Dokładne krojenie masy betonu komórkowego przed procesem autoklawizacji jest problemem stosunkowo trudnym. W większości zakładów stosowane są krajalnice szpilkowe starego typu. Dzięki nim można uzyskać ograniczony asortyment o wymiarach bloczków 24x24x49 centymetrów. Krajalnice te dzielą masę niezbyt dokładnie. Nie docinają one tuż przy dnie formy oraz podrywają wyroby podczas wyciągania szpilek z drutem. Można też powiedzieć, że nie nadają się one do krojenia odlewów gazobetonowych, które są wykonywane w formach o wysokości większej niż 24 centymetry.[egzamin na uprawnienia budowlane]

Zespoły krajalnic

Z każdym rokiem zwiększa się zapotrzebowanie budownictwa na elementy wielkowymiarowe z betonu komórkowego. Przez to niezbędne było poszukiwanie nowych metod technologicznych, które umożliwiałyby produkcję dużych elementów zbrojonych. W celu uzyskania elementów o większych wymiarach możliwe jest stosowanie zespołu krajalnic. Do cięcia wzdłużnego stosuje się krajalnicę czółenkowej, a do cięcia poprzecznego krajalnicę wahadłową. Do cięcia poziomego natomiast stosuje się mocno napięte lub drgające struny. Krajalnice czółenkowe i wahadłowe są przystosowane do dzielenia masy w formach, których wysokość wynosi od 0,6 do 1,2 metra, szerokość do 180 centymetrów i długość od 3 do 6 metrów.[segregator uprawnienia budowlane]

Krajalnica czółenkowa

W krajalnicy czółenkowej masa betonowa jest przeciągana przez gładkie struny tnące, które są nachylone pod kątem około 30° do dna formy. Na krajalnicę tą składają się dwa niezależne zespoły, które ściśle ze sobą współpracują podczas dzielenia masy. Jeden z tych zespołów ma kształt rusztu i stanowi dno formy, a drugi jest krajalnicą właściwą. Do podstawowych elementów właściwej krajalnicy czółenkowej należy ruchomy most posiadający zamocowane gniazda czółenek oraz karetka, która ciągnie struny tnące. Most krajalnicy porusza się po szynach, które ułożone są na specjalnej konstrukcji nośnej. Odbywa się to w kierunku poprzecznym do osi toru wózków produkcyjnych. W prowadnicach umieszczonych w moście porusza się karetka. Do niej przymocowane są struny tnące swym górnym końcem.[akty uprawnienia budowlane]

Zalety krajalnicy czółenkowej

Krajalnica czółenkowa posiada wiele zalet. Po pierwsze charakteryzuje się ona dużą dokładnością krojenia z zachowaniem wymaganej tolerancji wymiarowej. Dzięki jej stosowaniu możliwe jest uzyskanie elementów bardzo równych oraz gładkich na powierzchniach bocznych. Mogą nadawać się one bezpośrednio do malowania. Jej kolejną zaletą jest przelotowość, która umożliwia wprowadzenie odlewów na stanowisko krojenia z dwóch stron toru. W tej krajalnicy możliwe jest krojenie odlewów o nieograniczonej długości.[uprawnienia budowlane testy]

Krajalnica wahadłowa

W krajalnicy wahadłowej w masę wciskane są struny tnące, które posiadają koraliki lub zwoje. Wprawia się je następnie w ruch wahadłowy w kierunku długości struny. Ten rodzaj krajalnic również składa się z dwóch zasadniczych części. Pierwszą z nich jest stała rama nośna. Drugą natomiast ruchoma rama, która porusza się w płaszczyźnie pionowej poprzez napęd hydrauliczny. Do tej ramy przymocowane są prowadnice, które prowadzą listwy. Listwy te służą do mocowania uchwytów strun tnących. Są one zamocowane przesuwnie. Dzięki temu możliwa jest bezstopniowa regulacja grubości krojenia. Listwy umieszcza się parami jedna nad drugą. Ich ruch odbywa się w przeciwne strony. Wszystkie ze strun układa się w tej samej płaszczyźnie.[uprawnienia budowlane]

Zalety krajalnicy wahadłowej

Krajalnice wahadłowe dzielą masę w kierunku poprzecznym. Posiadają one wiele zalet. Między innymi charakteryzują się one dużą dokładnością cięcia. Potrafią one docinać masę do końca, czyli tuż przy dnie formy. W przypadku krajalnic szpilkowych jest to nieosiągalne. W krajalnicach wahadłowych łatwo można wymienić elementy tnące.[uprawnienia budowlane konstrukcyjno-budowlane]