Pomiar przesiąkliwości betonu polega na określeniu czasu zawilgocenia lub ilości wody, która przenika pod ciśnieniem (program przygotowujący do uprawnień budowlanych).

Wielkości te dla próbek laboratoryjnych nie są takie same jak elementy betonowe w naturze. Z tego względu czas badania jest znacznie krótszy niż w rzeczywistości. Z tego powodu badanie określa maksymalne ciśnienie i czas przesiąkania jako wartości porównawcze. Należy założyć, że w ciągu 48 godzin beton powinien wytrzymać ciśnienie 1 kg/cm2 lub w ciągu 42 godzin ciśnienie 7 kg/cm2.

Jednak w niektórych normach można spotkać co najmniej 1,25 a średnio 1,5-krotną wielkość ciśnienia, jakie może wystąpić na budowie. Jednocześnie nie jest ono większe niż 7 kg/cm2. Ciśnienie w pierwszym i drugim dniu powinno wynosić 0,2 ciśnienia końcowego p, w trzecim 0,4 p, w czwartym 0,6 p, a w piątym do piętnastego dnia wartość p.

Ciśnieniom wewnętrznym można poddawać próbki pierścieniowe i wydrążone. Na skutek działania wody beton z upływem czasu uszczelnia się. Jest to wynik wzrostu objętości żelu – zwiększonej hydratacji cementu przy zmniejszeniu jego porowatości. Jednak niezależnie od tego w porach ma miejsce sedymentacja cząstek drobnoziarnistych oraz związków wolnego wapna, które znajduje się w cemencie.

Zjawisko samouszczelniania się betonu może być częściowo odwracalne. W momencie, kiedy przestanie się nawadniać beton, wysychanie doprowadza do skurczu żelu i jego krystalizacji. W efekcie mogą się ponowie pojawić przecieki. Dalsze samouszczelnienie się betonu jest możliwe na skutek wznowienia nawodnienia (akty zgodnie z wykazem Izby Inżynierów).

Laboratoryjne badanie betonu na przenikliwość powietrza pod ciśnieniem

Laboratoryjne badanie betonu na przenikliwość powietrza pod ciśnieniem jest zbliżone do badania przesiąkliwości. Wilgoć, która znajduje się w betonie ma duży wpływ na przepuszczalność powietrza.

Próbki, które wykorzystuje się do badań, powinny mieć kształt walca. Poddaje się je działaniu powietrza pod ciśnieniem. Ciśnienie to przechodzi przez zawór redukcyjny. Wielkość ciśnienie można odczytać na manometrze wodnym oraz rtęciowym.

Powietrze, które przenika przez próbkę, trafia do powietrzomierza, które określa ilość powietrza. Rurkę, która ma kształt litery U, wypełnia się wodą do pewnej wysokości. Dzięki temu można określić nadciśnienie powietrza, które znajduje się pomiędzy badaną płytą i powietrzomierzem. Podczas badań należy mierzyć temperaturę urządzenia i powietrza zewnętrznego.

Wpływy atmosferyczne

Wpływami atmosferycznymi są oddziaływania zmian temperatury, wilgotności i powietrza (wydrukowane akty prawne na egzamin na uprawnienia budowlane). Szkodliwymi wpływ chemiczny na beton mają tlen i zanieczyszczenia (tlenek i dwutlenek węgla, bezwodnik kwasu siarkowego). W przypadku miast przemysłowych dodatkowymi zanieczyszczeniami są siarczek sodu lub magnezu oraz chlorek sodu. Jednak wyższy okazuje się wpływ czynników fizycznych niż chemicznych. Wpływami atmosferycznymi są również flora i fauna. Mają one duży wpływ na zaprawy oraz beton, który wykorzystuje się w budownictwie drogowym, wodnym oraz morskim.

O odporności na wpływy atmosferyczne decydują ciężar objętościowy, nasiąkliwość, porowatość, wytrzymałość suchego i wilgotnego betonu.

Dzięki względnej szczelności oraz porowatości można ocenić odporność betonu na niskie temperatury. Z kolei, aby móc laboratoryjnie określić wpływ zmian temperatury i wilgotności, należy wykorzystać sześciany, walce oraz beleczki. Muszą one być wykonane z betonu, który odpowiada warunkom budowy. Dodatkowo ich wymiary powinny być na tyle odpowiednie, żeby wpływy nie dawały zbyt małych i trudnych do zmierzenia naprężeń oraz zmian wewnętrznych i zewnętrznych. W normach nie określono wielkości i rodzaju próbek.

Badanie oddziaływania zmian temperatury na beton

Badanie oddziaływania zmian temperatury na beton to badanie, które polega na określeniu wielkości i szerokości porów oraz mikroporów od wpływu:

– zamrażania,

– naprężeń powierzchniowych i wewnętrznych,

– łuszczenia,

– uszkodzeń,

– rozpadu betonu w czasie.

Z kolei zmiany zewnętrzne betonu najczęściej określa się „na oko” (egzamin ustny uprawnienia budowlane – pytania). Następnie porównuje się je z próbkami, na które nie działały zmiany temperatur. Dodatkowo należy sprawdzić porównawczo wytrzymałość, a także dynamiczny współczynnik sprężystości.

Wydłużenie i skurcz betonu na skutek zmian temperatur należy zmierzyć przy pomocy zabetonowanych termoelementów. Wydłużenie betonu na 1°C wynosi 0,008-0,012 mm/m. Na skutek przeprowadzonych doświadczeń udało się stwierdzić, że zmiana wilgotności powietrza o 10% powoduje zawilgocenie betonu średniej jakości o 0,8%. W efekcie tego powstaje wydłużenie bądź skurcz betonu.

Próbki betonu, które wyjmuje się z kąpieli wodnej lub spod wilgotnego przykrycia, należy chronić przed utratą wilgoci. Dotyczy to sytuacji, kiedy badania przeprowadza się w suchym pomieszczeniu. Ochrona ta jest ważna ze względu na to, że skurcz betonu zmienia wyniki pomiarowe. Zmianę długości spowodowaną zmianą temperatury mierzy się porównawczo na dwóch odcinkach elementu i określa się różnicą z obu pomiarów.

Więcej ciekawostek znajdziesz na naszym blogu!