Bloki oraz nadbudowy siłowni mogą być kształtowane w rozmaity sposób. Przykładowo dla spadów wynoszących od 5 do 10 metrów podłoga hali maszynowej często umieszczana jest ponad poziomem zwierciadła wody górnej. W tym przypadku granica występująca pomiędzy blokiem a nadbudową jest pozioma. Inaczej ma się sytuacja dla spadów rosnących. W tej sytuacji partia blokowa robi się coraz wyższa. Nadbudowa natomiast zmniejsza się stopniowo.[uprawnienia budowlane] W niektórych siłowniach może to prawie w całości zaniknąć. Wtapia się ona w blok budowli. Spotyka się to głównie w siłowniach, które są związane z masywem zapory. Możemy zauważyć, że rozwiązania konstrukcyjne dotyczące siłowni wodnych są bardzo urozmaicone. Nie występuje tu żadna typizacja. Jest to powodem rozpatrywania każdego z projektów siłowni wodnych indywidualnie. Zarówno tych koncepcyjnych jak i statycznych projektów. Zachowane jednak w tym muszą być pewne zasady.[uprawnienia budowlane konstrukcyjno-budowlane]

Zasady projektowania bloków

Główne z zasad projektowania bloków siłowni odnoszą się do tego, ze obliczenia statyczne dotyczące masywów z dużymi wydrążeniami powinny być ujmowane jedynie w sposób przybliżony. Podczas rozwiązywania problemów związanych z samą konstrukcją ważniejsze jest doświadczenie, niż teoria. Czasami teoretyczne projekty nie działają dla skomplikowanych układów obciążeń, które działają na bloki siłowni.[segregator uprawnienia budowlane] Jeżeli traktujemy blok siłowni jako budowlę piętrzącą to przy jazach oraz zaporach większość analiz statycznych sprowadza się do układów płaskich. Należy tam w budowlach uwzględniać przestrzenny charakter danego obiektu. Przez to, że siłownie wodne są dzielone na sekcje przez pionowe płaszczyzny, które są prostopadłe do osi podłużnej budowli to najlepiej jest przeprowadzać obliczenia dla jednej z sekcji.[akty uprawnienia budowlane]

Sekcje siłowni wodnych

Zazwyczaj sekcje mają szerokość, która odpowiada możliwości umieszczenia w niej jednego z turbozespołów. Można jednak spotkać się z sytuacją, gdzie dylatacje rozmieszcza się rzadziej dla występowania w danej sekcji dwóch turbozespołów. Szerokość danej sekcji powinna być tak określona, by mogła ona pomieścić w sobie swobodnie szerokość danego wlotu turbiny, poziomy zarys spirali turbinowej oraz rzut poziomy rury ssawnej. Wszystkie wydrążenia występujące w bloku powinny być odsunięte od dylatacji o odpowiednią odległość. Odległość ta musi gwarantować dobrą wytrzymałość oraz szczelność betonowej otuliny. Czasami można spotkać się, że jest ona większa od wymaganej. Jest to związanie z rozplanowanie hali maszynowej oraz wymaganiami konstrukcyjnymi dotyczącymi nadbudowy.[egzamin na uprawnienia budowlane]

Wymiary sekcji

Oś geometryczne sekcji może nie pokrywać się z osią należącą do turbozespołu. Przesunięcie między nimi wynosi wtedy do 1,5 metra. Ta sytuacja spowodowana jest asymetrią spirali wlotowej. Szerokość danej sekcji powinny wynosić od 15 do 30 metrów. Uzależnione są one od wielkości maszyn w nich występujących, spadu oraz przełyku turbiny. Jeżeli do czynienia mamy z turbiną Francisa ze spiralą stalową to szerokość ta można przyjmować jako 4,2*D. W przypadku turbin Kaplana wartość ta jest mniejsza i wynosi 3,5*D. Jako D rozumiemy średnicę danego wirnika. Blok siłowni ograniczony jest przez dwie pionowe i płaskie dylatacje. Tworzy się w ten sposób od wlotu do wylotu jedną konstrukcję monolityczną. W celu zapobiegnięciu występowania pęknięć blok powinien posiadać zbrojenie podłużne.[uprawnienia budowlane testy]