Płaszczyzny podłogowe
Odbiór podłóg przeprowadza się różnymi rzędami i skupia się na kontrolowaniu typu wybranego tworzywa, obwodu rzędu, wyrównania płaszczyzny i czy występuje wilgoć oraz na ile jest solidna. Do tego w trakcie odbioru nawierzchni kontroluje się jej spadki, rozpiętość spoin i takie aspekty jak kolor, wzór, równość oraz odpowiedniość przeprowadzenia i zrobienia szczelin dylatacyjnych. (uprawnienia budowlane kontakt)
Płaszczyzny podłóg są częściami konstrukcji, jakie najprędzej się niszczą. Powierzchnie bezspoinowe trą się i nie są już tak wyrównane jak z początku. (uprawnienia budowlane 2021) Płaszczyzny takie warto skuć, odpowiednio usunąć gruz i nałożyć świeżą warstwę. Zniszczone części można ulepszyć poprzez zmienienie płyty czy deszczułki.
Wymiana zniszczonych części
Część wymienianą trzeba usunąć i ten obszar wyczyścić. Po przyłożeniu nowej części, daje się pod nią zaprawę czy klej i odpowiednio dociska. Zwykle ta część powinna wychylać się ponad posadzkę, żeby łatwo dało się go wygładzić. (uprawnienia budowlane program) Każde płaszczyzny potrzebują konserwacji poprzez oczyszczanie, pastowanie i tak dalej. Okładziny robią to samo co tynki, ale są o wiele ładniejsze wizualnie i solidniejsze. Robi się je z części sztywnych metodami rzemieślniczymi, używając najbardziej nowoczesnych przyrządów. Żeby zredukować ilość pracy, części montuje się przyklejając je. Okładziny robi się z kamieni solidnych o niespotykanej kolorystyce.
Bloki kamienne w odpowiednich wytwórniach nacina się najpierw na kafle grubości do pięciu centymetrów, a pomiarach boków zwykle do pięćdziesięciu. Płyty z kamienia umieszcza się do muru przy skorzystaniu z kotwi stalowych, umiejscowionych z jednej strony w spoiny, a drugiej dziury w płytach licowych. Kotwy złączają w tym samym czasie płyty okładzinowe. (akty prawne uprawnienia budowlane)
Rozmieszczenie płyt
Rozmieszczenie płyt zaczynamy od kątów do centralnej części. Zaczynamy od rozmieszczenia pod sznurem warstwy płyt, jakie opierać się będą na poziomych występach muru. Na tych warstwach wspiera się kolejne warstwy płyt. Po rozmieszczeniu i doczepieniu płyt kotwami zapełnia się zaprawą pustkę wśród płyty a muru. Delikatnie płyty zaczepia się jedynie zaprawą, a kotwie umieszcza się co parę płyt. Do montowania okładzin korzysta się z zaprawy plastycznej, jaka nie posiada w sobie domieszek sprawiających wyłanianie się wykwitów i plam. Płyty okładzinowe i kamienne posiadają zwykle szczegóły, jakie niełatwo wykonać. Przez to prace kamieniarskie robione są zwykle z rusztowań stojakowych albo rurowych, wyposażonych w nadprogramowy pomost dla podwójnej stabilności. (segregator egzamin ustny uprawnienia)
Płaszczyzna okładziny
Do określania i sprawdzania płaszczyzny okładziny kamieniarze korzystają z identycznych przyrządów co tynkarze, jako wykładziny w środku konstrukcji używa się zwykle kamienie ozdobne, zwłaszcza marmur. Płyty okładzin środkowych przyczepia się zaprawą cementową albo cementowo-wapienną, a marmur – gipsową. Poza zaprawą wspiera się okładziny kotwiami czy wkrętami. Okładziny kamienne wytwarza się w temperaturze jaka nie schodzi poniżej pięciu stopni na plusie. Nie wolno ich umieszczać na ścianach z betonów komórkowych. Płaszczyzny nowopowstałej ściany musi zostać odpowiednio wyrównana. Dołki i nierówności nie powinny być większe niż 20mm, a odchyłki obrzeży murów od pionu 4mm, a od poziomu 10mm. (program egzaminu na uprawnienia) Płaszczyzna nie powinny zostać oblepiona tynkiem. Ilość rączek mocujących okładzinę musi być równa sześciu sztukom na 1m2. Rozpiętość wolnych miejsc w okładzinach środkowych nie może przekraczać 20mm, a zewnętrznych 30mm.