Proces mineralizacji opiera się na zabezpieczeniu substancji organicznej wełny drzewnej przed procesami rozkładu drewna oraz rozwojem czynników, które niszczą drewno. Proces ten ma za zadanie również ograniczenie niektórych właściwości drewna takich jak pęcznienie, skurcz czy jego sprężystość. Pozwala on również zwiększyć przyczepność lepiszcza do wiórków drzewnych oraz przede wszystkim przyśpieszyć czas wiązania oraz twardnienia lepiszcza.[akty uprawnienia budowlane] Ma to przede wszystkim znacznie, gdy stosowany jest cement portlandzki jako lepiszcze podczas produkowania płyt wiórkowo-cementowych. Sam proces mineralizacji polega na przesyceniu wiórków wełny drzewnej roztworem mineralizatora. Musi mieć ona taki stopień, aby ilość wchłoniętego roztworu miała wartość 130%pierwotnego ciężaru wełny drzewnej.

Rodzaje procesów mineralizacji

Proces mineralizacji możemy podzielić na dwa rodzaje. Pierwszym z nich jest proces mokry. W tym przypadku wełna drzewna jest moczona w basenach, które zawierają wodny roztwór mineralizatora. W tej sytuacji niezbędne jest stosowanie dwóch basenów.[uprawnienia budowlane] W jednym przygotowany roztwór ma wymagane stężenie. Drugi natomiast służy do moczenia w nim wełny. Z niego następnie transportuje się ją do mieszarki. W przypadku dużych i zmechanizowanych wytwórni drugi basen jest w postaci długiego koryta. Jest ono wypełnione roztworem mineralizatora. Wełna znajdująca się w nim jest zanurzona i następnie dostarczana przenośnikiem do mieszarki. Drugim z procesów jest proces suchy. W jego przypadku produkowana faza mineralizacji wełny jest pomijana. Środek mineralizujący jest dodawany bezpośrednio do zaczynu cementowego podczas fazy mieszania wełny z lepiszczem.[uprawnienia budowlane testy]

Proces mieszania

Procesowi mieszania poddawana jest zmineralizowana wełna drzewna wraz z lepiszczem lub surowa wełna drzewna z lepiszczem, które zawiera środek mineralizujący. W przypadku niewielkich zakładów produkcyjnych mieszanie jest wykonywane ręcznie. Jeżeli mamy do czynienia z dużym wytwórniami czynność mieszania jest zmechanizowana. Odbywa się ona używając specjalnych mieszarek, które mają postać pochyło leżących walców obrotowych. Taki walec ma średnicę wynoszącą do 2 metrów i długość około 3-4 metrów. Jest on wyposażony w liczne stalowe pręty, które mocuje się w płaszczu. Wystają one do wewnątrz walca. Ich długość wynosi około 50 centymetrów. Zmineralizowaną wełnę można dostarczać ręcznie lub przy użyciu przenośnika do górnej części walca mieszarki. W niej zainstalowany jest wylot przenośnika cementu. Ilość wełny drzewnej oraz cementu można regulować.[egzamin na uprawnienia budowlane]

Specjalne konstrukcje mieszarek bębnowych

Czasami mieszarki bębnowe do produkowania płyt wiórkowo-cementowych posiadają konstrukcję z urządzeniem, które umożliwia jednoczesną mineralizację wełny. Odbywa się to poprzez zraszanie jej roztworem mineralizatora. Ruch obrotowy bębna powoduje, że wełna miesza się z cementem wsypywanym z przenośnika. Pręty wewnętrzne bębna ułatwiają proces mieszania. Jednocześnie zapobiegają one tworzeniu się brył. Przez ruch obrotowy bębna mieszanka jest wznoszona ustawiczne na prętach i spada z nich. W tym samym czasie na skutek pochyłego położenia bębna jest stale przesuwana do wylotu bębna. Cykl mieszania w tym przypadku trwa około 4-6 minut. Podczas procesu mieszania wiórki wełny powinny zostać dokładnie pokryte zaczynem cementowym. Nie może spływać on z włókien podczas dalszych czynności produkcyjnych.[segregator uprawnienia budowlane]

Formy do produkowania płyt wiórkowo-cementowych

Do produkcji płyt wiórkowo-cementowych niezbędne są specjalne formy. Do ich wykonania stosuje się drewno. Formy te są rozbieralne i przystosowane do płaskiego formowania płyt. W sytuacji, gdy produkcja jest cykliczna formy stalowe są mało opłacalne. W przypadku produkcji taśmowej, czyli ciągłej niezbędne jest stosowanie form stalowych. Formy stojące czy zespolone nie pozwalały uzyskać tu odpowiednio dobrych wyników.[uprawnienia budowlane konstrukcyjno-budowlane]