Od dawna do ocieplania stropodachów stosuje się lekkie betony kruszywowe. Mogą mieć one formę płyt zbrojonych, które jednocześnie stanowią przekrycie. Inną ich formą może być warstwa ocieplająca, którą układa się na płytach żelbetowych. Częściej można spotkać się z tym drugim. W tej sytuacji beton lekki jest wykonywany na stropodachu i od razu wyrabia się na nim spadki. Na warstwie tej wykonywana jest zawsze gładź wyrównawcza. Dzięki takiemu rozwiązaniu można wykorzystywać tu nawet beton jamisty z małą ilością spoiwa. W tym samym czasie należy również wprowadzać wodę zarobową. Następnie przed procesem ułożenia pokrycia papowego należy usunąć tę wodę.[uprawnienia budowlane]

Usuwanie wody zarobowej

Proces usuwania wody zarobowej polega na dość długotrwałym suszeniu oraz ochronie przed opadami atmosferycznymi. W praktyce jest to prawie nigdy nie możliwe do zrealizowania. W przypadku, gdy papa jest układana na wilgotnym betonie, to proces wysychania odbywa się bardzo wolno. W pomieszczeniach, gdzie jest duża wilgotność względna powietrza to nie dochodzi w ogóle do wysychania, a wręcz dzieje się sytuacja odwrotna. Zawartość wilgoci może nawet wzrosnąć poprzez kondensację pary wodnej. Jedną z możliwości utrzymywania tych stropodachów w stanie suchym jest wykonywanie szczelin wentylowanych. Robi się je nad warstwą betonu lekkiego.[uprawnienia budowlane konstrukcyjno-budowlane]

Przykład stropodachu

Badania zostały przeprowadzone na stropodachu znajdującym się w Warszawie. Wykazały one, że lekki beton kruszywowy na początku posiada duże zawilgocenie. Analizowany stropodach składa się z płyty żelbetowej. Na niej układa się warstwę betonu z żużla granulowanego. Po wyrównaniu go gładzią cementową został pokryty papą. Założony ciężar objętościowy jaki posiadał żużlobeton miał mieć wartość około 900 kg/m³.[egzamin na uprawnienia budowlane] Jednak pobrane próbki wykazały, że w praktyce ciężar różnił się od założonego. Jego wartość wahała się od 900 do 1400 kg/m³. Świadczyło to o niezbyt starannym przygotowaniu masy betonowej. Jednocześnie pokazało to, że izolacyjność cieplna jaką wykazuje stropodach w niektórych miejscach, gdzie ocieplenie było wykonane z żużlobetonu ciężkiego nie była wystarczająca. Po upływie 1,5 roku wilgotność żużlobetonu od momentu wykonania stropodachu miała wartość 10-25%. Już na samym początku stropodach ten nie odpowiadał wymaganiom. Z tego powodu powinien on zostać dodatkowo ocieplony.[segregator uprawnienia budowlane]

Stropodach ocieplany

W zagranicznych publikacjach można spotkać się często z opisami stropodachów ocieplanych betonem wykonanym z lekkich kruszyw. Przykładem może być stropodach, który ocieplany został warstwą pumeksobetonu. Miał on grubość 10 centymetrów. Jako konstrukcję nośną zastosowano płytę żelbetową. Pokryciem były dwie warstwy papy. Temperatura w pomieszczeniach była wysoka i wynosiła około 40°C, a wilgotność względna powietrza była bardzo niska i wynosiła około 7%.[akty uprawnienia budowlane] Pokrycie papowe zostało dokładnie naprawiane, ale mimo tego widać było na nim pęcherze. Po upływie 15 lat wilgotność jaką osiągnął pumeksobeton wynosiła około 11%. Po upływie kolejnych 5 lat wartość ta utrzymywała się na takim samym poziomie. Drugi z badanych stropodachów również był ocieplany przez pumeksobeton. Grubość jego warstwy wynosiła 25 centymetrów. Jako pokrycie zastosowano 3 warstwy papy. Jako konstrukcję nośną zastosowano tu płyty żelbetowe, które opierane były na dźwigarach wykonanych ze stali. Temperatura panująca w pomieszczeniu wynosiła 20-25°C, a wilgotność względna powietrza około 60%. Po upływie 15 lat wilgotność wyniosła 22-44%.[uprawnienia budowlane testy]