W kruszywach gruzowych odnośnie do zanieczyszczeń obowiązują podobne ograniczenia jak w przypadku innych kruszyw. Polskie normy nie zawierają normy przedmiotowej odnoszącej się do gruzu ceglanego. Norma niemiecka DIN 4163 mówi o zawartości związków siarki SO₃, która nie powinna przekraczać 1%. Normy angielskie są ostrzejsze. W ich przypadku zawartość SO₃ w kruszywie gruzowym nie powinna przekraczać 0,25%.[akty uprawnienia budowlane] Została opracowana metoda, za pomocą której oczyszcza się kruszywo gruzowe od zanieczyszczeń. Dzieje się dzięki jego uszlachetnieniu poprzez spiekanie na taśmie aglomeracyjnej. Dzięki stosowaniu tego zabiegu istotnie podnoszona jest przydatność techniczna kruszywa. Rzutuje to jednak w dużym stopniu na jego koszcie produkcji.

Żużel paleniskowy

Żużel paleniskowy jest produktem odpadowym, który jest otrzymywany podczas spalania węgla w paleniskach rusztowych. Możemy wyróżnić kilka rodzajów żużli, które są produkowane w różnych typach zakładów. Należą do nich między innymi żużle produkowane przez kotłownie centralnego ogrzewania, duże zakłady energetyczne, parowozownie czy spalarnie śmieci.[uprawnienia budowlane testy] Do budowlanych celów praktycznie stosuję się jedynie żużel, który produkowany jest przez duże zakłady energetyczne. Jest to spowodowane jego jednorodnością oraz wielkością produkcji. W Polsce ten rodzaj żużla otrzymywany jest poprzez spalanie węgla kamiennego. W innych krajach natomiast spalany jest węgiel brunatny.

Rodzaje żużla

Możemy wyróżnić dwa główne rodzaje żużla. Podział uzależniony jest ze względy na jego pochodzenie. Rodzajami tymi są żużel z produkcji bieżącej i żużel ze zwału nieprzepalony oraz przepalony. Własności oraz wygląd zewnętrzny żużla, który jest nieprzepalony ze zwału oraz z bieżącej produkcji są bardzo do siebie podobne. Mają one ciemnoszary kolor. Oprócz tego charakteryzują je dwie cechy.[uprawnienia budowlane] Po pierwsze mają znaczny procent strat podczas prażenia, a po drugie ziarna tego kruszywa są w dużej części zeszkliwione. Żużel pochodzący ze zwału przepalanego przez długotrwały proces samoczynnego palenia się zwału ma ceglastoczerwony kolor. W jego przypadku straty podczas prażenia są minimalne. W żużlu przepalonym związki siarki mają zazwyczaj postać siarczanów. Natomiast w żużlu nieprzepalanym siarka ma postać siarczków. Podczas procesu przepalania zwału dochodzi do zmian strukturalnych. Mogą przykładowo powstawać twarde spieki oraz duże ilości drobnych frakcji. O tych zmianach najbardziej decyduje skład chemiczny oraz temperatura mięknięcia substancji popiołowej, która znajduje się w węglu.[uprawnienia budowlane konstrukcyjno-budowlane]

Zawartość składników szkodliwych

Czasami dochodzi do sytuacji, gdy w żużlach zawartość szkodliwych składników, głównie związków siarki oraz straty podczas procesu prażenia są wyższe niż podane w tablicach. Czasami dochodzi nawet do sytuacji, gdy straty podczas prażenia dochodzą do 50%. Ma to głównie miejsce, gdy asortyment węgla zostanie niewłaściwie dobrany do rusztu lub podczas intensywnego spalania w godzinach szczytu.[segregator uprawnienia budowlane]

Skały do kruszywa lekkiego

Kruszywo, które jest stosowane do betonów lekkich może mieć pochodzenie wulkaniczne. Do takich skał zaliczamy kilka rodzajów. Po pierwsze tufy wulkaniczne nazywane tufoporytem. Są one zlepkiem twardych okruchów skalnych oraz popiołów wulkanicznych. Drugimi skałami jest popiół lawowy. Składa się on całkowicie z porowatego szkliwa. Jest on lżejszy od tufów wulkanicznych. Kolejnym rodzajem jest pumeksy naturalny nazywany pumeksoporytem. Podobnie jak popiół lawowy składa się on w całości ze szkliwa. Ma on porowatą strukturę oraz niski ciężar objętościowy. Pumeks naturalny można znaleźć w złożach znajdujących się we Włoszech, w Rosji oraz w USA.[egzamin na uprawnienia budowlane]