Na kanałach proces betonowana skarp oraz dna jest zmechanizowany w całości. Wykorzystuje się do niego specjalnie przystosowane maszyny. W przypadku skarp łagodnych proces betonowania wykonuje się na nich bez deskowania. Deskowania wymagają natomiast skarpy bardziej strome. Jest to spowodowane tym, że świeży beton mógłby z nich spełznąć. Beton wykorzystywany do skarp może mieć dwie postacie. Pierwszy z nich jest tłusty, nieprzepuszczalny. Jest on bardzo odporny na mróz, a jego zawartość cementu wynosi około 250-300 kg/m³. Drugim rodzajem jest beton chudy. On zawiera od 135 do 160 kg/m³ cementu. Jest on bardziej przepuszczalny i należy w późniejszym etapie pokryć go torkretem w celu zapewnienia lepszej szczelności. W celu zabezpieczenia kanału budowlanego stosuję się umocnienie o postaci wyrównującego oblicowania betonowego. Jego zadaniem jest zapewnienie szczelności. Grubość takiego rozwiązania uzależniona jest od charakteru nierównomierności ścian kanału.[uprawnienia budowlane]

Zabezpieczenie umocnienia

Umocnienia zabezpiecza się przed pękaniem, które może być spowodowane wahaniem temperatur. Robi się to poprzez wykonanie szczelin dylatacyjnych. Zazwyczaj są one poprzeczne i rozmieszcza się je co 3-8 metry wzdłuż całości kanału. Najprostszą formą szczeliny dylatacyjnej jest przekładka wykonana z drewnianej deski. Ma ona grubość 2,5 centymetra. Nie zabezpiecza ona jednak w dostateczny sposób przed filtracją wody podczas różnych osiadań sąsiadujących ze sobą sekcji. Bardziej szczelnym rozwiązaniem jest wykorzystanie tu deski lub asfaltu, który posiada 2 centymetrową wierzchnią warstwę z betonu. Można ewentualnie wykonać ją też od spodu. Jest to rozwiązanie korzystne dla betonowania zmechanizowanego.[uprawnienia budowlane testy]

Szczelniejsze umocnienia

Szczelniejszym rodzajem umocnienia są połączenia z wykorzystaniem zamka, który jest pokryty cienką warstwą bitumu. Jeszcze szczelniejszym rozwiązaniem jest połączenie stosujące miedziane lub stalowe ocynkowane blachy uszczelnione bitumem lub asfaltem. Często w tym przypadku dodatkowo pokrywa się dylatacje oraz całe uszczelnienie torkretem. Dylatacje, które posiadają wkładki metalowe są kosztowniejszym zabiegiem. Stosuje się je na odcinkach kanałów, które są bardziej odpowiedzialne.[akty uprawnienia budowlane] Wymagają one pracy ręcznej. W przypadku gruntów, które mogą ulegać dużym deformacjom i pęcznieniu lepiej stosować umocnienia wykonane z żelbetu. Te umocnienia często są cieńsze. Są one również bardziej wytrzymałe na rozciąganie. W tych konstrukcjach szczeliny dylatacyjne są rozmieszczane co 12-15 metrów. W celu lepszego zabezpieczenia przed uszkodzeniami wywoływanymi dużym parciem wody gruntowej umocnienia mogą być wyposażone w drenaż. Posiada on ujście do kanału oraz urządzenie samozamykające. Tym urządzeniem jest zawór zwrotny w formie ruchomej klapy lub kuli.[egzamin na uprawnienia budowlane]

Umocnienie z płyt prefabrykowanych

Ubezpieczenie może być wykonywane z płyt prefabrykowanych. Układa się je wtedy na 10 centymetrowej warstwie podsypki. Stosowane płyty mają kształt prostokąta lub sześciokąta. W przypadku stosowania kwadratowych płyt mogą być one ze sobą połączone zbrojeniem, którego średnica wynosi 5-6 milimetrów. W taki sposób tworzą się materace betonowe, które stosuje się główne dla umocnień podwodnych. Przykładami umocnień prefabrykowanych są systemu Villa.[segregator uprawnienia budowlane] Składają się one z elementów posiadające otwory. Przez nie przeciągane są stalowe druty, które następnie są kotwione w górnej części skarpy. Jeżeli istnieje możliwość wymywania się spod skarp gruntu, to płyty powinny być opierane na oczepach zamocowanych na palach. Takie rozwiązanie jest jednak bardzo kosztowne i rzadko stosowane. Zaletą tego rodzaju umocnienia jest bardzo dobra jakość betonu oraz nie tak wysokie koszty wykonania. Wśród wad możemy zauważyć dużą ilość spoin, co dla konstrukcji które jednocześnie pełnią rolę uszczelnienia są niepożądane.[uprawnienia budowlane konstrukcyjno-budowlane]