Pomieszczenia i urządzenia specjalne powinny przede wszystkim znajdować się niedaleko oddziałowych zespołów socjalno-sanitarnych. Powinno się również zaprojektować pomieszczenia ogólnozakładowe wtedy, kiedy występuje uzasadniony przypadek, np. stacje ratunkowe przeciwgazowe. Określa się ja według najliczniejszej zmiany. Przyjmuje się 0,2 m2 na każdego, kto korzysta z suszarni. Urządzenia, które są do ogrzewania i wentylacji w suszarni powinny zapewnić przede wszystkim to, żeby odzież wysuszyła się w ciągu 4-6 godzin.
Komory do dezynfekcji i degazacji można projektować w uzasadnionych przypadkach w okolicy pralni zakładowych. W ciągu 1 godziny 1 m komory dezynfekcyjnej pozwala na oczyszczenie ok. 20 kg bielizny i odzieży. Izbę do przeglądu czystości rąk oraz rozdzielnię odzieży sanitarnej powinno się umieścić przy wyjściu z szatni na odzież roboczą. Suszarnie odzieży roboczej oraz pomieszczenia, w których suszy się buty, mogą mieścić się w jednym pomieszczeniu. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy nie trzeba suszyć odzieży roboczej, a w pomieszczeniu do suszenia obuwia znajdują się stojaki. Wówczas musi się to pomieszczenie znajdować przy szatni na odzież roboczą. Wskaźniki dotyczą takich pomieszczeń:
Suszarnie odzieży roboczej powinny znajdować się przy szatniach, która przeznaczona jest na odzież roboczą.
Etap przed projektowaniem
Zanim architekt będzie projektował, to musi on uzyskać od technologa przede wszystkim takie informacje jak:
– długość przerw, które są pomiędzy zmianami,
– charakterystyka procesów produkcyjnych, które pozwalają na zaszeregowanie zakładu/oddziału do odpowiedniej grupy,
– stan załogi, który uwzględnia płeć oraz zmianowość.
W momencie, kiedy architekt będzie miał wszystkie powyższe informacje, to może zacząć obliczać ilości urządzeń takich jak:
– umywalki,
– natryski,
– szafki,
– haki.
Przy projektowaniu większych szatni należy pilnować tego, żeby:
– drogi różnych zmian nie krzyżowały się ze sobą,
– uniknąć przechodzenia tym samym korytarzem pracowników w ubraniach wierzchnich, którzy przychodzą do pracy z pracownikami w ubraniach roboczych, którzy wracają z pracy (akty prawne do egzaminu na uprawnienia budowlane).
Szerokość biegów klatek schodowych na ciągach ewakuacyjnych określa liczba osób, które znajdują się na wszystkich kondygnacjach oprócz parteru. Dane wyglądają następująco:
– szerokość biegu w budynku jednopiętrowym: 1 m na 125 osób,
– szerokość biegu w budynku dwupiętrowym: 1 m na 100 osób,
– minimalna szerokość biegu: 1,2 m, maksymalna szerokość: 2,2 m (wówczas z obu stron powinna być poręcz),
– szerokość spoczników: taka sama jak szerokość biegów,
