Zapora o łukach trójprzegubowych powstała w odpowiedzi na problemy dotyczące pęknięć w ścianach odwodnych. Konkretnie chodzi o ich powstawanie w miejscu, gdzie mocuje się łuk oraz w kluczu danego łuku, czyli właśnie w ścianie odwodnej. W obydwu przypadkach mogą tam występować naprężenia rozciągające. Przez to powstaje pewnego rodzaju łuk wtórny, który ma mniejszą rozpiętość i lepszy rozkład naprężeń. Zapora z łukami trójprzegubowymi doświadczalnie została wykonana przy konstruowaniu zapory łukowej Ładżanuri. Miała ona postać grodzy. W samej koronie grubosc zapory powinna wynosić pomiędzy 1,5 a 4 metry.[segregator uprawnienia budowlane]

Zwiększanie szczelności zapory

W celu polepszenia szczelności ściany odwodnej danej zapory można pokrywać ją torkretem lub ewentualnie asfaltem. Należy pamiętać, że duże spadki temperatur mają negatywny wpływ na stan występujących naprężeń wewnątrz zapory. Dlatego w surowszych klimatach takich jak panuje przykładowo w Norwegii w miejscu strony odpowietrznej stosuje się ścianki izolacyjne. Mają one za zadanie zmniejszać wahania temperatury w miejscu odpowietrznej ściany zapory oraz w jej wnętrzu.[egzamin na uprawnienia budowlane]

Analogia do innych typów zapór

W zaporach łukowych podłoże przygotowuje się analogicznie, jak w przypadku zapór ciężkich oraz oszczędnościowych. Analogie możemy również zauważyć podczas wykonywania przesłon z zastrzyków cementowych. Mają one głębokość oraz rozstaw otworów wiertniczych, które są uzależnione od jakości podłoża na jakim znajduje się zapora. W dolnej części zapory wykonuje się galerie cementacyjne. W celu posadowienia zapory na stokach doliny należy usunąć zwietrzałą skałę, wzmocnić stoki przy wykorzystaniu procesu cementacji oraz starannie oczyszcza się strumień wody oraz piasku. Tak przygotowany stok jest gotowy do położenia na nim betonu wiążącego zaporę wraz ze skałą.

Część fundamentowa zapory

Często możemy spotkać się z sytuacją, że część fundamentowa danej zapory ma większą grubość niż część właściwa zapory. Jest to spowodowane dążeniem do minimalizacji wartości naprężeń, które są przekazywane bezpośrednio na skałę.[akty uprawnienia budowlane] Bardzo ważne, jest odpowiednie uszczelnienie szwu tam się znajdującego. W miejscu strony odwodnej szew powinien być zamknięty przez osłonę, która ma postać wzdłużnej belki wykonanej z żelbetu. Dociskana jest ona przez ciśnienie wody. Belkę umieszcza się w przygotowanym wcześniej wgłębieniu. Należy pamiętać o założeniu specjalnych podkładek wykonanych z materiałów uszczelniających w miejscu styku belki z zaporą. Samą powierzchnię szwu powinno pokryć się asfaltem i umieszcza się dodatkową blachę uszczelniającą wykonaną z miedzi w miejscu zaraz za belką.[uprawnienia budowlane konstrukcyjno-budowlane]

Dodatkowe elementy zapór

Często w zaporach wykonuje się drenaż o postaci kołowego łuku. Wykonuje się go w płaszczyźnie styku w odległości 2-3 metrów za ścianą odwodną. Drenaż ten ma za zadanie odprowadzać wodę przesączającą się na zewnątrz.[uprawnienia budowlane testy] W każdej z opisanej wyżej sytuacji część właściwą zapory oraz część fundamentową powinno się powierzchniowo zbroić. Podział zapory łukowej na sekcję przy wykorzystaniu szwów pionowych lub prawie pionowych ma za zadanie chronić ją przed pęknięciami termiczno-skurczowymi. Szwy te muszą zostać zacementowane lub zabetonowane po wykonaniu całej konstrukcji zapory. Wykonuje się to w niskich temperaturach. Dla grubszych zapór łukowych można stosować sztuczne chłodzenie betonu przez system rurowy.[uprawnienia budowlane]