Do procesu ogrzewania bezpośredniego, które również jest nazywane skrośnym stosowany obecnie jest głównie prąd zmienny. Jednak na podstawie licznych badań oraz praktycznej weryfikacji wykazano, że lepszym rozwiązaniem pod względem ekonomicznym jest stosowanie prądu stałego ze zmienna okresowo polaryzacją. Również bardzo ekonomicznym rozwiązaniem jest stosowanie prądu charakteryzującego się wysoką częstotliwością. W tym przypadku wykorzystywane jest zjawisko nagrzewania dielektrycznego. Wszystkie metody elektrycznego nagrzewania zewnętrznego wymagają znacznie większego zużycia energii niż metody skrośne. Spowodowane jest to występującymi w nich większymi stratami cieplnymi.[egzamin na uprawnienia budowlane]

Podgrzewanie parą w deskowaniu

Kolejną metodą podgrzewania jest podgrzewanie za pomocą pary w deskowaniu. Metoda a polega na przepuszczaniu pary wodnej przez specjalne kanały, które są wykształcone w warstwach otulających beton. Takie rozwiązanie jest tym bardziej ekonomiczne, im ściślej spełnione są dwa postulaty.[uprawnienia budowlane] Pierwszy z nich mówi o tym, że zewnętrzna powłoka otuliny powinna charakteryzować się dużą szczelnością, małą nasiąkliwością oraz małą przewodnością cieplną. Drugi mówi natomiast o tym, że warstwa, która przylega bezpośrednio do betonu powinna umożliwiać w maksymalny sposób wykorzystywanie ciepła przez beton. W zamian za parę możliwe jest stosowanie tu ciepłego powietrza. W takiej sytuacji jednak warstwa, która przylega do betonu powinna być blachą. Dzięki temu możliwa będzie ochrona betonu przed traceniem wilgoci.[uprawnienia budowlane testy]

Kanały

Wymiary jakie posiadają kanały są wymiarami typowymi. W celu uzyskania kanały należy skośnie ściąć krawędzie desek. Wlatywanie nośnika ciepła takiego jak para wodna czy ciepłe powietrze do kanałów umożliwione jest dzięki wywierconych w dolnych partiach deskowania otworach. Do otworów tych para jest doprowadzana za pomocą specjalnie nałożonej skrzynki. Para jest natomiast wypuszczana poprzez otwory, które znajdują się w górnych końcach deskowania. W skrzynkach należy wykonać specjalne spusty w celu okresowego usuwania wody, która wydziela się podczas kondensacji pary.[akty uprawnienia budowlane] Kanały należy dzielić na odcinki, których długość wynosi 3,5 metra. Do nich oddzielnie doprowadza się parę. Stosowanie dłuższych kanałów nie zapewnia równomiernego procesu nagrzewania. Stosowanie otulin parowych odbywa się jedynie w przypadku ogrzewania elementów pionowych.

Podgrzewanie w płaskich cieplakach

W kolejnym rodzaju podgrzewania proces odbywa się w płaskich cieplakach. Płaskie cieplaki uzyskiwane są przez odsunięcie od siebie konkretnych warstw ocieplających. Dzięki temu tworzą się płaskie komory, dzięki którym umożliwiony jest swobodny ruch przepuszczanej pary wodnej lub ciepłego powietrza. Należy zadbać, że odległość zewnętrznej ścianki do właściwego deskowania nie była większa niż 15 centymetrów. Wartość ta może być większa jedynie w sytuacji, gdy ze względów technicznych utrudniony jest proces wykonywania wąskich komór.[segregator uprawnienia budowlane] Jeżeli wykorzystywane są pionowe komory to należy przedzielić je poziomymi przegrodami. Odbywa się to tak, żeby wysokość poszczególnych pól nie była wyższa niż 3 metry. Do wszystkich wspomnianych pól para jest doprowadzana za pomocą oddzielnych przewodów.

Podgrzewanie betonu od wewnątrz

W. N. Sizow opracował sposób podgrzewania masy betonowej od wewnątrz. W metodzie tej w betonowych elementach należy wykształcić specjalne otwory. Przez otwory te przepuszczana jest gorąca para. Otwory te powinny mieć średnicę wynoszącą od 13 do 32 milimetrów. Ich uzyskanie odbywa się za pomocą wbetonowanych rurek lub poprzez wprowadzenie stalowego pręta. Po procesie betonowania pręty ten jest usuwany. Beton znajdujący się wokół otwory zazwyczaj jest wysuszony do głębokości 10 milimetrów. Zamiast pary wodnej możliwe jest stosowanie tutaj gorącej wody. W tej sytuacji podgrzewany element powinien mieć cały czas wbetonowane rurki.[uprawnienia budowlane konstrukcyjno-budowlane]