Stropy korytkowe mogą być stosowane w małych domkach. Wykorzystuje się tam koryta o wymiarach szerokości 29,5 centymetra, wysokości 18 centymetrów i długości wynoszącej od 2,66 do 4,46 metra. Dochodzi tu do stopniowania co 30 centymetrów. Korytka są wykonywane z betonu o marce 170. Jeden metr kwadratowy stropy wynosi tu 184 kilogramy. Dla takiej konstrukcji minimalna długość oparcia płyty wynosi 8 centymetrów. Są one kotwione w wieńcach. Do korytem mocowana jest podsufitka przy wykorzystaniu drutów, które są wypuszczane ze spoin między korytkami.[uprawnienia budowlane]

Płyty stropowe kanałowe

Płyty stropowe kanałowe mogą być również stosowane w budownictwie wiejskim. Mają one grubość 24 centymetrów i mogą mieć trzy szerokości wynoszące 89,119 i 149 centymetrów. Ich długość waha się od 2,66 do 5,96 metra. Są one stopniowane co 30 centymetrów. Najlżejsze z płyt ważą 730 kg, a najcięższe 2480 kg. Więźby dachowe wykonane z prefabrykatów żelbetowych mogą być wykonywane z eternitem pod pokryciem. Więźby składają się z prefabrykowanych krokwi i beleczek usztywniających. Wspomniane krokwie są obliczane tak samo jak belki wolnopodparte. Płatwy kalenicowe i wieńce gzymsowe są wykonywane na mokro. Elementy prefabrykowane wykonuje się z betonu marki 170. Krokwie ważą między 230 a 390 kg. Beleczki usztywniające natomiast ważą 31 kg.[uprawnienia budowlane testy]

Dachy jętkowe

Prefabrykowane dachy jętkowe mogą być stosowane pod pokryciem dachówką. Są one stosowane do budynków, których szerokość wynosi od 10,20 do 11,40 metrów. Krokwie mają jednakową długość 704 centymetrów i ważą 380 kg. Jętki mogą mieć trzy typy i każda z nich waży 250 kg. Ruszty spełniają rolę podłużnego usztywnienia dachu. Wszystkie jego elementy wykonuje się z betonu o marce 200. Rozstaw wiązarów ma 210 centymetrów. W budownictwie wiejskim i zagrodowym stosowane są konstrukcje dachów stromych cienkościennych. Do ich budowy wykorzystuje się elementy prefabrykowane.[akty uprawnienia budowlane]

Budownictwo wielkotowarowe

Do budowy stropodachów w budownictwie wielkotowarowym dla obiektów jednonawowych o większych rozpiętościach mogą być stosowane typowe dźwigary strunobetonowe. Robi się to dla rozpiętości wynoszących 9, 10,5, 12 i 15 metrów. Dźwigary strunobetonowe muszą być odpowiednio dostosowane do przykrycia ich prefabrykowanymi płytami żelbetowymi.[egzamin na uprawnienia budowlane] Najczęściej są to płyty żebrowane, które mają rozpiętość 6 metrów. Wyjątkiem są dźwigary SB-65 o rozpiętości 9 metrów i SB-I-80 o rozpiętości 12 metrów. Na nich mogą być rozkładane płyty o rozpiętości 12 metrów. Do pokrywania dźwigarów SB-50 i SB-65 można również wykorzystywać płyty korytkowe o rozpiętości 6 metrów. W niektórych typach dźwigarów można również stosować nadbeton spadkowy, który wykonuje się przed montażem dźwigara. Innym sposobem jest stosowanie nadbetonu konstrukcyjnego na wszystkie dźwigary. Ostatni z tych sposobów wykonuje się dopiero po ułożeniu dźwigara i płyt stropowych. Do dźwigarów strunobetonowych wykorzystuje się beton marki 500. Dla nadbetonu marka ta wynosi 200. Długości oparcia dźwigarów na podporze wynoszą 20 centymetrów. Wysokości natomiast wynoszą do 65 centymetrów.[uprawnienia budowlane konstrukcyjno-budowlane]

Ciężary dźwigarów

Ciężary dźwigarów różnią się od siebie w zależności od stosowanego typu oraz rozpiętości. Wyróżniamy cztery główne typy. Dla rozpiętości 9 metrów ciężar wynosi od 1650 do 1900 kg. Wraz ze wzrostem rozpiętości rośnie również ciężar. Dla 10,5 metra rozpiętości ciężar ten wzrasta do 1932-2205 kg. Ciężar wzrasta do 2200-3480 kg dla rozpiętości 12 metrów. Dla rozpiętości 15 metrów wynosi on 5000 kg.[segregator uprawnienia budowlane]