Należy pamiętać o tym, że każda jedna dokumentacja techniczna powinna być opracowana zgodnie z instrukcją PKPG nr 98 w trzech stadiach (egzamin na uprawnienia budowlane). Dokumentację można opracować na podstawie założeń projektowych. Opracowując założenia projektowe te zagadnienia, które wiążą się z planem generalnym, ograniczają się do lokalizacji szczegółowej. W skrócie mówiąc: do wyszukania terenu, który będzie odpowiedni pod budowę zakładu przemysłowego. Architekt pełni wówczas rolę doradcy w komisji lokalizującej.
Projekt wstępny
Projekt wstępny
Powstaje kilka wersji projektu wstępnego, który jest zgodny z zatwierdzonymi wcześniej założeniami projektowymi. Do opracowania planu generalnego potrzebne są takie materiały jak:
– schemat przebiegu produkcji,
– plan sytuacyjno-wysokościowy w skali 1:1000 lub 1:500, zależnie od wielkości zakładu,
– orientacyjny schemat rozmieszczenia budynków produkcyjnych i sieci komunikacyjnych wykonany przez technologa.
Na etapie opracowywania projektu wstępnego architekt musi przede wszystkim poznać takie czynniki jak:
– proces produkcyjny,
– program jakościowi i ilościowy produkcji,
– charakterystykę wyrobów,
– środki transportowe,
– stopień uciążliwości przemysłu.
W projekcie wstępnym ustala się przybliżoną lokalizację:
– wszystkich obiektów i dróg komunikacyjnych,
– instalacji,
– zieleni.
Należy pilnować tego, żeby projekty szkicowe danych obiektów wykonano przed końcem tworzenia planu generalnego. Dzięki temu będzie można dokładniej opracować plan generalny (nauka do uprawnień architektonicznych).
W projekcie wstępnym powinny się znaleźć wszystkie części składowe planu generalnego. Żeby praca projektowa była znacznie łatwiejsza, to już na poziomie tworzenia projektu wstępnego można założyć układ współrzędnych, które odpowiadają kierunkowi głównych dróg komunikacyjnych. Siatka ta nanoszona jest co 100 bądź 200 m. W projekcie technicznym zagęszcza się układ siarki do 25 bądź 50 m. W projekcie wstępnym wykonuje się:
– plany,
– charakterystyczne przekroje z widokiem na zakład,
– perspektywy,
– aksonometrie,
– modele.
Plan generalny
Plan generalny w projekcie technicznym to dalszy etap projektu wstępnego. Wykonywany jest on w skali 1:1000 lub 1:500. Odbywa się to zgodnie z zatwierdzonym wcześniej wariantem projektu wstępnego. Równolegle wykonywane są projekt techniczne niektórych budynków i urządzeń. Opracowanie można zakończyć dopiero wtedy, kiedy opracowane zostaną projekty techniczne wszystkich obiektów. Plan generalny w projekcie technicznym ma wszystkie części składowe takie same jak projekt wstępny. Jedyną różnicą jest to, że w planie generalnym występuje większa dokładność opracowania (egzamin ustny na uprawnienia architektoniczne).
Rysunki robocze
Rysunki robocze to dokument, który jest potrzebny, żeby zrealizować w terenie plan generalny. Powstają one w skali 1:500 lub 1:200 i dokładnie nanosi się na nie wszystkie szczegóły. Dotyczy to również małej urbanistyki. Osobno należy przygotować plan przewodów instalacji podziemnych i kanałów. Powinno być na nim wrysowane całe uzbrojenie podziemne oraz nadziemne. Dodatkowo powinny się na nim znaleźć punkty przecięcia się poszczególnych sieci, żeby móc skontrolować, czy nie leżą w jednym poziomie.
Plan generalny wykonawczy
W momencie, kiedy budowa zakładu będzie zakończona, niezbędne jest stworzenie planu generalnego wykonawczego. Powinno się na nim umieścić przede wszystkim takie danej jak:
– obiekty nadziemne,
– obiekty podziemne,
– sieci instalacyjne z przewidzianymi punktami rewizyjnymi,
– ukształtowanie terenu.
Plan generalny wykonawczy nie zalicza się już w tym momencie do projektów (wybierz swój dostęp do programu uprawnienia architektoniczne). Jest to mianowicie dokument, który jest potrzebny przy praktycznie każdym remoncie i przebudowie, które będą miały miejsce podczas działania zakładu.
Rozwiązanie planu generalnego zakładu przemysłowego jest zależne od wielu czynników. Najważniejszymi czynnikami wśród nich są:
