku do warstwy konstrukcyjnej.
3. Na powierzchni zewnętrznej przegrody należy umieszczać estetyczne warstwy fakturowe osłaniające izolację cieplną przed wnikaniem wody opadowej. Warstwy te powinny być odporne na czynniki atmosferyczne oraz na uszkodzenia termiczne i mechaniczne.
4. Warstwy fakturowe muszą być umocowane i uszczelnione w taki sposób, aby miały swobodę deformacji pochodzących od pęcznienia i skurczu oraz od zmian temperatury i wilgotności. Powinny także charakteryzować się jak najmniejszym oporem przenikania pary wodnej.
5. Jeżeli warstwa zewnętrzna przegrody jest bardziej szczelna niż wewnętrzna, aby zapobiec niekorzystnym zjawiskom będącym efektem zawilgocenia konieczne jest umieszczenie po stronie wewnętrznej paroizolacji. Paroizolacje powinny być częściowo przepuszczalne dla pary wodnej, gdyż ich zadaniem nie jest uszczelnienie powierzchni, a jedynie ograniczenie i spowolnienie napływu wilgoci na tyle, aby przegroda mogła wysychać. Konieczne jest również stworzenie możliwości wentylacji i odprowadzenia wilgoci spod szczelnej warstwy zewnętrznej.
6. Szczeliny powietrzne równoległe do powierzchni przegrody są dopuszczalne, najlepiej gdy są umieszczane po stronie zewnętrznej w stosunku do izolacji cieplnej i odpowietrzane. Szczeliny powietrzne prostopadłe do powierzchni przegrody są niedopuszczalne, gdyż mogą one stawać się mostkami dyfuzyjnymi.
7. W pomieszczeniach o podwyższonej wilgotności względnej powietrza (fi > 60%), gdzie może na powierzchni przegrody wystąpić rosa, należy od strony wewnętrznej wykonać izolację wodno-parową, a powierzchnię wykończyć materiałem odpornym na zawilgocenie i na zmywanie.
8. Zewnętrzne powierzchnie nadmiernie nasiąkliwe powinny być hydrofobizowane – dotyczy to w szczególności ścian narażonych na oddziaływanie opadów.
9. Mostki cieplne (m. in. wieńce, naroża, nadproża) powinny mieć dobrze ukształtowaną izolację. Dobrze, czyli tak, aby w jak najmniejszym zakresie pogarszały izolacyjność cieplną całej przegrody.
10. Cokoły i inne części budynków narażone na uszkodzenia mechaniczne (udarowe) powinny być wykonane z odpowiednich materiałów. Materiały te muszą mieć odpowiednią wytrzymałością i dużą odpornością na działanie czynników atmosferycznych.

Kształtowanie zbrojenia w płytach