Dla żużlobetonów zbrojonych dozwolona zawartość siarki SO3 wynosi do 0,5%. Dla betonów niezbrojonych wartość ta wzrasta do 3-4%. Levy ustalił dopuszczalną wartość związków siarki SO3 nie może przekroczyć wartości 1%. Według Blanks’a i Kennedy’ego graniczną zawartością SO3 wynosi 15% i Siarki S do 0,45%. W przypadku żużla paleniskowego siarka występuje w kilku postaciach. Są nimi piryt FeS2, siarczek żelaza FeS, siarczek wapnia CaS, gips CaSO4, siarczany potasu i magnezu.[uprawnienia budowlane konstrukcyjno-budowlane]
Zawartość związków siarki
Badania Roszaka
Roszak w swoich badaniach wykazał celowość ograniczania w krajowych żużlach wyłącznie całości zawartości związków siarki do 3%. Dzięki temu odpowiednio zabezpiecza się żużel przed szkodliwymi skutkami. Rozbieżności w zawartościach siarki i ich wpływie na jakość materiału są uzasadniane przez różną jakość spalanego węgla. Pokazuje to, że poglądy dotyczące rzeczywistej szkodliwości tych czynników nie są dostatecznie ugruntowane.[uprawnienia budowlane]
Warunki dla żużli paleniskowych
Żużlom paleniskowym nie stawia się warunków wytrzymałości. Odróżnia je to od innych rodzajów kruszyw. Spowodowane to działanie jest niską jakością kruszywa. Wpływ ma na to również ograniczony zakres stosowania ich do betonów niskich marek. Zmiany objętościowe mogą być badane różnymi metodami. Do najpopularniejszych należą próba placków, pomiar wydłużenia beleczek próbnych, określanie zmian objętościowych, które zachodzą pod wpływem naparzania oraz badanie obecności pęczniejącego węgla przy wykorzystaniu sorpcji błękitu metylenowego.[uprawnienia budowlane testy]
Próba placków
Do próby placków należy wykonywać placki żużlowo-gipsowe lub żużlowo-gipsowo-cementowe. Są one następnie przechowywane w różnych warunkach. Skład oraz warunki przechowywania tych placków mogą być różne. Między innymi mogą mieć one miejsce w wodzie, nad wodą czy w warunkach powierzchno-suchych. Gdy na danym placku pojawią się promieniste rysy to świadczy to o ich niestałości objętościowej. Metoda ta jednak nie jest najlepsza, ponieważ może polegać subiektywnej ocenie wyników oraz różnicami w stosowaniu zmielonego żużla.[egzamin na uprawnienia budowlane]
Pomiary wydłużenia beleczek
Pewniejsze wyniki można uzyskać poprzez metodę pomiarów wydłużenia beleczek. Próbki w niej stosowane mają najczęściej wymiary 10x10x50 centymetrów lub 4x4x16 centymetrów. W zależności od tego jaką wielkość ma badana próbka badanie może być wykonywane korzystając z kruszywa o uziarnieniu wynoszącym od 10 do 20 milimetrów. Beleczki powinny być przechowywane w miejscu, którego wilgotność względna wynosi około 90%. Aparat Graf-Kaufmana służy do mierzenia wydłużenia. Do tego procesu można również wykorzystać tensometr nasadowy. Wyniki, które uzyskuje się tą metodą są stosunkowo najbliższe normalnym warunkom.[segregator uprawnienia budowlane]
Badany żużel
Żużel, który jest badany metodą beleczek lub metodą placków nie może wykazywać zmian objętościowych. Oprócz tego kruszywo powinno spełniać inne dodatkowe warunki. Między innymi nie powinny posiadać wolnego wapna oraz magnezu. Inną kwestią jest, że nie można przyspieszać wiązania cementu. W kruszywie nie powinny występować wykwity. W ich składzie ogranicza się również kwasowość wyciągów wodnych. W Niemczech wymagane jest, żeby żużel, który jest produkowany ze spalania węgla brunatnego nie posiadał więcej niż 10% strat prażenia. Jednocześnie maksymalna średnica ziarn niespalonego węgla nie powinna przekraczać 15 milimetrów. Jeśli chodzi o związki siarki SO3 to ich zawartość nie powinna być większa od 4,5%, a MgSO4 0,6%. W związkach tych nie może występować CaO i MgO.[akty uprawnienia budowlane]
