Transport wodny śródlądowy

Transport wodny śródlądowy należy przede wszystkim do najtańszego sposobu dostawy kruszywa (testy 2021 uprawnienia). Oprócz tego jest najbardziej przyjazny dla środowiska. Zaletami takiego transportu są:

– relatywnie małe zużycie energii,

– niska emisja zanieczyszczeń powietrza,

– możliwość znacznego zmniejszenia kongestii na drogach w wyniku przejęcia przewozów transportu samochodowego,

– niskie koszty zewnętrzne.

Zgodnie z informacjami od Francuskiej Agencji ds. Środowiska i Zarządzania Energią (ADEMEi) dzięki 1 litrowi paliwa statek rzeczny może płynąć 1 km i przetransportować aż 127 ton ładunku. Porównując z innymi środkami transportu wygląda to następująco:

– samochód: 50 ton,

– kolej: 97 ton.

Kruszywo należy odpowiednio zabezpieczyć przed zanieczyszczeniem podczas transportu.

Segregacja kruszywa

Gromadząc kruszywa grube na składowisku należy pamiętać o tym, żeby nie doprowadzić do jego segregacji. Może do tego dojść w sytuacji, gdy wyładunek przeprowadzany jest tak, że kruszywo stacza się po pochyłej powierzchni na stosunkowo znaczną odległość. Przez to dochodzi do segregacji kruszywa i:

– grube ziarna znajdują się na spodzie,

– najmniejsze ziarna są na górze.

Kruszywo powinno się podzielić na frakcje w zależności od wielkości kruszywa. Frakcje te należy podawać i gromadzić oddzielnie. Powinno się je wymieszać dopiero na etapie dozowania do betoniarki w ustalonych wcześniej proporcjach. To spowoduje, że segregacja może pojawić się wyłącznie wewnątrz wąskiego zakresu wymiarów każdej frakcji (materiały do egzaminu na uprawnienia budowlane).

Magazynowanie kruszywa

Zadaniem magazynowania jest zapewnienie zabezpieczenia przed:

– zanieczyszczeniem,

– łączeniem ze sobą dwóch różnych kruszyw.

Należy również dopilnować, żeby kruszywo było chronione przed:

– opadami atmosferycznymi,

– podciekaniem wody opadowej.

Sposób magazynowania kruszywa jest zależny przede wszystkim od warunków jego zużywania. W sytuacji, gdy kruszywo będzie składowane na składowisku otwartym przez dłuższy okres czasu (jak np. zapasy na okres zimowy), to należy je układać w pryzmach lub usypiskach.  Z kolei w sytuacji, gdy kruszywo będzie zużywane na bieżąco, zakładając niewielki kilkudniowy zapas, to magazynuje się je w zasiekach, które znajdują się w bezpośrednim sąsiedztwie betonowni. Należy pamiętać o tym, żeby usypiska nie były wyższa niż 5 m. W przypadku składowania w magazynach zamkniętych należy zachować odpowiednie reguły przy automatycznym dozowaniu kruszywa. Dzięki takiemu rozwiązaniu można zachować jednorodną oraz niezmienną wilgotność (jak wygląda egzamin na uprawnienia budowlane).

W dzisiejszych czasach w węzłach produkcji mieszanki betonowej chętniej sięga się po wielokomorowe zbiorniki na kruszywo. Pojemność komór waha się od kilku do kilkudziesięciu metrów sześciennych. Zbiorniki te wykonuje się ze stalowych blach, które posiadają usztywnione profile. W dolnej części każdego zbiornika znajduje się gardziel spustowa. Na niej mocuje się wibracyjne podajniki kruszywa. Całość umieszcza się na konstrukcji wsporczej. Zawiesza się do niej przenośnik taśmowy. Dozowanie kruszywa odbywa się poprzez terminal wagowy z możliwością odmierzania ręcznego lub automatycznego. Na indywidualne życzenie zamawiającego producenci:

– zestawiają zbiorniki kruszywa,

– wykonują wersję instalacji zasilająco-sterującej.

Fabryczna kontrola produkcji

Fabryczna kontrola produkcji jest niezbędna do tego, żeby utrzymać zgodność wyrobu z normą europejską i deklarowanymi wartościami (egzamin na uprawnienia budowlane). Kruszywo powinno być oznaczone takimi informacjami:

– nazwą złoża i producenta,

– typem kruszywa (wg PN-EN 932-3),

– informacją dodatkową o kruszywie,

– kodem, który odpowiada oznaczeniu i opisowi kruszywa,

– innymi informacjami potrzebnymi do identyfikacji kruszywa.

W dokumencie dostawy powinny być takie dane:

– oznaczenie,

– data wysłania,

– seria i numer zaświadczenia,

– numer normy EN.