Ciśnienie wody jest zależne od jednostkowego nacisku na płytę fundamentową. Jego wartość to około 2,5 atm. Aktualnie w Polsce istnieje kilka fundamentów, w których wbudowane są urządzenia rektyfikacyjne. Warto jednak zwrócić uwagę na to, że nie przeprowadzono do tej pory rektyfikacji baterii, a co z tym idzie – nie ma praktycznego doświadczenia (uprawnienia budowlane 2021).
Ciśnienie wody w wieży węglowej
Kilka baterii koksowniczych zrealizowano w trakcie stosowania do ich posadowienia wanny piaskowej, ale bez wbudowania króćców tłocznych. Dzięki takiemu zabiegowi udało się złagodzić nierównomierności osiadań. Biorąc pod uwagę cechy węgla, który jest w magazynie, uda się ustalić jaką powierzchnię powinien mieć górny wylot zbiornika w stosunku do dolnego (dwukrotnie większa). W górnym wylocie nie da się przesklepić węgla, a z kolei w dolnym następuje rozluźnienie na skutek wolnych przestrzeni.
Jeżeli takie warunki zostaną zapewnione, to możemy liczyć się z tym, że zsypywanie węgla odbędzie się bezproblemowo. Ważne jest jednak, żeby dobrze określić wielkość dolnego wylotu. Jak będzie za mały – nastąpi przesklepienie materiału. Jest to związane ze zjawiskiem, które mówi o tym, że jeżeli otwory zsypowe będą zbyt małe, to w przypadku zagęszczenia mieszanki pod ciężarem własnym, naprężenia prostopadłe do osi wylotu osiągają znaczne wielkości. Z kolei naprężenia styczne, w takiej sytuacji, od których zależy zsypywanie, mają wartości zerowe (program egzamin uprawnienia 2021).
Kiedyś, w starych wieżach, wyloty znajdowały się na zewnątrz i były nieosłonięte. Prowadziło to do zamarzania wilgotnego węgla wsadowego w trakcie zimy.
Żeby rozmrozić używał się w sposób bezpośredni podgrzewania wylotów przy pomocy płomienia gazowego. Sprawiało to jednak, że niszczał beton. Z tego właśnie względu stosuje się od dołu obudowy zbiorników – przy pomocy stropu. Aktualnie używa się także nagrzewnice parowe w przypadku niskich temperatur na zewnątrz.
Czyszczenie zbiorników
Należy pamiętać o tym, że zbiorniki wieży węglowej powinny być regularnie czyszczone. Przyczepione do ścian drobinki węgla mogą powodować, że zsypywanie będzie hamowane. A co za tym idzie – własności węgla ulegną pogorszeniu. W najgorszym wypadku – węgiel może się za bardzo nagrzewać, co może doprowadzić do samozapłonu. Aby móc dokładnie wyczyścić zbiornik trzeba zaopatrzyć wszystkie komory w np. drabiny lub szczeble włazowe, które ułatwią ten proces (programy do uprawnień budowlanych).
Badanie nad wpływem kształtu do prędkości zsypu
W 1960 roku przeprowadzono badania, które miały za zadanie wykazać wpływ kształtów wylotów na zsypywanie się węgla ze zbiorników. Warto o tym wspomnieć, zwłaszcza, że tematem są trudności, które można napotkać przy opróżnianiu zbiorników.
Wyniki tego badania pokazują, że powodem złego zsypywania się są wyloty w kształcie stożka bądź ostrosłupa ściętego. Do momentu opublikowania badań wykorzystywano w zbiornikach wyloty w takich kształtach, o równomiernym nachyleniu ściany wylotu na całej jego wysokości. Zauważono, że w przypadku rury o pewnej średnicy węgiel przedostaje się do wylotu z określoną prędkością, która jest jednak nie do uzyskania w zbiorniku o kształcie stożkowym o takiej samej średnicy dolnego otworu wylotu, mimo że zbiorniki o znacznie większej średnicy powierzchni przekroju powinny wykazywać mniejszy opór tarcia o ściany (uprawnienia architektoniczne).
Dzięki temu zwrócono uwagę na to, że oprócz sił tarcia o ściany istnieją jeszcze innego typu opory. Współczynnik tarcia o ściany i stopień kontrakcji przekroju wzrastają w stronę wylotu w przypadku zbiorników, które mają takie samo nachylenie, bez względu na przekrój.
Zahamowanie wypływu pojawia się w momencie, kiedy opór łączny będzie większy od wartości siły ciężkości materiału. Opory tego typu pojawiają się najczęściej w rogach zbiorników. Tworzą się tam zbryłowania węgla wsadowego. Pomóc może zwiększenie stromości ścian wylotów, aczkolwiek nie eliminuje to problemu w 100%.
