W roku 2018 weszła w życie ustawa wprowadzająca nowe Prawo Wodne. Zmianie uległy warunki zabudowy na terenach w szczególności zagrożonych powodzią. Autorzy ustawy stwierdzili, że problem ten był często bagatelizowany przez gminy. Te miały z kolei lekceważyć zagrożenie powodziowe i równocześnie pozwalać na budowanie obiektów na terenach podwyższonego ryzyka. Nie wymagali tym samym ani dodatkowych zabezpieczeń, ani nawet jakiejkolwiek informacji o zagrożeniu. (pytania na egzamin ustny do uprawnień) (egzamin na uprawnienia architektoniczne)

Nowe Prawo Wodne – dlaczego je wprowadzono?

Warto zastanowić się, dlaczego w ogóle wprowadzono nowe Prawo Wodne. Chociaż powszechnie uważa się, że powódź jest spowodowana wystąpieniem rzeki z jej korytarza, na jej pojawienie się mają wpływ także inne zjawiska. Mowa tu o regularnym zalewaniu konkretnych obszarów przy pomocy wody opadowej. Lokalne władze, w których skład wchodzą takie osoby jak starosta, wójt, burmistrz czy prezydent miasta posiadają mapy zagrożonych w ten sposób terenów. Choć są one ogromną pomocą podczas tworzenia miejscowego panu zagospodarowania przestrzennego, do niedawna prawie w ogóle z nich nie korzystano. Decyzje o warunkach zabudowy nie były popierane żadnymi badaniami i pozwalały na budowę budynków na terenach zalewowych. W ten sposób na szali stawiano bezpieczeństwo mieszkańców. Niestety często dochodziło do ludzkich tragedii i ubiegania się o odszkodowanie od państwa. (programy do uprawnień budowlanych)

Nowe Prawo Wodne – kto i jak zarządza ryzykiem powodziowym?

Nowe Prawo Wodne stworzono po to, aby zapobiegać opisanym wyżej sytuacjom. Wraz z wejściem ustawy w życie, stopień zagrożenia powodziowego będzie elementem, nad którym będzie musiała pochylić się każda izba gminy. Do wszystkiego zaangażowano Wody Polskie. Wydają one na bieżąco opinie o aktualnym stanie poszczególnych terenów. Tak więc zarządzanie ryzykiem powodziowym należy teraz do dwóch podmiotów. Warto wiedzieć, że nie dotyczy ono wyłącznie budowy dróg czy budynków, ale i używania odpowiednich środków zabezpieczających konkretne obiekty. Dotyczy to między innymi konserwacji zabytków czy istniejącej już infrastruktury kolejowej lub drogowej. Dzięki temu nowa ustawa ma szerzyć odpowiedzialność i zminimalizować beztroskę urzędników. (program przygotowujący do uprawnień budowlanych)