Inną nazwą dla maszyn specjalnych są maszyny uniwersalne (uprawnienia budowlane 2021). Ich najważniejszą cechą charakterystyczną jest to, że wykonując jedno przejście jednocześnie wykonują wszystkie czynności, które dotyczą stabilizacji gruntu. Takimi maszynami są te, które produkują firmy:

– Vogele,

– Rotary Hoess typu Howard,

– Strabag,

– Związek Radziecki – typ D-282.

Mieszarki Vogele

W Polsce najpopularniejszymi maszynami są mieszarki Vogele. Zbudowana ona jest z dwóch części:

– ciągnika,

– maszyny właściwej.

Ciągnik z reguły jest typu gąsienicowego. Steruje się go hydraulicznie. Na tylnej części ciągnika znajduje się pierwszy element roboczy – wał mieszakowy, a także pompa wodna. Wał posiada zęby-łopatki. Obraca się on w kierunku jazdy ciągnika. Posiada również mechanizm, którym nastawia się głębokość mieszania. Głównym zadaniem wału jest spulchnianie gruntu oraz mieszanie go na sucho z cementem.

Maszyna właściwa zbudowana jest z:

a) ramy podstawowej,

b) elementów roboczych:

– urządzenie do skrapiania gruntu wodą,

– zespół dwóch wałów – mieszaków,

– deska profilująca,

– grabki,

– deska wibracyjna.

Urządzenie do skrapiania gruntu wodą zbudowane jest ze zbiornika blaszanego oraz kolektora ze spryskiwaczami (pytania na egzamin ustny do uprawnień). Wodę dostarcza się do zbiornika z beczkowozu, który jedzie obok równolegle za pomocą przewodu elastycznego. Specjalny wskaźnik reguluje ilość wody, która wypływa z kolektora.

Dwa wały – mieszaki obracają się w przeciwne strony. W efekcie możliwe jest dobre rozdrobnienie gruntu, równomierne zwilżanie i wymieszanie z cementem.

Kiedy mieszanka gruntocementu zostanie wymieszana, to następnym krokiem jest sprofilowanie jej przy wykorzystaniu deski profilującej. Dociska się ją hydraulicznie. Mieszanka gruntocementu, która jest już sprofilowana, jest zagęszczana dzięki zespołu 9 kół, które są ogumione i posiadają płaskie bieżniki.

Grabki charakteryzują się regulowanym zagłębieniem. Ich zadaniem jest spulchnianie górnej warstwy zagęszczonej mieszanki. Dodatkowo rozgarniają one fałdy, które pojawiły się pomiędzy kołami.

Deska wibracyjna odpowiedzialna jest za ostateczne zagęszczenie mieszanki oraz jej wyrównanie. W zasadzie jest tak, że prawie wszystkie elementy robocze (oprócz wibratora) są napędzane przez silnik ciągnika.

Maszyna może pracować na gruncie, który wcześniej sprofilowano, a także równomiernie zagęszczono. Jest to również możliwe wtedy, kiedy wcześniej rozścieli się na gruncie właściwą ilość cementu i materiału doziarniającego.

Ukształtowanie nawierzchni betonowej

Nawierzchnią betonową typu klasycznego jest nawierzchnia z betonu, która ma spoiwo cementowe. Dodatkowo wykonuje się ją w sposób monolityczny bezpośrednio na podłożu naturalnym lub sztucznym. Dzieli się ją szczelinami na płyty, które stykają się ze sobą (nauka do uprawnień architektonicznych).

Jest to najpopularniejszy rodzaj nawierzchni pośród nawierzchni, które posiadają spoiwo cementowe oraz cechy nawierzchni ulepszonych. Są one godne zaufania z tego względu, że posiadają:

– dużą odporność na wpływy atmosferyczne,

– dużą odporność na obciążenie ruchu,

– walory optyczne.

Dzięki tym cechom są one nawierzchniami trwałymi.

Ukształtowanie nawierzchni betonowej (i innych nawierzchni drogowych) zależy od wielu czynników, które mieszczą się w grupie:

– konfiguracji terenu,

– klasy technicznej drogi.

Podstawowe warunki techniczne dróg samochodowych znajdują się w Normatywie technicznym projektowania dróg samochodowych z 1960 r. Dzięki nim dokładnie można określić kształt geometryczny nawierzchni betonowej. Na konstrukcję nawierzchni wpływają:

– znaczna szorstkość nawierzchni, a równocześnie jej gładkość,

– znaczna wytrzymałość (nośność),

– wrażliwość na zmiany temperatur,

– wrażliwość na niejednorodność podłoża.

Konstrukcję nawierzchni betonowych należy rozpatrywać pod kątem:

– przekroju podłużnego i poprzecznego,

– ukształtowaniu w planie,

– wymiarów płyt w planie,

– uzbrojenia (szczegółowy program egzaminu na uprawnienia architektoniczne).