Na bezpieczeństwo szybkiego ruchu samochodowego wpływa także barwa nawierzchni (informacje na temat egzamin na uprawnienia budowlane). Światło dzienne i nocne jest najlepiej odbijane przez jasną barwę. W związku z tym jasna barwa jest zaletą. Kolejną zaletą jest duża równość powierzchni jezdni, która jest do wykonania w przypadku odpowiednich warunków wykonawstwa.
zalety nawierzchni betonowych
Nawierzchnie betonowe, które są na etapie budowy, w porównaniu do nawierzchni bitumicznych charakteryzują się mniejszą wrażliwością na wpływy atmosferyczne. Nawierzchnie bitumiczne można budować podczas:
– wilgotnej pogody,
– krótkotrwałych drobnych deszczów.
Można ją wykonywać praktycznie od razu po ulewie. Temperatura otoczenia może wynosić +4°C. Jednak jeżeli zachowa się specjalne środki ostrożności, to temperatura otoczenia może być mniejsza niż 0°C.
Z punktu widzenia organizacji budowy nawierzchnie betonowe są gorsze od bitumicznych z powodu obowiązku wyłączenia spod ruchu nowej nawierzchni betonowej. Trwa to ok. 3-4 tygodnie i spowodowane to jest okresem dojrzewania betonu. Z kolei z nawierzchni bitumicznych można korzystać praktycznie od razu po zakończeniu ich budowy.
W wykonawstwie ważną rzeczą jest możliwość mechanizacji wszystkich procesów robót. Podczas robót przy budowie nawierzchni bitumicznych i betonowych można zmechanizować praktycznie wszystkie podstawowe procesy. Mowa tu o:
– produkcji masy nawierzchniowej,
– układanie masy nawierzchniowej,
– zagęszczanie i wykańczanie masy nawierzchniowej.
Z tego powodu obie metody należy traktować równorzędnie.
Wady i zalety nawierzchni betonowych
Do największych zalet nawierzchni betonowej zalicza się przede wszystkim:
– długotrwałość,
– dużą odporność na wpływy atmosferyczne i klimatyczne,
– korzystne dla ruchu zabarwienie powierzchni jezdni,
– niskie koszty amortyzacji, utrzymania i ruchu samochodowego.
Oprócz tego nawierzchnię betonową można całkowicie wykonać z materiałów, które pochodzą z danego kraju (informacje na temat egzamin na uprawnienia architektoniczne). Dodatkowo można wykorzystać materiały miejscowe. Nawierzchnie betonowe charakteryzują się również tym, że mają pełną przydatność do ciężkiego i szybkiego ruchu samochodowego. Spowodowane to jest:
– wysoką wytrzymałością,
– małą ścieralnością,
– małymi oporami tarcia potoczystego,
– dużą szorstkością i równością powierzchni jezdni.
Wadami nawierzchni betonowych są przede wszystkim wysokie koszty inwestycji ze względu na duże trudności ich stopniowego wzmacniania w miarę narastania natężenia ruchu. Jednocześnie trzeba zwymiarować nawierzchnię od razu na całkowite planowane obciążenie ruchu. Nawierzchnia betonowa nie może być praktycznie od razu oddana do ruchu z powodu okresu twardnienia betonu. Dodatkowo wiążą się z nimi wysokie koszty utrzymania z powodu ciągłych napraw szczelin dylatacyjnych. Łatwo powstają spękania w przypadku, kiedy podłoże nie jest jednorodne.
Ze względu na powyższe cechy charakterystyczne nawierzchnie betonowe stosuje się przede wszystkim jako nawierzchnie dróg wysokich klas technicznych, które charakteryzują się silnym obciążeniem ruchu (egzamin na uprawnienia architektoniczne). Mogą to być np. autostrady.
Do podstawowych środków, które służą do budowy nawierzchni betonowej są:
– materiały składowe betonu,
– materiały pomocnicze betonu,
– maszyny do budowy,
– środki transportowe,
– urządzenia pomocnicze.
Beton, który występuje w nawierzchniach betonowych musi pracować w o wiele cięższych warunkach niż w przypadku konstrukcji budowlanych. Decydującymi właściwościami masy betonowej dla betonu budowlanego są odpowiednia urabialność oraz wytrzymałość na ściskanie. Z kolei takimi właściwościami dla betonu do nawierzchni betonowych są:
– wytrzymałość na zginanie, rozciąganie czy ściskanie,
– odporność na ścieranie czy uderzenia,
– odporność na wpływy atmosferyczne (czyli duża szczelność, mała nasiąkliwość oraz duża odporność na zamrażanie),
