Przewoźnymi pomostami roboczymi są wózki, które mają dwie osie i koła jednokołnierzowe (egzamin na uprawnienia budowlane). Wózki te są odpowiednie do jazdy po prowadnicach. Ramę wózka robi się ze stali profilowej. Na niej należy położyć podłogę drewnianą, która ma szerokość od 0,5 do 0,75 m.
Pomost roboczy przesuwa się po prowadnicach wzdłuż budowanej nawierzchni. Jest on przeznaczony do tego, żeby móc ręcznie wykończyć nawierzchnię betonową bez konieczności wchodzenia na świeżo zagęszczone płyty betonowe.
Agregaty elektryczne
Agregaty elektryczne
Wśród maszyn, które są wyposażeniem budowy, powinny się znajdować zespoły, które będą wytwarzać prąd elektryczny. Jest to spowodowane:
– koniecznością zasilania energią różnych silników i innych urządzeń, które stosuje się na budowie,
– koniecznością oświetlenia placu budowy w czasie pracy o zmroku.
Przewoźny zespół do wytwarzania prądu elektrycznego produkcji krajowej Mądro typ AB-63B posiada na wyposażeniu prądnicę prądu zmiennego. Warto też wspomnieć o wykańczarce bez prowadnic produkcji amerykańskiej firmy Guntert & Zimmerman. W tych wykańczarkach nowością są deskowania ślizgowe stalowe, które są na stałe połączone z maszyną. Ostatnio wyprodukowane modele posiadają deskowania o długości 5,8 m. 0,9 m deskowania umiejscowione jest przed lejem zsypowym pojemnika masy betonowej i nie ma kontaktu z betonem. Reszta deskowania ślizgowego pełni funkcję oparcia dla zagęszczonej masy betonowej. Maszyna przystosowana jest do budowy nawierzchni, która ma szerokość 7,3 m.
Najważniejszymi częściami maszyny to:
– zasobnik masy,
– wibratory,
– gładziki.
Zasobnik masy betonowej ma kształt leja. Dzięki szparze zsypowej, która jest na całej szerokości, można regulować prędkość spadania masy (program egzamin uprawnienia 2021). W środku zasobnika są podajniki zgrzebłowe i ślimakowe. Zespół do wytwarzania prądu elektrycznego znajduje się na podwoziu jednoosiowym z podpórką, którą wykorzystuje się w czasie pracy. Ciężar własny zespołu wynosi 2650 kg.
Wykorzystuje się także zespoły typu Reiner. Mają one moc od 5 DO 90 kW. W zależności od mocy silniki zespołów tego typu mogą być 2-, 4- i 6-cylindrowe czterosuwowe.
Szczeliny dylatacyjne i kontrakcyjne
W nawierzchniach betonowych szczeliny dylatacyjne oraz kontrakcyjne wykonuje się mechanicznie. Jest to możliwe dzięki dwom metodom:
– za pomocą maszyn, w których roboczym elementem jest nóż wibracyjny zanurzający się w świeżym betonie,
– za pomocą maszyn, w których roboczym elementem są piły w postaci tarcz karborundowych nacinających częściowo stwardniały beton.
W przypadku pierwszej grupy maszyn, idealnym przykładem jest samojezdna nacinarka szczelin w świeżym betonie. Jest to radziecka nacinarka D-377. Na jej pomoście znajdują się trzy zespoły robocze, które są potrzebne do:
Szczeliny poprzeczne nacina się nożem wibracyjnym, który ma:
– grubość: 10 mm,
– długość: 3400, 4900 lub 6900 mm (zależy od szerokości nawierzchni).
Nóż wyposaża się w wibratory elektryczne, których częstotliwość drgań wynosi 3600 drgań na minutę. Ilość wibratorów zależy od długości noża.
Nóż wibracyjny należy podwiesić przy wykorzystaniu gumowo-metalowych amortyzatorów do dwóch pionowych kolumienek. Dzięki odpowiedniemu sposobowi podwieszania możliwe jest regulowania położenia noża w płaszczyźnie pionowej, która jest zgodna z założoną głębokością nacinania szczelin. Zadaniem wibratorów jest ułatwienie zanurzania się noża w świeżo zagęszczony beton.
Należy nacinać szczelinę wtedy, kiedy zagęszczony beton wykazuje zmniejszenie plastyczności, ale jednocześnie przed rozpoczęciem procesu wiązania. W efekcie opuszczenia i podniesienia noża pojawia się szczelina, która ma przekrój w kształcie trapezu i gładkie, dobrze zagęszczone ścianki. Studzienka wygładzająca jest potrzebna po to, żeby wygładzić nawierzchnię w okolicy noża i nie dopuścić, żeby się podniosła (egzamin na uprawnienia budowlane).
