Badanie pracy sprężystej elementu nośnego zginanego przy kontrolnym zwiększeniu obciążenia
Badanie pracy sprężystej elementu nośnego zginanego przy kontrolnym zwiększeniu obciążenia polega na tym, że mierzy się odkształcenia całkowite i trwałe. Jednocześnie odkształcenie całkowite (sprężyste i trwałe) uzyskuje element po obciążeniu, a odkształcenie trwałe – po odciążeniu (uprawnienia architektoniczne 2022). Stosunek, który zachodzi pomiędzy odkształceniem trwałym do całkowitego przy danym stosunku odkształcenia całkowitego do rozpiętości elementu nie może odbiegać od wielkości stosunku, który dopuszcza norma PN-56/B-03260.
Badania dotyczące elementu nośnego zginanego
Badanie współpracy w kierunku poprzecznym nośnego elementu zginanego z sąsiednimi elementami
Badanie współpracy w kierunku poprzecznym nośnego elementu zginanego z sąsiednimi elementami to inaczej klawiszowanie. Jest to badanie, które polega na:
– próbnym obciążeniu jednego elementu,
– pomiarze odkształceń elementu obciążonego i elementów nieobciążonych,
– obserwacji plomb gipsowych, które nakleja się na spoinach, które łączą element obciążony z sąsiednimi elementami.
Badanie rysoodporności elementu nośnego zginanego
Badanie rysoodporności elementu nośnego zginanego polega na tym, że stopniowo się obciąża ten element i jednocześnie ma miejsce obserwacja powstania pierwszych rys. Dzięki temu można ustalić odpowiednie zależności (program jednolite akty prawne na egzamin uprawnienia).
Badanie obciążenia niszczącego elementu nośnego zginanego
Wyróżnia się dwie metody badania obciążenia niszczącego elementu nośnego zginanego. Jedna z nich to metoda nieniszcząca. Jej celem jest określenie nośności pod próbnym obciążeniem nieniszczącym w oparciu o pomiar przyrostu wydłużenia stali zbrojeniowej, które ma miejsce na skutek przyrostu obciążenia.
Druga metoda jest metodą niszczącą. Jej głównym celem jest wyznaczenie obciążenia niszczącego, które spowoduje rozpoczęcie odkształcenia nieograniczonego elementu bez dalszego zwiększenia obciążenia aż do załamania. Najczęściej to badanie łączy się z badaniem rysoodporności.
Badanie współpracy elementu wypełniającego zginanego z elementem nośnym
Badanie współpracy elementu wypełniającego zginanego z elementem nośnym polega na tym, że próbnie obciąża się zestaw elementów. Następnie mierzy się odkształcenia. Zestaw ten składa się z minimum 3 elementów nośnych oraz elementów, które wypełniają przestrzeń pomiędzy elementami nośnymi.
Dzięki określeniu wielkości współpracy elementu wypełniającego oraz elementu nośnego możne porównać odkształcenia elementu, który pracuje w tym zespole z odkształceniem pojedynczego elementu przy tym samym obciążeniu. Dalsze obciążenie zespołu elementu do załamania wykazuje wielkości współczynników pewności dla elementów wypełniających i nośnych łącznie. Należy pamiętać o tym, że są one różne od wielkości współczynników. Dotyczy to sytuacji oddzielnego traktowania elementów wypełniających i nośnych (pytania na egzamin ustny do uprawnień).
Jest to badanie, dzięki któremu można wykazać, w jakim stopniu w obliczaniu elementów nośnych można uwzględnić współpracę elementów wypełniających.
Badanie przebicia przy zginaniu w elementach wypełniających zginanych
Badanie przebicia przy zginaniu w elementach wypełniających zginanych to obciążenie elementu wypełniającego na powierzchni w środku jego rozpiętości. Element ten musi się opierać na elementach nośnych, które znajdują się na podporach w stendzie badawczym.
Badanie zachowania się elementu zginanego w różnych warunkach
Badanie zachowania się elementu zginanego (nośnego lub wypełniającego) w warunkach składowania, transportu i montażu polega na tym, że odtwarza się wszystkie możliwe czynniki pracy elementu, które mogą wystąpić podczas:
– składowania,
– transportu poziomego i pionowego,
– montażu.
W badaniu tego typu należy wziąć pod uwagę m.in.:
– moment zginający przy wspornikowym wysunięciu elementu przy składowaniu na środku transportowym,
Badanie kruchości elementu zginanego (nośnego lub wypełniającego) od upadku polega na tym, że elementy opuszcza się gwałtownie ze stopniowo zwiększanych wysokości. Opuszcza się je na podpory stendu. W tym samym momencie należy obserwować powstanie uszkodzeń.
Celem tego badania jest określenie odporności elementu na ewentualne uderzenia, które mogą pojawić się podczas magazynowania bądź w trakcie montażu.
Badanie odporności na uderzenie elementu wypełniającego zginanego
Badanie odporności na uderzenie elementu wypełniającego zginanego to nic innego jak gwałtowne opuszczenie ciężaru lub obręczy koła taczki na powierzchnię elementu opartego na elementach nośnych. Wykorzystuje się do tego np. bloki betonowe, które mają różne ciężary. Opuszcza się je z wysokości 30 cm na element w środku rozpiętości.
Jeżeli chodzi o uderzenia metalową obręczą, to należy obciążyć taczkę w ten sposób, żeby ciężar, który przypaał na koło kolejno wynosił 20, 30, 40 i 50 kg. Następnie toczy się taczkę po desce, która ma grubość 5 cm. Deska ta jednym końcem dotyka brzeg badanego elementu. Dotyka ona go w taki sposób, żeby koło taczki spadło nagle na element w środku jego rozpiętości.
