Zagęszczanie betonu może odbywać się za pomocą ubijania ręcznego. Inne metody zostały wprowadzone w dużo późniejszym czasie. Pierwsze stoły wibracyjne zaczęły powstawać w 1890 roku. Natomiast ich zastosowanie rozpoczęło się dopiero około 20 lat później. W 1919 roku został opatentowany wibratory przyczepny, który został wymyślony przez Freyssineta. Proces wibrowania betonu na większą skalę został wprowadzony dopiero w latach trzydziestych. W tym czasie dochodziło do powstawania również innych metod służących do zagęszczania betonu. Na przykład w roku 1930 powstała metoda wirowanych rur betonowych, której pomysłodawcą był Vianini. W roku 1931 natomiast powstała metoda utrząsania, która została stworzona przez Dixa.[uprawnienia budowlane testy]

Metody wykonawcze

W latach między wojennych zaczęły być wprowadzane nowoczesne maszyny służące do poszczególnych rodzajów robót betonowych. Poszukiwane były również nowe formy uprzemysłowienia tego rodzaju robót na miejscach budów. Również dąży się do polepszania produkcji w kontekście oszczędności cementu oraz zwiększenia jednorodności wyrobu. W budownictwie betonowym dochodzi do rosnącego udziału prefabrykacji.[uprawnienia budowlane konstrukcyjno-budowlane] Mimo to w budownictwie betonowym poszukiwane były metody wykonawcze, które mogłyby być lepsze ze względów ekonomicznych. W celu ulepszenia jakości betonu wprowadzane były rejonowe oraz centralne wytwórnie betonu. Pierwsze z nich zaczęły już powstawać w 1903 roku w Hamburgu. Fabryka betonu ta została założona przez D. Magensa. W jego fabryce przerób był mały i nie funkcjonowała ona długo. Pierwsze fabryki na szerszą skalę zostały wprowadzone w roku 1926 w Danii oraz w Stanach Zjednoczonych. W późniejszym czasie, czyli 1934 roku pierwsza taka fabryka powstała w Szwajcarii. Takie metody produkcji spowodowały wzrost rozwoju betonu. W obecnych czasach w Stanach Zjednoczonych około 70% całkowitej produkcji betonu pochodzi z rejonowych fabryk.[uprawnienia budowlane]

Wprowadzenie torkretu

Wprowadzenie torkretu oraz transportowania masy betonowej za pomocą pomp połączone zostały fazy cyklu produkcyjnego, do którego należy dozowanie, transport, mieszanie masy betonowej oraz proces jej układania. Torkret w roku 1902 był wykorzystywane jedynie do wypraw. W roku 1942 opatentowane zostało urządzenie służące do transportowania masy betonowej za pomocą pomp. Opatentował je Senn pochodzący ze Szwajcarii.[akty uprawnienia budowlane]

Przykład betonowania fundamentów

Metoda procesu betonowania została zastosowana między innymi w roku 1947 podczas betonowania fundamentów pod maszyny znajdujące się w Oświęcimiu. Cykl produkcyjny betonu był uniezależniony od czasu, który jest potrzebny na wiązanie oraz twardnienie betonu. Zostało to osiągnięte poprzez wprowadzenie odpowiednich dodatków, które przyśpieszały proces wiązania się cementu. Oprócz tego innym sposobem jest zastosowanie cementu szybkotwardniejącego, betonowania w przesuwnych deskowaniach oraz próźniowanie betonu.[segregator uprawnienia budowlane]

Metoda próżniowa

Obecnie stosowana jest metoda próżniowa. Została ona opatentowana w Stanach Zjednoczonych przez K.P. Billnera. Została ona pokazana po raz pierwsze w 1935 roku i odbyło się to na Uniwersytecie w Yale. Metoda ta była stosowana w Związku Radzieckim w budownictwie hydrotechnicznym. Jej rozwój tam miał miejsce głównie w latach czterdziestych. W Polsce została ona wprowadzona w 1956 roku. Zastosowana została ona po raz pierwszy podczas budowy kanału energetycznego znajdującego się w Skawinie. W tym samym roku została ona również wykorzystana do budowy mieszkalnego budynku szkieletowego znajdującego się w Nowej Hucie.[egzamin na uprawnienia budowlane]