Kolumny

W paru sytuacjach wolne miejsce wśród dwóch warstw kolumn, wzdłuż wiaduktów w poziomie gruntu, chciano zagospodarować na przejścia dla pieszych oraz inne cele. (uprawnienia budowlane kontakt) Było to do wykonania w miejscach, gdzie po obu stronach podpór widniało dużo miejsca na jezdnie i nie brakowało miejsca. W sytuacjach, w jakich nie dało się pozwolić na zajęcie przez wiadukt rozpiętości podobnej do rozpiętości jego drogi, rozpoczęto używać jedynie jedną warstwę kolumn blisko wiaduktu, odchodząc od reguły, iż kolumna to tylko część ściskana. (uprawnienia budowlane 2021) Kolumny rozpoczęto brać pod uwagę jako części zginane punktami równorzędnymi z punktami zginającymi przęsła. Rozpiętości kolumn sprawdzane w poprzek wiaduktu o drogach dwupasmowych w takim rozmieszczeniu równają się od 2 do 2,5m. W wiaduktach bardziej rozpiętych, niosących za sobą trzy albo cztery pasy ruchu, rozpiętości kolumn powiększają się do trzech albo trzech i pół metra. Podstawy pod kolumnami zajmują w poprzek mostu zwykle dwukrotnie większą rozpiętość. Takiego typu budowle potrzebują dużego wykorzystania stali w stawianiu kolumn i podstaw, dają jednak możliwość zaoszczędzenia pasów nawierzchni pod wiaduktem o dosyć widocznej rozpiętości, bo równającej się blisko 2/3 rozpiętości drogi na wiadukcie i korzystania z tych pasów do ruchu w poziomie gruntu.

Duży ruch

Bywa to wiadome, iż w miastach o sporym ruchu drogowym możliwość korzystania z tych pasów daje liczby dużo większe od nakładów na budowę podpór jako kolumn przylegających dużym punktom zginającym. W takiego typu wiaduktach jest istotny podział pomostu lukami dylatacyjnymi w sposób, by zmiany termiczne nie robiły za dużych sił w podporach. (uprawnienia budowlane program) Zwykle umieszczenie przerw dylatacyjnych wpływa na rozmieszczenie podpór albo ich kształt i przez to widać je w elewacji, warto więc skupić się, by były one pasujące do ogólnego zamysłu.

Szerokości przęseł wiaduktów

Szerokości przęseł wiaduktów na skrzyżowaniu jezdni i w węzłach komunikacyjnych muszą być jak tylko się da wygładzone dla dopasowania do wielokrotnego użytkowania deskowań i rusztowań przęseł i podpór. Pamiętanie o wyrównanych szerokościach przęseł bywa też warunkiem pozwalającym konstrukcję ich z prefabrykatów. W każdych takiego typu konstrukcjach ważne bywa pamiętanie o jak najlepszej widoczności i zminimalizowaniu miejsca zajętego przez podpory i  ich podstawy. (program egzaminu na uprawnienia) Przez to, jeszcze w latach 1930-1940 miano na uwadze niecelowość wspierania takich konstrukcji na całych kolumnach jako mury betonowe o rozpiętości podobnej do rozpiętości pomostów albo też na murach z betonu uzbrojonego, cienkich i powoli zwężanych. Zamiast tego rozpoczęto stosować kolumny. W wielu sytuacjach zakładano ilość kolumn, jaka odpowiadała ilości belek centralnych. Tak samo robiono w mostach kaflowych. (akty prawne uprawnienia budowlane) Brało się to z rozpatrywania kafli jako ustrojów płaskich, a nie wypukłych. W miarę doskonalenia tych budowli pomniejszano ilość kolumn, prowadząc ją zwykle do jednej pary we wszystkich podporach. Dzięki temu istniała możliwość dowolnego rozpatrywania przestrzeni poniżej mostu i powiększania jeśli chciano widoczności blisko wybranych narożników.

Stawianie wiaduktów

Po wojnie, od roku 1950 rozpoczęto stawianie wiaduktów do kierowania komunikacją miejską w dwóch poziomach. Wiadukty te umieszczano w centralnej części jezdni, pamiętając o niższym poziomie drogi dla ruchu miejscowego, a w wyższym kierując drogę dla prędkiego ruchu albo przelotowego. W stawianiu takich wiaduktów jednym z głównych ról było ograniczenie miejsca, jakie zajmowały podpory w niższym poziomie do jak najmniejszych. (segregator egzamin ustny uprawnienia)