Drenaż – podstawowy materiał
Drenaż powinien tworzyć obwód w formie zamkniętej okalający budynek wzdłuż jego zewnętrznych krawędzi. Należy przy tym uwzględnić wszystkie załamania na rzucie obiektu.Elementami wchodzącymi w skład drenażu są: drenarskie rury oraz studzienki zarówno kontrolne jak i zbiorcze.
Rury drenarskie są standardowo wykonywane z rury karbowanej z tworzywa sztucznego. Niegdyś popularne było użycie kamionki lub ceramiki. Rury z tworzywa sztucznego są perforowane na całej swojej długości i są rurami giętkimi. Rury te są dostarczane w wiązkach. Do drenażu można też wykorzystać rury o dnie sztywnym i płaskim. Dziurkowanie występuje wówczas w górnej części. Takie rury są dostarczane w prostych odcinkach. Na runku można też spotkać rury w oplocie z włókien syntetycznych lub kokosowych. Taka otoczka zapobiega zatykaniu perforowania i zamulaniu rur drenarskich.
Rurki powinny być układane ze spadkiem ok. 0,5 ÷ 1,0% w kierunku studzienki zbiorczej.
Dostępne są średnice rur od 50 do 200 mm, lecz najczęściej zalecana średnica to ok. 100 mm.
Rurki prowadzą do studzienek kontrolnych z tworzywa sztucznego lub kręgów betonowych, umieszczanych na narożach budynku. Studzienki są wyprowadzane na powierzchnię terenu i umożliwiają okresową kontrolę działania drenażu. Wyloty rur znajdują się powyżej dna studzienki, dzięki czemu na jej spodzie może gromadzić się piasek z przewodów (tzw. osadnik piasku). Końcowym etapem odprowadzania wody z okolic budynku są studnie zbiorcze, z których woda przepływa rurami do kanalizacji deszczowej, ewentualnie do pobliskich kanałów lub rowów melioracyjnych. Ważne jest, aby poziom włączenia rur drenażowych do studni zbiorczej znajdował się powyżej maksymalnego poziomu wody w tejże studni. Dzięki temu unikniemy cofania się wody do drenażu. Jeżeli warstwa przepuszczalna gruntu nie leży zbyt głęboko, można zastosować tzw. studnie chłonne, sięgające w głąb gruntu i odprowadzające wodę bezpośrednio do tej warstwy.
Sposób wykonania drenażu
Drenaż powinien być układany w wykopie w poziomie fundamentów, poniżej ich górnej krawędzi, w odległości ok. 20 cm od budynku. Umieszczenie go na poziomie połączenia ścian piwnic z fundamentem lub powyżej może być przyczyną gromadzenia wody przy ścianie i przenikania wilgoci do piwnicy. Nie należy też umieszczać drenażu poniżej poziomu posadowienia ze względu na możliwość osłabienia podłoża i bezpieczeństwo fundamentów.
Rury drenarskie należy układać na podsypce wykonanej z przepuszczalnego kruszywa, którym zazwyczaj jest żwir. Zaleca się aby grubość warstwy żwiru wynosiła 5-20 cm. Wysokość kruszywa znajdującego się na drenażu powinna zaś wynosić około 50 cm. Zamulenie warstwy żwiru należy wykonać przy wykorzystaniu np. geowłókniny lub innej maty filtrującej. Dzięki temu możliwe jest oddzielenie podsypki od gruntu. Pozostała część wykopu uzupełnione jest natomiast piaskiem lub żwirem. Ponadto bezpośrednio przy ścianie budynku wykonać można drenarską warstwę pionową w formie żwirowej opaski lub przy wykorzystaniu specjalnej maty filtracyjnej.