Obliczenia stateczności

W zaporach, które posadowione są na podłożu gruntowym i jednocześnie posiadają ciągłą płytę fundamentową stateczność wyznacza się tak samo jak w zaporach ciężkich. Podczas obliczeń uwzględnia się wypór. Jedynym przypadkiem, gdzie nie uwzględnia się go jest płyta fundamentowa zdrenowana. Jako siły pionowe w obliczeniach traktujemy ciężar płyty fundamentowej oraz ciężar balastu jaki się na niej znajduje. Balast ten ma postać narzutu kamiennego lub żwiru.[uprawnienia budowlane testy]

Konstrukcja płyt

Płyty w zaporach wykonuje się najczęściej jako elementy wolnopodparte i umieszcza się je na głowicach filarów. Stosowanie tych płyt niesie ze sobą jednak wiele wad. Główną z nich są trudności jakie wywołuje podczas próby dostosowania jej do nierównomiernych osiadań filarów. Występuje to głównie dla niejednorodnego podłoża.[uprawnienia budowlane] Co do zalet tych płyt możemy zaliczyć oszczędności betonu podczas ich wykonywania oraz eliminacja uszczelnienia stykach płyt oraz głowicy filarów, które mogą bywać problematyczne. Poprzez stosowanie płyt wolnopodpartych możliwe jest występowanie niezależnych odkształceń filarów, bez wystąpienia szkód dla całej konstrukcji. Tym sposobem unika się też rozciągających naprężeń występujących w płaszczyźnie odwodnej płyty. Unika się tym sposobem również pęknięć, które mogą ułatwiać filtrację wody oraz korozję zbrojenia. Dla obecnie szeroko stosowanych prefabrykatów najłatwiejsze jest wykonywanie zapór płytowych z gotowych płyt, które montuje się na filarach.[uprawnienia budowlane konstrukcyjno-budowlane]

Wymiary płyty

Płyty powinno opierać się na występie poszerzonej głowicy danego filara. Grubość płyty uzależnia szerokość występów umiejscowionych z obydwu stron głowicy. Jeżeli założymy, że dana płyta ma grubość d, to szerokość jej występu powinna wynosić od 0,5 do 1 wartości d. Filary rozstawia się w odległości od 4,5 do 8 metrów. Niekiedy możemy spotkać się z rozstawem wynoszącym 10 metrów. Ma to miejsce na przykład w zaporze Possom-Kingdom.

Obliczenia płyt

Na daną płytę działają siły o różnym pochodzeniu. Między innymi działa na nie parcie pochodzące od wody i lodu, ciężar własny obliczanej płyty. Czasami zdarza się, że uwzględnia się również parcie namułów występujących w danym zbiorniku wodnym.[segregator uprawnienia budowlane] Punkt podparcia danej płyty należy określić przez odpowiednie dobranie odległości od szerokości występu głowicy. Liczy się go od zewnętrznej krawędzi. Podczas obliczania płyty rozpatrujemy jedynie wycinek o szerokości 1 metra. Powinien znajdować się on na odpowiedniej głębokości w stosunku do zwierciadła płynącej wody spiętrzonej. Należy pamiętać, że jeżeli na płytę w tym samym czasie działa parcie wody od strony odpowietrznej to parcie jednostkowe przypadające na partię płyty znajduje się poniżej wartości poziomu dolnej wody.[akty uprawnienia budowlane]

Siły działające na płytę

Na płytę podczas wyznaczania momentów zginających działa parcie wody oraz dodatkowe obciążenie w postaci składowej normalnej ciężaru własnego obliczanej płyty. Składowa ciężaru tej płyty powoduje zjawisko ściskania płyty. W miejscu podparcia w filarach występuje siła tarcia i reakcja podłoża, które równoważą jej wartość. Grubość danej płyty oraz ilość potrzebnego zbrojenia oblicza się tak jak płyty żelbetowe, które są obciążone zarówno momentami jak i siłą poprzeczną. Obliczenia powinno zostać przeprowadzone dla różnego stopnia zagłębienia płyty pamiętając o tym, że odstęp pomiędzy obliczanymi i sprawdzanymi poziomami powinien być mniejszy niż 2-3 metry.[egzamin na uprawnienia budowlane]