Jakość dostarczanej wody

Jakość wody, która jest dostarczana do zakładów przemysłowych, powinna odpowiadać takim warunkom:

a) z powodu ochrony zdrowia pracowników woda do picia i zużycia przez pracowników powinna być zgodna z zasadami higieny pod kątem:

– fizycznym,

– chemicznym,

– bakteriologicznym,

b) ze względu na poprawny przebieg procesów przemysłowych,

c) z powodu właściwej konserwacji urządzeń przemysłowych – kotłów, rurociągów, uzbrojenia przewodów:

– woda powinna spełniać warunki fizyczne i chemiczne, żeby jej właściwości nie zadziałały szkodliwie na procesy, które przebiegają w danym przemyśle i na konserwację urządzeń, które wykorzystuje się w konkretnym przemyśle (uprawnienia architektoniczne).

Wymagana jakość wody

Jakość wody, która jest odpowiednia pod względem higienicznym i nadaje się do picia, określona jest w rozporządzeniu, które podano w Dz. U. z r. 1928, poz. 310. Powinna się ona charakteryzować następującymi cechami (egzamin ustny uprawnienia architektoniczne – pytania). Pod względem fizycznym powinna ona być:

– bezbarwna,

– bezwonna,

– przezroczysta,

– o mało zmiennej temperaturze – w granicach od 7 do 10°C,

– o orzeźwiającym smaku – czyli z określoną ilością CO₂,

– po odparowaniu 1 litr wody powinien mieć w sobie nie więcej niż 500 mg części stałych (tj. mineralnych i organicznych).

Z kolei pod względem chemicznym woda powinna się charakteryzować tym, że:

a) nie zawiera: amoniaku (NH3), soli amonowych, jonów kwasu azotowego (IIN02 – N203) i siarkowodoru (IJ2S) – gdy występują te związki to oznacza, że woda ma styczność z procesami gnilnymi,

b) w 1 litrze wody innych składników nie może być więcej niż:

– tlenki wapnia (CaO) i magnezu (MgO) – 180- 200 mg,

– chlor (Cl) – 20-30 mg (bądź 50 mg soli kuchennej NaCl),

– bezwodnik siarkowy (S03) – 80-100 mg;

– bezwodnik kwasu azotowego (HN03 – N205) – 5-15 mg,

– sole ołowiu (Pb) – 0,35 mg,

– sole żelaza (Fe)- 0,3 mg,

-ilość ciał organicznych w takiej ilości, żeby do ich utlenienia wystarczyło 8-12 mg nadmanganianu potasu (KMn04) bądź też 2-3 mg tlenu (02).

Pod względem bakteriologicznym woda, która nadaje się do picia nie powinna:

– zawierać drobnoustrojów,

– zawierać bakterii chorobotwórczych, głównie chorób przewodu pokarmowego (czerwonka, tyfus brzuszny, cholera).

Powyższe choroby przenoszą się za pośrednictwem wody. Trafiają jednak do nie wyłącznie z ludzkimi odchodami. Pałeczka okrężnicy, która żyje w jelitach człowieka i zwierząt, jest wskaźnikiem możliwości kontaktu wody z odchodami ludzkimi. Woda, którą można pić, nie powinna zawierać więcej niż 1 bakterię okrężnicy na 50 cm3 wody. Dodatkowo woda taka nie powinna zawierać bakterii niechorobotwórczych więcej niż 100 w 1 cm3 wody (materiały do egzaminu na uprawnienia architektoniczne).

Wody powierzchniowe w Polsce

Wody powierzchniowe w Polsce należą w:

– 99,8% do zlewiska Morza Bałtyckiego (311 100 km2, przy powierzchni Polski 311 700 km2),

– 0,2% do zlewiska Morza Czarnego: 300 km2 – Orawa pod Babią Górą – dorzecze Dunaju oraz 300 km2 – Ustrzyki przy źródłach Sanu – dorzecze Dniestru.

Zanieczyszczenia organiczne posiadają:

– wody powierzchniowe,

– ze strumieni,

– z rzek,

– z jezior.

Spowodowane to jest tym, że wody mają styczność z życiem organicznym, które ma miejsce na powierzchni ziemi (egzamin na uprawnienia budowlane).

Wody powierzchniowe charakteryzują się tym, że mają niewiele zanieczyszczeń mineralnych. W związku z tym nie są zbyt twarde oraz są słabo żelaziste. Jako przykład można wziąć wodę w Wiśle koło Warszawy (dokładniej mówiąc – Siekierki). Jej twardość waha się w granicach od 5,7°n do 12,5°n. Przeciętnie wynosi ona 9°n. Ilość żelaza jest w granicach od 0,3 mg/l do 3,2 mg/l. Średnio jest to 1,7 mg/l. Maksymalna żelazistość ma miejsce z reguły podczas letnich przyborów. Rośnie wówczas do 7,6 mg/l. Żelazistość rośnie podczas przyborów wody, a twardość wówczas spada.