Najwięcej możliwych rozwiązań dotyczy schodów, które mają nośną konstrukcję z kształtowników stalowych (informacje na temat egzamin na uprawnienia budowlane). W przypadku budownictwa tradycyjnego schody na stalowych belkach stosowano przez długi okres czasu w najróżniejszych wariantach. Z reguły były to schody, które opierały się na belkach policzkowych. Jednak zdarzało się, że produkowano je również jako wspornikowe. Belki policzkowe biegów mocuje się do belki spocznikowej. Pomiędzy belkami jest płyta ceglana typu Kleina, która tworzy gładką od spodu powierzchnię biegów oraz spocznika. Na płycie biegów i belkach policzkowych układa się stopnie:

– kamienne,

– marmurowe,

– ceglane,

– betonowe z okładziną z lastryka lub inną.

Takie schody można aktualnie spotkać jeszcze w wielu budynkach.

W sytuacji, kiedy odległość pomiędzy ścianami nie jest większa niż 6 m, to spoczniki oraz płyta biegowa tworzą płytę monolityczną dwukrotnie bądź jednokrotnie złamaną. Wówczas płyta ta ma grubość ok. 20 cm. Płyta ta nie należy do tanich z powodu grubości. Z tego też względu i płytę biegową, i płytę spocznikową opiera się na belkach spocznikowych.

Schody płytowe prefabrykowane

Schody płytowe prefabrykowane wykorzystuje się w:

– budynkach mieszkalnych,

– budynkach użyteczności publicznej o typowych wysokościach kondygnacji.

Płyty spocznikowe powstają w podobny sposób jak płyty stropowe, które mają długości idealnie dopasowane do szerokości klatki schodowej. Jedna z krawędzi tej płyty ma odpowiedni kształt, żeby płyty biegowe mogły się oprzeć (szczegółowy program egzaminu na uprawnienia budowlane).

Klatkę schodową montuje się jednocześnie ze ścianą-belką policzkową i na ścianie, na dwóch belkach policzkowych albo na jednej belce policzkowej. Belki te mogą się opierać albo na belkach spocznikowych, albo na ścianach. Wówczas belki są podwójnie załamane i mają większe rozpiętości.

Schody zewnętrzne

Kamień jest najlepszym materiałem na schody zewnętrzne. Ze względu na to, że wiąże się to jednak z kosztowną obróbką kamienia, najczęściej wykorzystuje się jednak beton czy żelbet i okłada się je płytami kamiennymi. Schody wejściowe do budynków powstają z:

– betonu,

– kamienia,

– żelbetu.

Schody kamienne oraz betonowe wykorzystuje się wtedy, kiedy występuje mała różnica poziomów pomiędzy terenem a podłogą parteru. Schody betonowe układa się w deskowaniu na podsypce, która wykonana jest z ubitego gruntu lub z chudego betonu.

Ze stopni z ciosów kamiennych zbudowane są schody kamienne, które mają prostokątny lub trapezowy przekrój. Układa się je na podsypce, która zrobiona jest z ubitego granitu bądź z chudego betonu.

Schody z żelbetu wykorzystuje się wtedy, kiedy występuje różnica poziomów pomiędzy terenem a podłogą parteru (powyżej 1 m). Najczęściej są one wykonywane w deskowaniu jako:

– płytowe,

– policzkowe oddylatowane od budynku (egzamin ustny uprawnienia architektoniczne – pytania).

Schody, które znajdują się na zewnątrz mogą być narażone na działanie wpływów atmosferycznych takich jak:

– nagrzewanie przez słońce,

– zamarzanie,

– opady,

– wiatr.

W związku z tym są one projektowane i wykonywane zupełnie inaczej niż schody wewnętrzne. Długie biegi schodów należy dylatować w takich odległościach, które nie będą przekraczać 20 m. W sytuacji, kiedy są one narażone na nagrzewanie, to dylatacja powinna być w odległościach do 10 m. Biegi i spoczniki powinny mieć taki kształt, żeby można było łatwo usunąć śnieg i oblodzenie. Z tego powodu nie powinno się stosować cokołów i balustrad żelbetowych od strony spływu wody. Dodatkowo biegi i spoczniki powinno się zabezpieczyć przed ścieraniem i nasiąkaniem. Najlepsze do tego są wykładziny wykonane z płyt kamiennych z granitu, sejnitu czy porfiru. Nie można stosować wykładzin ze skał nasiąkliwych (czyli np. z piaskowca lub wapieni). Spowodowane to jest tym, że szybko mogą zostać zniszczone.

Więcej ciekawostek znajdziesz na naszym blogu