Metody usuwania całego deskowania

Jednoczesne usuwanie całego deskowania sprawdza się najlepiej przy grubych przegubowych łukach z betonu. Wyróżnić można 2 metody. Pierwsza zakłada zostawienie w kluczu niezabetowanego obszaru o takiej szerokości, aby zmieściły się do niej poziome prasy hydrauliczne albo śrubowe. Klucz po rozdeskowaniu nadal znajduje się w betonie, podczas gdy prasy usuwa się po zesztywnieniu betonu. Prasy te przydają się do kładzenia nacisku na dwie połowy łuku. W momencie gdy dwa końce poruszają się w górę odrywając się od deskowania, nacisk ten osiąga maksymalną wielkość rozporu dla faktycznego obciążenia łuku (uprawnienia budowlane przepisy).

Druga metoda mówi o położeniu stempli na poduszkach, w których znajduje się lepka ciecz bądź piasek (o prasy). Aby rozdeskować deskowanie, wypełnienie poduszek i prasy poruszane są tak, aby dostępne stemple poruszały się równomiernie w dół. Po pewnym czasie, pomiędzy deskami,a dnem łuku wytworzy się szczelina. Świadczy to o tym, że nastąpiło odciążenie rusztowania i można je usunąć. Metoda ta nie jest czasami potrzebna. Dzieje się tak, gdy rusztowanie i deskowanie schną samoistnie i powodują wytworzenie się szczeliny.

Transport mieszanki betonowej przy pomocy pomp

Ma zastosowanie przy budowaniu zwięzłych, harmonijnych obiektów z betonu. Masa betonowa transportowana jest dzięki pompom na odległość od 300 do 350 metrów poziomo albo do 40 metrów pionowo. Zasięg wynika z wydajności pomp, oporów w środku przewodów, średnicy rurociągów jak również składu betonu i rodzaju trasy. Bywa tak, że mieszanka betonowa jest transportowana na odległość do 700 metrów. Jeśli mieszankę potrzeba przewieźć na większą odległość, wykorzystywane są dwie do trzech sztuk pomp (uprawnienia budowlane egzamin ustny).

Powłoki – kolejność rozdeskowywania

W kopułach obrotowo-symetrycznych kolejność rozdeskowywania nie ma znaczenia. Przy powłokach walcowych zachowujemy się identycznie jak przy cienkich łukach. Inaczej jest przy powłokach o dziwnym, trudnym kształcie, które pracują w stanie giętkim. Z nimi postępujemy tak jak przy grubych łukach z betonu (uprawnienia budowlane egzamin).

Czy opłaca się stosowanie pomp?

Opłacalność stosowania pomp do transportu masy betonowej uzależniona jest od warunków na budowie, wielkości prac budowlanych czy rodzaju konstrukcji. Najbardziej opłacalne okazuje się być korzystanie z transportu mieszanki betonowej przy pomocy pomp przy wznoszeniu dużych fundamentów, ogromnych płyt oraz konstrukcji, które są układane masą betonową z niewielką liczbą spoiwa. Podczas procesu tłoczenia zaprawy, część mieszanki przemieszcza się do wewnętrznej strony przewodu, a grubsze kruszywo przesuwa się w stronę osi przewodu. Jest to zjawisko tak zwanego rozwarstwienia się masy betonowej. Jest to bardzo niekorzystne i nie można do tego dopuszczać (uprawnienia architektoniczne).
Mieszanka betonowa musi zachować swoją jednorodność w czasie tłoczenia, aby była przydatna i w pełni wartościowa/ Nie może się rozwarstwiać! Rozwarstwienia można uniknąć zapewniając pożądaną ciekłość betonu lub stosując wymagany skład granulometryczny kruszywa. Ilość cementu, rodzaj kruszywa i jego uziarnienie, współczynnika W/C, kształt ziaren, wymiary, ilość pyłów i dodatki decydują o konsystencji mieszanki betonu. Rodzaj konsystencji betonu jest jednym z ważniejszych wskaźników przydatności masy betonowej do transportu pompowego. Masa powinna płynniejsza wraz ze zwiększeniem długości przewodu. Masy, których współczynnik przekracza normę, nie mogą być tłoczone pompami, ponieważ grozi im rozwarstwienie. Podobnie jest z mieszankami o niskim wskaźniku W/C i gęstej konsystencji. W ich przypadku mogą tworzyć się korki i zatory w przewodach pomp (uprawnienia budowlane testy program).

Oszczędność cementu

Ważna jest jednak oszczędność cementu. W związku z tym, mieszanka powinna być plastyczna. Wskaźnik W/C mieszanki betonowej zdatnej do transportu pompowego oscyluje w granicach 0,50 do 0,75. Zależy to od rodzaju, wodożądności, zużycia cementu i aktywności (uprawnienia budowlane elektryczne).