Biorąc pod uwagę jakość ruchu, mówi się o trzech rodzajach dworców lotniczych (nauka do uprawnień budowlanych). Są to lotniska:
– międzynarodowe,
– międzynarodowo-krajowe,
– krajowe.
Uwzględniając zdolność przepustową portu lotniczego, dworce lotnicze dzielą się na takie, które obsługują:
– 1500-2000 podróżnych na dobę,
– do 3000 podróżnych na dobę,
– powyżej 3000 podróżnych na dobę.
Dworce lotnicze – podział
W pierwszym przypadku objętość budynku dworca lotniczego wynosi ok. 12-15 tys. m3. Z kolei w drugim przypadku objętość ta wynosi co najmniej 50 tys. m3.
Zgodnie z potrzebami indywidualnymi przyjmuje się wielkość powierzchni poszczególnych pomieszczeń budynku dworca. Od wysokości danej budowli zależy liczba kondygnacji budynku. Z kolei wysokość jest zależna od rodzaju ruchu samolotów na polu wzlotów. Najczęściej jest tak, że projektuje się dwu-, trzy- lub czterokondygnacjowe budynki z płaskim dachem i nadbudową (wieżą) kontroli ruchu. Z uwagi na eksploatację techniczną nie należy stosować budowa wielokondygnacjowych budynków dworców lotniczych. Jednocześnie należy pamiętać jednak o tym, że przy większej wysokości budynku zyskuje się dogodniejsze warunki do widokowej obserwacji ruchu na polu wzlotów.
Dla pomieszczeń służbowych o niewielkiej powierzchni przyjmuje się wysokość od podłogi do sufitu od 3 do 3,5 m. Z kolei hala odpraw, restauracja i inne pomieszczenia, które posiadają duże powierzchnie muszą mieć wysokości większe, które są przystosowane do wysokości budynku.
Ruch podróżnych
Ruch podróżnych oraz towarów na lotnisku jest zależny głównie od:
– usytuowania stanowisk samolotów,
– typu dróg, którymi podróżni dostają się do i od samolotów,
– rodzaju ruchu na płycie przeddworcowej.
Stanowiska postojowe samolotów są umieszczone po stronie pola wlotów.
Najważniejszą kwestią jest ustalenie schematów ruchu pasażerów. Zgodnie z zasadniczym ruchem wszystkich rodzajów podróżnych wynika to, że podróżni, którzy lecą dalej tymi samymi samolotami, nie opuszczają samolotu. Z kolei podróżni, którzy lecą dalej, ale przesiadają się na inne samoloty, wykorzystują dworzec częściowo (wydrukowane akty prawne na egzamin na uprawnienia budowlane). Istnieją też podróżni, którzy zaczynają i kończą podróż na danym lotnisku i są w pełni obsługiwani na terenie dworca.
Potok ruchu
Dworce lotnicze projektuje się często wg schematu wspólnego potoku ruchu (np. w Hamburgu, Nowym Orleanie). Schemat ten oparty jest na ruchu podróżnych dwoma sąsiednimi stycznymi potokami. Ruch podróżnych regulowany jest przy wejściu i wyjściu balustradami. Rozwiązanie takie ma pewne niedogodności, szczególnie w przypadku znacznego zwiększenia ruchu. System częściowego rozdzielonego potoku ruchu jest również bardzo rozpowszechniony (Paryż-Le Bourget).
Dworce lotnicze najczęściej projektuje się zgodnie ze schematem wspólnego potoku ruchu. Przykładami takich dworców są m.in. dworce w Hamburgu czy Nowym Orleanie. Schemat ten polega na tym, że ruch podróżnych odbywa się dwoma sąsiednimi stycznymi potokami. Ruch podróżny reguluje się balustradami przy wejściu i wyjściu. Jednak jest to rozwiązanie z pewnego rodzaju niedogodnościami, które są szczególnie widoczne w przypadku, kiedy ruch jest zwiększony.
Istnieje także system częściowego rozdzielonego potoku. Jest on np. na dworcu lotniczym Paryż-Le Bourget. Ten schemat polega na rozdziale potoków podróżnych wewnątrz budynku w najbardziej istotnym momencie przybycia i odprawy.
System rozdzielonego potoku ruchu jest dobrym rozwiązaniem dla dworców z dużą liczbą podróżnych. Ich minusem jest konieczność zdwajania niektórych pomieszczeń pasażerskich. W przypadku oddzielnych pomieszczeń przewidzianych dla podróżnych, którzy odbywają podróże zagraniczne wydziela się również kierunki ruchu na peron i z powrotem.
Kierunek ruchu bagażu na lotniskach jest najczęściej taki sam jak kierunek ruchu podróżnych. Z kolei operacje towarowe mają miejsce w oddzielnych budynkach.
Projektowanie budynków dworcowych i płyt przeddworcowych
Na projektowanie budynków dworcowych i płyt przed- dworcowych wpływają czynniki, które oddziałują na siebie wzajemnie. Do podstawowych czynników można zaliczyć nasilenie i rodzaj ruchu (wybierz swój dostęp do programu uprawnienia budowlane). Z tego powodu w pierwszej kolejności należy ustalić przypuszczalne nasilenie oraz rodzaju ruchu. Przewidywania dotyczące rozwoju ruchu lotniczego powinny obejmować czas, w ciągu którego mają być wykorzystywane budynki, płyty i wszelkie urządzenia.
