Elementy żelbetowe nie podlegają procesowi naparzania i w tym przypadku stosuje się do nich normalne deskowania drewniane. Deskowania belek, żeber oraz łupin muszą być obijane blachą, której grubość wynosi 0,5-1 milimetra. W tych rusztowaniach elementy takie jak rury, stopki, złącza i widełki wykorzystuje się typowe. Rusztowania te mają takie same zasady montowania, opuszczania, niwelacji oraz przesuwania jak typowe rusztowania, które były wcześniej omawiane.[uprawnienia budowlane testy]

Budowa hali

Przykładowa hala miała bliski termin oddania. Z tego powodu była ona wykonywana na dwóch rusztowaniach przesuwnych. Rozchodziły się one od środka hali w kierunku ich szczytów. Deskowanie zostało posmarowane cienką warstwą ropy naftowej za pomocą szmat. Na deskowaniu tym ułożono siatki zbrojenia, których powierzchnia wynosiła 30 m². Poprzez żuraw były podawane zablokowane zbrojenia do belek. Masa betonowa musiała zostać podgrzana i następnie dostarcza się ją żurawiem w pojemnikach bezpośrednio do form deskowania.[segregator uprawnienia budowlane] Po procesie betonowania na betonie układane są rury perforowane, które służą do naparzania. Na rurach znajduje się drewniany ruszt, który później nakrywa się brezentem. Na nim następnie układa się drewniane tarcze obite papą. Tarcze należy przykryć dodatkową warstwą brezentu. W ten sposób tworzy się układ przykrycia, który ma formę cieplaka.

Bilans cieplny

Do wyżej opisanej konstrukcji para dostarczana była poprzez parowozy. Naparzanie betonu odbywało się w średniej temperaturze wynoszącej 70°C. Sam proces podgrzewania trwał 6 godzin, właściwego naparzania 12 godzin i studzenia 12 godzin. Oznacza to, że cały cykl naparzania trwał około 30 godzin. Dla jednego przęsła łupiny bilans cieplny wyniósł 1200000 kcal/h. Taki wynik odpowiada wydajności jednego z parowozów, którego powierzchnia ogrzewalna kotła wynosi 120 m². Na podstawie tych działań okazało się, że straty cieplne dla takich cieplaków mają za duże wartości.[akty uprawnienia budowlane]

Elementy deskowania

Do wykonywania słupów, zastrzałów i stężeń poziomych deskowania wykorzystuje się okrąglaki, które mają średnicę wynoszącą 15 centymetrów. Natomiast do podłużnic, poprzecznic, kleszczy i tężników stosowane są połowizny. Elementy podwalin, które opierają się na wózkach i belki oczepów w poziomie ściągów wykonywane zazwyczaj są z krawędziaków o wymiarach 14×14 centymetrów. Pomosty, krążyny, kleszcze, stężenie i podłużnice należy wykonywać z desek, których grubość wynosi 3,8 centymetra.[egzamin na uprawnienia budowlane] Deskowania sklepień natomiast wykorzystują deski o grubości 2,2 centymetra. Drewno, które wykorzystuje się do budowania rusztowań powinno być nasycone środkami, które zapobiegają procesowi gnicia. Łączniki natomiast należy powlekać lakierem asfaltowym.

Montowanie rusztowań

Do montowania rusztowań stosuje się śruby M18, klamry o średnicy 18 milimetrów i gwoździe 55/150. Całość rusztowania należy ustawić na 10-16 wózkach kolejki wąskotorowej, której prześwit torów wynosi 600 milimetrów. Na wózkach tych montowane są podwaliny je stężające. Na nich natomiast znajdują się słupy i zastrzały. Są one stężane za pomocą śrub z podłużnicami, poprzecznicami i stężeniami ukośnymi.[uprawnienia budowlane] Ramy poprzeczne można wykonywać również na ziemi i następnie ustawiać je pionowo przy wykorzystaniu żurawia. Na tak zmontowanym szkielecie układane są oczepy. Na nich następnie umieszcza się belki, do których mocowany jest pomost roboczy. Na tym pomoście ponad jego belkami umieszcza się klocki. Na nich natomiast podwaliny górnego rusztowania słupowego, które jest stężane górą. Na oczepach należących do górnego rusztowania montuje się krążyny i samo deskowanie przekrycia. Nad pomostem w paśmie klocków ustawia się kliny poprzez które możliwe jest podnoszenie i opuszczanie górnej części rusztowania. Kliny służą również do przesuwania rusztowania.[uprawnienia budowlane konstrukcyjno-budowlane]