Domieszki wodouszczelniające

Domieszki wodouszczelniające nie są nikomu obce (program na uprawnienia budowlane). Biorąc pod uwagę skład chemiczny domieszką taką jest mieszanina związków nieorganicznych oraz organicznych. Wyróżnia się takie domieszki:

1) mieszaniny chlorku wapniowego i chlorku glinowego ze stearynianami sodu, potasu, amonu i wapnia w postaci zawiesin lub past,

2) mieszaniny mydeł potasowych i szkła wodnego (w działaniu podobne do mydeł potasowych, ale powodujące mniejszy spadek wytrzymałości),

3) domieszki w proszku, które składają się ze związków glinu lub fluorokrzemianów z domieszką suchego zmielonego mydła glinowego:

– działanie fluorokrzemianów polega na tworzeniu nierozpuszczalnych związków: CaF2, MgF2 oraz SiOz.

Domieszka uszczelniająca

Do domieszek uszczelniających można zaliczyć Plastibet S (programy do uprawnień architektonicznych). Opiera się on na kombinowanym działaniu wypełniania porów betonu oraz jednoczesnym działaniu lekko uplastyczniającym. Dzięki takiemu działaniu powstaje uszczelnienie betonu na skutek redukcji ilości wody. Jeżeli dozuje się go na poziomie 4%, to nie wpływa on w istotny sposób na warunki wiązania cementu czy wytrzymałość betonu. Jednocześnie polepsza on jego wodoszczelność.

Hydrobet zawiera w sobie:

– składniki, które wypełniają pory,

– składniki, które uplastyczniają,

– zaadsorbowane substance hydrofobowe, których zadaniem jest napowietrzanie betonu.

Dozując go w ilości 1,5%, można doprowadzić do polepszenia wodoszczelności betonu. Jednocześnie jego nasiąkliwość niewiele się obniży.

Zagranicznymi preparatami, które charakteryzują się dużym działaniem uszczelniającym, są:

– Sika 1 – Szwajcaria,

– Tricosal Normal D – Niemcy,

– Ceresit-Sperrbetonpulver – Niemcy,

– Melittol – Anglia.

Domieszki przeciw nasiąkliwości i kapilarnemu podciąganiu wody

Zdaje się, że wszystkie środki uszczelniające dodatkowo powinny jednocześnie obniżać nasiąkliwość betonu. Jednak tak się nie dzieje. Widoczne to jest szczególnie w przypadku chlorku wapniowego. Z tego powodu opracowano specjalne domieszki, które działają przeciw nasiąkliwości i kapilarnemu podciąganiu wody. Takimi preparatami są przede wszystkim:

– mydła alkaliczne,

– mydła zimnoalkaliczne,

– kleje,

– emulsje,

– oleje z domieszką koloidów białkowych (uprawnienia architektoniczne).

Do obciążników lub dodatków można zaliczyć także inne związki organiczne bądź nieorganiczne. Mogą to być:

– gips,

– wapno gaszone,

– talk,

– siarczan barowy.

Mydła alkaliczne – potasowe

Mydłami alkalicznymi są związki sodu, potasu bądź amonu z kwasem tłuszczowym.

Popularne jest szare mydło, które jest mydłem potasowym. Łatwo się ono rozpuszcza w wodzie. Zachodzi wówczas reakcja chemiczna między kwasami tłuszczowymi z mydła a wapnem z betonu. W jej efekcie powstaje nierozpuszczalne mydło wapniowe, które zasklepia pory.

Do betonu dodaje się do 1,5% mydła, które rozpuszcza się w wodzie zarobowej. W przypadku mocniejszych roztworów może dojść do zmniejszenia wytrzymałości betonu. Wówczas ciężar objętościowy betonu także ulega zmniejszeniu.

Ten beton, który zawiera mydło, powinien wysychać w sposób powolny. Jest to środek skuteczny przeciw wodzie kapilarnej. Z kolei szkodzi on wodzie pod ciśnieniem.

Mydła alkaliczne – amonowe

Na skutek reakcji chemicznej, która zachodzi między szarym mydłem a wapnem z betonu, powstaje wolny wodorotlenek potasowy. Jest to związek, który szkodzi masie cementowej. W efekcie mogą powstać wykwity. Z tego powodu zaleca się, żeby wykorzystywać mydła amonowe. Powstaje przy nich amoniak, który jest substancją lotną i nieszkodliwą dla masy cementowej.

Dodatki w formie proszków i past

M. Gruener oraz S. Bastian przeprowadzili badania nad wykorzystywaniem szarego mydła oraz innych dodatków wodoodpychających, które miałyby formę proszków bądź past. Okazało się, że nie powodują one wykwitów ze względu na to, że trudniej się rozpuszczają w wodzie. Nazywa się je domieszkami chemicznie obojętnymi. Nie wchodzą one w żadne reakcje ze składnikami cementu, który się uwadnia. Ich zadaniem jest wypełnienie porów oraz działanie hydrofobowe.

Działają one wolniej chemicznie. Ich charakter reakcji jest hydrolizą. Zastosowanie mydła, które miałoby postać proszku nie sprawia trudności (egzamin na uprawnienia budowlane). Dzięki temu można je dobrze wymieszać z innymi suchymi składnikami betonu.

Z kolei pasty dodaje się do wody zarobowej. W efekcie powstaje zawiesina, którą trzeba jednak równo rozprowadzić. Głównym powodem jest to, że większe lokalne zagęszczenia pasty w betonie powodują osłabienie wytrzymałości betonu, a miejsca o słabym zagęszczeniu będą przepuszczalne. Oprócz tego na skutek ich działania powstają białczany wapniowe. Ich zadaniem jest uszczelnienie i hydrofobizacja ścianek porów. Takie domieszki można łatwo rozrobić z wodą zarobową. Dodatkowo nie spada wytrzymałość ani nie powstają wykwity.