W Norweskim Instytucie Budownictwa zostały przeprowadzone badania dotyczące szeregu stropodachów, do których zastosowany został beton komórkowy. Badaniom ulegały stropodachy wentylowane i niewentylowane. W których zastosowano szerokie szczeliny i wąskie kanaliki.[uprawnienia budowlane konstrukcyjno-budowlane]

Stropodachy ocieplane bloczkami z gazobetonu

Najpierw przedstawione zostaną stropodachy, które były ocieplane bloczkami z gazobetonu ułożonymi na płycie wykonanej z żelbetu. Obydwa wcześniej wspominane stropodachy były wentylowane za pomocą wąskich kanalików, które zostały wycięte w gazobetonie. W stropodachu a kanaliki występowały w górnej części warstwy gazobetonowej. W przykładzie w natomiast zostały one wykonane w dolnej części. Stropodachy nie posiadały szczelin wentylowanych.[segregator uprawnienia budowlane] Między sobą różniły się one tym, że jeden ze stropodachów posiadał pod gazobetonem izolację paroszczelną. Była nią warstwa lepiku o grubości wynoszącej 0,8-1 centymetra. W drugim natomiast tej izolacji paroszczelnej nie było. Do budowy stropodachu zastosowano duże płyty wykonane z gazobetonu. Była to konstrukcja niewentylowana.

Wyniki badań

Obserwacje oraz badania na wyżej opisanych stropodachach trwały 3 lata. Wykazały one, że najszybciej dochodzi do wysychania stropodachów wentylowanych za pomocą szczelin. Po upływie 6 miesięcy gazobeton posiadał bardzo niską wilgotność. Wynosiła ona nie więcej niż 3,3%. Podczas okresu zimowego, kiedy dochodzi do procesu kondensacji pary wodnej nie dochodziło do gwałtownego wzrostu zawilgocenia betonu.[uprawnienia budowlane testy] Użycie szczelin wentylowanych w stropodachu zapewniło utrzymanie gazobetonu w stanie powietrzno-suchym. Równocześnie nie dochodziło w tym materiale do zwiększenia się strat ciepła. Stropodach posiadający szczelinę wentylowaną znajdującą się nad warstwą gazobetonu miał zwiększone straty ciepła o około 18% porównując do obliczonej teoretycznie wartości. W przypadku stropodachu ze szczeliną wentylowaną na spodzie wzrost ten miał wartość wynoszącą od 49 do 81%.[akty uprawnienia budowlane]

Stropodachy wentylowane i niewentylowane

W przypadku stropodachów, które są wentylowane za pomocą kanalików proces wysychania trwa wolniej niż w innych stropodachach. Natomiast zawartość wilgoci w samym gazobetonie zmniejszała się stale. Na początku wynosiła ona 16-20%. Po upływie 3 lat zmalała ona do wartości 8-13%. Stropodach posiadający kanały wentylowane na górze wysycha szybciej niż ten posiadający kanały wentylowane umieszczone na dole. Stropodachy niewentylowane wysychają bardzo wolno.[egzamin na uprawnienia budowlane] Po upływie 3 lat zawartość w nich wilgoci prawie się nie zmienia. Na początku wilgotność gazobetonu wynosiła 16-20%. Po upływie tych 3 lat zmniejszyła się do wartości wynoszącej 12-19%. Stropodachy niewentylowane posiadające paroizolację wykazują największą wartość zawilgocenia. Przez okres 3 lat nie zmienia się ona praktycznie w cale i oscyluje w granicach około 20%.

Stropodachy ocieplane betonem komórkowym

Przykładem stropodachu ocieplanego betonem komórkowym jest stropodach, który przekrywał halę znajdującą się nad maszyną papierniczą. W tym przypadku ociepleniem były płyty wykonane z gazobetonu. Miały one grubość 12,5 centymetra. Na nich bezpośrednio przyklejone były dwie warstwy papy. Wilgotność panująca w hali była wysoka. Ciśnienie pary wodnej dochodziło do nawet 14,5 Tr. Na dolnej powierzchni stropodachu dochodziło do procesu kondensacji pary wodnej. Pod pokryciem papowym natomiast dochodziło do tworzenia się licznych pęcherzy. Gazobeton posiadał wilgotność dochodzącą do 24% z tego powodu stropodach musiał zostać przebudowany.[uprawnienia budowlane]