Mosty belkowe jednoprzęsłowe

W zależności od rodzaju przęseł wyróżnia się mosty:

– płytowe,

– belkowe,

– jedno- lub dwuwspornikowe,

– bezwspornikowe,

– o przęsłach wspornikowych połączonych przegubami,

– z przęsłami zawieszonymi na wspornikach.

Ze względu na liczbę przęseł mosty mogą być jedno- i wieloprzęsłowe (egzamin na uprawnienia budowlane). Biorąc pod uwagę sposób podparcia przęseł na podporach wyróżnia się:

– przęsła wolno podparte,

– mosty ramownicowe z przęsłami sztywno zamocowanymi na podporach.

Mosty belkowe jednoprzęsłowe wolnopodparte charakteryzują się tym, że rozpiętości przęseł są ograniczone. Spowodowane to jest dużym wpływem ciężaru własnego. Mosty są budowane na tych terenach, w których przemieszczenie podpór mogłoby doprowadzić do uszkodzenia przęseł ciągłych bądź połączonych z podporami. Taki most może leżeć na dwóch przyczółkach. Oprócz tego można to rozwiązać w bardziej ekonomiczny sposób, który sprawdzi się zwłaszcza przy średnich i wysokich przyczółkach. Wówczas należy zastosować jako podpory filary, które wpuszcza się w nasyp.

Mosty wieloprzęsłowe

Nie powinno się budować mostów wieloprzęsłowych o przęsłach wolnopodpartych. Należy je zastąpić mostami o przęsłach ciągłych (program na uprawnienia budowlane). Jest to spowodowane tym, że trzeba:

– zwiększyć szerokość filarów,

– stosować dwa rzędy łożysk.

Dodatkowo należy pamiętać o tym, że największe momenty zginające od obciążeń i ciężaru własnego występują:

– w połowie przęsła w przypadku belek wolnopodpartych,

– nad podporami w przypadku belek ciągłych (czyli w przekroju, w których ciężar własny najmniej wpływa na wielkość momentu).

Najpopularniejszym rodzajem mostów wieloprzęsłowych są wiadukty płytowe lub belkowe, które opierają się na słupach. Żeby w odpowiedni sposób rozwiązać skrzyżowanie dwupoziomowe za pomocą wiaduktów drogowych, należy zachować odpowiednią widoczność poprzez maksymalne zmniejszenie miejsc, które są zajęte przez podpory. W efekcie prowadzi to do tego, że filary o pełnych ścianach betonowych zastępuje się podporami ze słupów, które ustawia się pod belkami głównymi.

Przęsła w belkach ciągłych powinno się rozstawić w miarę równo. Pozwala to na wielokrotne używanie deskowań i rusztowań, a także stosowanie elementów prefabrykowanych.

W mostach o belkach ciągłych należy stosować przerwy dylatacyjne. Najłatwiejszą dylatacją w pomostach wiaduktów jest utworzenie szczeliny co 3-5 przęseł pomiędzy dwoma krótkimi wspornikami, które wysuwają się z zestawionych blisko siebie podpór.

Mosty wspornikowe

Mosty wspornikowe są mostami, w których końce przęseł znajdują się poza skrajnymi podporami i nie jest konieczne zbudowanie przyczółków. W zależności od układu przęseł i wsporników mówi się o mostach:

– wspornikowych jednoprzęsłowych,

– wspornikowych wieloprzęsłowych bezprzegubowych o przęsłach połączonych przegubowo i przęsłach zawieszonych na wspornikach.

Mosty wspornikowe bezprzegubowe należą do jednych z prostszych ustrojów konstrukcyjnych, które nie wymagają dodatkowych połączeń. Należy jednak pamiętać o tym, żeby nie budować ich w za długich odcinkach (akty prawne do egzaminu na uprawnienia budowlane). Jest to ważne z powodu odkształcalności termicznej.

Najpopularniejsze są jednak mosty jednoprzęsłowe dwuwspornikowe, które występują jako:

– swobodnie podparte belki,

– ramownice o przęśle, które łączą się bezprzegubowo z dwiema podporami,

– ramownice o podporach rozdwojonych lub rozwidlonych.

Ramownicami są mosty, w których wygięcie elementów głównych rygli doprowadza do wygięcia bądź pochylenia podpór.

Do zalet mostów jednoprzęsłowych dwuwspornikowych zalicza się:

– brak przyczółków,

– ciągłość pomostów bez przerw dylatacyjnych,

– mniejsza wysokość konstrukcyjna.

Wadą takich mostów jest przede wszystkim zmiana sił wewnętrznych w przęsłach i podporach podczas zjazdu i wjazdu na most.

Typowy most żelbetowy, który wykonywany jest metodą tradycyjną, betonuje się w deskowaniu na miejscu budowy. Płyta leży na filarach dzięki łożyskom. Na końcach wsporników znajdują się poprzecznice zamykające oraz skrzydełka podwieszone (programy do uprawnień architektonicznych). Prefabrykacja takich mostów polega na wykonaniu z prefabrykatów dźwigarów głównych, które łączą się pomostem z płyty żelbetowej, która powstała na mokro w deskowaniu podwieszonym do prefabrykowanych belek głównych.