W budynkach przemysłowych posiadających szkielet żelbetowy wykonuje się deskowania podwieszone do zbrojenia samonośnego. Zespoły składały się ze zbrojenia oraz deskowania poszczególnych elementów. Były one łączone w większe układy. W takiej postaci były one podnoszone i łączone na miejscu przeznaczenia. Takie rozwiązanie jest szczególnie pożądane w sytuacji, gdy stosuje się zespoły składające się ze zbrojenia i deskowania podczas wznoszenia budynków elektrowni. Ten system stosowany był już w Związku Radzieckim. Otrzymano dzięki jego stosowaniu bardzo dobre wyniki. Ten rodzaj deskowania stropów stosuje się często podczas budowy małych obiektów.[akty uprawnienia budowlane]

Stalowe elementy usztywniające

Często elementy służące do usztywniania deskowania są wykonywane ze stali. W tym przypadku ich podwieszanie odbywa się za pomocą śrub z hakami. Są one zaczepiane o dolne półki dźwigara. W sytuacji, gdy rozpiętość płyt opierających się o belki jest duża to do podparcia stosuje się belki kratowe wykonywane z prętów okrągłych. Kratownice są podwieszane do stalowych wsporników. Wsporniki te przyspawa się do górnej półki dźwigarów i stanowią one zbrojenie belki. Na nich znajduje się płyta. Deskowanie belek podwiesza się oddzielnie.[uprawnienia budowlane testy] Elementy usztywniające i podtrzymujące deskowanie były budowane z desek. Ich grubość należy ustalić poprzez zastosowanie tych samych zasad, które obowiązują w konstrukcjach żelbetowych zwykłych. Czasami podwieszone deskowanie może służyć jako pomost rusztowaniowy. W tej sytuacji betonowanie płyt, belek oraz innych konstrukcji odbywa się w analogiczny sposób jak ma to miejsce w zwykłych konstrukcjach wykonywanych z żelbetu.

Deskowanie przestawne ze stojakami

W kolejnym rodzaju deskowania przestawnego stosowane są stojaki. Rozwiązanie to zostało opracowane na wzór deskowań, które stosowane są w czeskiej Pradze. Zostały one stworzone przez inżynierów Dionizego Cieślaka oraz Piotra Chomczyka pracujących w Biurze Studiów i Projektów Typowych Budownictwa Przemysłowego znajdującym się w Warszawie.[uprawnienia budowlane konstrukcyjno-budowlane] Rozwiązanie to zostało po raz pierwszy zastosowane podczas budowy hotelu znajdującego się w Kołobrzegu. Deskowanie w tym przypadku składało się z tarcz, które obejmowały całe ściany oraz ze stojaków, stężeń i ściągów. Do wykonania tarcz deskowania stosuje się bardzo twarde płyty pilśniowe perforowane. Płyty te mają grubość 5 milimetrów. Również do konstrukcji tarcz deskowania składają się ze szkieletu, który wykonany jest z łat pionowych. Mają one przekrój 38×50 milimetrów. Ostatnim z elementów tarcz są rygle wykonywane z bali o przekroju 60×120 milimetrów. W górnej oraz dolnej strefie wzdłuż tarczy przybijane są deski stężające, których grubość wynosi 25 milimetrów.[uprawnienia budowlane]

Konstrukcja deskowania przestawnego ze stojakami

Do ryli tej konstrukcji przytwierdza się za pomocą wkrętów stopki. Służą one do mocowania stojaków do tarczy. Do budowania stojaków stosuje się podstawkę blaszaną i następnie do niej przyspawa się odcinek typowej rury rusztowania. Na tarcze następnie naciąga się jutę. Dzięki stosowaniu juty możliwe jest łatwe odspajanie tarcz od betonu.[segregator uprawnienia budowlane] Również pozwala ona na otrzymanie groszkowanej faktury powierzchni ścian. Rzadko spotyka się z rozwiązaniem, że jutowa mata jest przymocowana do prętów podłużnych. Pręty, które naciągają matę są mocowane po bokach oraz na dole do haków. Na górze montuje się je natomiast do wieszaków. Wieszaki służące do podtrzymywania prętów napinających jutę są przepuszczane przez rygle tarczy. Na dole natomiast montuje się je do listwy podłużnej. Napinanie juty odbywa się poprzez kliny, które montowane są pomiędzy listwą, a górnym ryglem należącym do tarczy. Zadaniem stojaków jest usztywnienie pionowe tarcz.[egzamin na uprawnienia budowlane]